დვაბზუს ეკლესიაში გადმოტანილი ვარჯანაულის წმინდა გიორგი ხატი
.
„ძველებმა გაზიდეს ქართლიმერეთში და ბევრიც აქ ჩააბარა დედამიწას და ამნაირათ შენახულა მომავალ თაობისათვის. ჩემის თვალით მინახავს, რომ გურიაში გაუტანიათ და დვაბზუს ეკლესიაში მოუთავსებიათ ვარჯანაულის წმინდა გიორგის ვერცხლის ხატი ზედ ქართული წარწერით: “ვარჯანაულის წმინდის გიორგი”.
.
აქ ამ ხატის სახელობაზე ვარჯანელი (ვარჯანეთი სოფელია) მკვიდრნი ლოცულობენ და მიაქვთ შესაწირავი. სხვა ხატებიც ბევრია აქედან გადატანილი გურიაში და იმერეთში.
.
ამნაირათ შერჩა ხალხს დედა-ენა, ქართული სიმღერები გურულ კილოზე, ქართული წერა-კითხვა, მიწერ-მოწერა; აგრედვე, შერჩა ნათვლა, ქორწილი და ტირილი გურული ჩვეულებით, ნათლულობა და ერთმანეთში მიმოსვლა, ქართული ზნე-ჩვეულებით. შერჩა გურული ტანისამოსი და ჩაბალახი, ისე რომ გურულს ვერც გაარჩევთ ქობულეთელ-აჭარელისაგან. რადგანაც ამათში ქალის გათხოვება-მოყვანა ძლიერ შემოსაზღვრული იყო, ასე რომ მაგალითი არ ყოფილა ქობულეთაჭარას, სხვა ტომის ქალი ცოლათ შეერთო და ამის მეოხებით ხალხიც არ გადაგვარებულა. ქობულეთ-აჭარლები ნამდვილი ტიპია ქართველი ხალხისა. მათ კიდევ შერჩენიათ ძველებური პატივისცემა ტაძრებისა და ხატებისადმი.”
.
– სახალხო გაზეთი #1177 – 1914 წელი
– წერილები სტამბოლის ქართული სავანიდან 2020 წელი
მოამზადა კახა ჩავლეშვილმა
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
ბენია ჩხიკვიშვილი. გაზეთი ,,საქართველოს რესპუბლიკა” (29 ივნისი, 1919) – ეს აცრა უვნებელი და უმტკივნეულოა
“როცა 1904 წელს დაიწყო რუსეთ-იაპონიის ომი,მეტოქეებად გამოყვანილ იყვნენ “რუსი კაზაკები”,ანუ იგივე გურული მხედრები”-ირაკლი მახარაძე
გურიის სოფლის მეურნეობა გასული საუკუნის დასაწყისში
ალბოვის მოგზაურობა გურიის მთებში
ოზურგეთის (ზვანის) ჩაის ფაბრიკა და ჩაის საცდელი პლანტაცია – 1915 წლის გაზეთებიდან – ფოტოები
მდებარეობდა თუ არა სუფსის შესართავში მილეტის კოლონია – ქალაქი ფაზისი
გურიის ტყეების ბედი
მოწმედ დაბარებული მომღერალი – გურული ანეკდოტი