რას წერდა გაზეთი დროება (1872) გურულების სიფიცხეზე

ფოტო გრიგოლ მახარაძის გვერდიდან

გაზეთი დროება (1872) წერდა გურულების სიფიცხეზე: ,,ვის არ მოეხსენება, რომ წინეთ გურიაში, სიფიცხისა და დაუდევრობის გამო, ძრიელ ბევრი კაცის მკვლელობა ხდებოდა ხოლმე: ვისმე რომ შეეგინებინა გურულისათვის, ის მაშინვე გაბრაზიანებული ახტებოდა და ზედ მივარდებოდა ხანჯლითა და დამბაჩით: ,,ღმერთო კი მოჰკალი გოგია, მაგისთანა ყაზახმა, რომ შეაგინოს! თავი რათ მინდა ცოცხალიო, ამისთანა აბდალა ყაზილარმა რომ დამიბრიყვოსო!” ერთს კი არ დაჯერდებოდა, იძრობდა ხანჯალს, დამბაჩას, თოფს, ხმალს და ეგრე აღელვებული მივარდებოდა სასიკვდილოთ კაცს. რასაკვირველია, ამ შემთხვევაში თუ პირველი პირი ითხოვდა დანაშაულობის მიტევებას, იქნება მაშინ ცოცხალი დარჩენილიყო, თუ არა და ხშირათ სიცოცხლეს გაუქრობდა ხოლმე…”

Irakli Makharadze

გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:

მსგავსი სტატიები:

დღეს, გურიის რეგიონის საჯარო და კერძო სკოლებში სასწავლო პროცესი საკლასო ოთახებში განახლდა თოვლიანი აცანა დღეს- ფოტოამბავი “ნასაკირალის ბრძოლამ დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა უკლებლივ ყველაზე” 100 კაციდან რამდენი ადამიანი მოისურვებდა გურიაში ცხოვრებას-რა აჩვენა რუკამ? “რეზო გაბრიაძემ მაჩუქა თავისი თეატრის სალარო და თავისი ხელით დააწერა “რგთ””-ზურა შევარდნაძე ასაგები ჰესები გურიაში-მეთოდები, საფრთხეები, სარგებელი… „ჩვენ მშვიდობა“ – ერთი გურული სიმღერის თავგადასავალი “შვილგარდაცვლილი დედები ვერასდროს იყურებიან მაღლა,მეტიც – მათ პირდაპირ მზერაც კი უჭირთ,დედა ამ ჭირთან ისე მარტოა, როგორც თვითონ სიკვდილთან ადამიანი”