საშობაო ძღვენი ნათლიისათვის

„ბუდუას (ნათლიას) წუხელის ნათრულიდან (ნათლიდედისგან) საშობო ძღვენი მიუვიდა. ფიჭვის ყავარზე დაკრული 30-40 კვერცხიანი „საიასაღო“ ღვეძელი, კურტუმ ჩაყვითლებული ყვერული, ფინჩხაურით ჩხავრის ღვინო და ნათრულის ნახელავი წინდა. სმაგიეროთ მოყვრებმა სადილი ერთად უნდა სჭამონ. ძვენის – მოსაკითხის, გამომგავნი ნათლიამ უნდა დაჰპატიჟოს და სტუმრების მოუპატიჟოს. სამაგიეროს ისიც გადაუხდის – იმასაც თავისი „ვახტი“ აქვს.“

„ნათლი მამა თუ სხვა სოფლის მცხოვრები იყო, ნათლიას წინა ღამით ძღვენს გამოუგზავნიდა და მეორე დღეს კიდეც ესტუმრებოდა.

ნათლია თუ თავადი ან გავლენიანი აზნაური გახლდათ ან „ბობოლა“ ჩინოვნიკი, მაშინ ღვეზელს 60 კვერცხიანს გამოუცხობდნენ და გარდა კვერცხისა ახლად მოკლულ 10-15 მსუქან შაშვს, წინასწარ „მონწალულს“ (მდუღარეში ცოტა ხნით ნამყოფს) ჩაურთავდნენ, რომელიც ღვეზელის ცხობის დროს შეიწვებოდა. ჩხავრის ღვინოსთან ერთად ასეთ ძღვენს თან ახლდა სანთლის არაყიც.“

აპოლონ წულაძე – გურია, ეთნოგრაფიული აღწერა 1927 წელი