ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორი, გიორგი კეკელიძე სოციალურ ქსელში წერს.
„რაც დრო გადის, ყველაზე მეტად ორი კატეგორიის ხალხის მეშინია. ეს ადამიანები, როგორც წესი სიბრძნენარევი მზერით და ფრთხილი ნაბიჯებით გიახლოვდებიან და ძირითადად ორ ფრაზას გეუბნებიან: ,,გიორგი, საჭიროდ ვთვლი გითხრა, რომ…” და ,,დიდი ხანი ვფიქრობდი, მეთქვა თუ არა”. ხან წერილებიც იწყება ასე და ამგვარი დასაწყისების შემდეგ ისეთი წარმოსახვები იბადება, სულ აღარ აქვს მერე მნიშვნელობა მომდევნო წინადადება რთული ქვეწყობილი იქნება თუ თანწყობილი. ამას ისევ ,, თვალი მინდა აგიხილო” და ,,შენთვის კარგი რომ მინდა, იმიტომ გეუბნები” სჯობს“, – წერს გიორგი კეკელიძე.
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
“ჯერ უბრალოდ ვაზუსტებ ნიკა მელია დამემუქრა თუ ხუმრობა იყო”-იაგო ხვიჩია
“რატომ ვართ ამ დღეში”?-მამუკა ხაზარაძის 12 კითხვა-პასუხი
ტიკარაძე: ვაქცინაცია, ფაქტობრივად, არ გვიცავს ინფიცირებისგან
“…ხელი შევყავი და გამოვიღე მკვდარი მორიელი! ალბათ, მიკბინა და თვითონ მოიწამლა და დაიბრიდა…” – ირინა სარიშვილი
“ვახ, ეს რა სევდიანი ამბავია”
მედიამენეჯერები ღარიბაშვილს ურჩევენ, საკუთარი თავი გამოიკვლიოს
“შენს სამშობლოში ქართველ ქალს ნიფხავით დააქვს სიები… “ყარაჩოღელი ბიჭები” უბნის ყუთებთან გაბოზდნენ” – ნუგზარ სულაშვილი
პატრიარქის საშობაო ეპისტოლე [სრული ვერსია]