ყოველთვის აქვს მნიშვნელობა იმას, თუ ვინ არის ქვეყნის ლიდერი…
დავითმა 300 000 სელჯუკთა არმია, 40 000 მებრძოლით დაამარცხა, სადაც 17 000-მედე სხვა ერის და სარწმუნოების ჯარისკაცი იბრძოდა.
რუსუდანის დროს კი, 100 000-მა ქართველმა, საიდანაც სავარაუდოდ 20-30 ათასი ბრძოლის უნარიანი ვაჟკაცი უნდა ყოფილიყო, კისერი შეუშვირა ჯალალედინის ხმალს და თავი მოჰკვეთეს.
ამ შემთხვევაში, ან ჟამთა აღმწერები ცრუობენ, ან ერთ გარდაუვალ ჭეშმარიტებამდე მივდივართ:
ცუდი ლიდერის შემთხვევაში, რაც არ უნდა ურიცხვნი გავხდეთ, ჩვენი ფასი, ჩალის ფასი იქნება.
ლომების ხროვას, თუ ცხვარი უდგას სათავეში, ყოველთვის დამარცხდება ცხვრის ფარასთან, რომელსაც ლომი ჰყავს სათავეში.
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
“ნეტა ხვდებოდეთ რა გაუკეთეთ სახელმწიფოს”
“დემოკრატიულად წვიმს, ავტოკრატიულად – თოვს, დიქტატორულად – ყინავს”- ლადო კახაძის პოლიტიკური პოეზია
„ერის სიხარბე გენეტიკურია… რა მენტალობაა, რა აზროვნებაა! – მამა პეტრე სავაჭრო ცენტრებთან შექმნილ საცობებზე
“ყოველ დღე რომ გღობავენ, ის ვერ გაგიპროტესტებია და სტალინის მიქარულს გამოასწორებ?”
“არ შეიძლება სისასტიკესთან გაცნობიერებული გაშინაურება“
“ცინგლიანო მაიმუნო ბერა! შე უღირსო ნაძირალა”
ხალხთან ფრთხილად, რადგან ხალხი ბრძენია”
“კახა კალაძეს რა და რატო აქვს, არავინ იცის”- გერმანიაში მოღვაწე პროფესრი