მუკოვისციდოზი…პანკრეასის კისტური ფიბროზი..II ნაწილი-ექიმი მარინა ტოტოჩავა

გახიმოვნებული ღვიძლი გამოკვეთილად მიუთითებს, რომ პანკრეასის ჰორმონებმა უარი თქვეს ამ ადამიანის ხანგრძლივ სიცოცხლეზე და შექმნეს რისკი ———უეცარი სიკვდილის, ინფარქტის, თრომბოზების, ინსულტის და სხვა რთული დაავადებების,შესაბამისად , ხანმოკლე სიცოცხლის.

მეორე ნაწილი

პანკრეასის ჰორმონებია—–ინსულინი, პანკრეასის პოლიპეპტიდი, გლუკაგონი, გასტრინი, კალიკრეინი, ლიპოკაინი, ამილინი, ცენტროპეინი, ვაგოტონინი. . ჩვენი ეკოლოგიის და კვების ფარგლებში სრულიად ჯანსაღი პანკრეასი არავის არა აქვს. ხოლო, ლატენტურად კი ის ,მოსახლეობის 80 პროცენტს მძიმე შედეგებით აწუხებს ან შეაწუხებს. პანკრaეასის ჰოარმონების და ფერმენტების დაუბალანსებლობის გამოა დღეს, ამდენი ქრონიკული ავადმყოფი, გამოვლინებული და გამოუვლინებელი. კორტიზოლის პრობლემა , რომელიც მოსახლეობის ცხოვრების უბედურებაა , სწორედ პანკრეასის ჰორმონების და ფერმენტების მოშლის გამოა გამძაფრებული . რაც იწვევს ინსულინრეზისტენტობას და ამის გამო დაავადებები ქრონიკულ ში ადვილად გადადიან . ჩვენს მედიცინაში დიდი შეცდომების სათავე და მოსახლეობისათვის სიცოცხლის შემზღუდავი გახდა, ლაბორატორიული მონაცემების სწორი ვერშეფასება. თუ ექიმი სრულფასოვანი ცოდნით და წარმატებული პრაქტიკით არ გამოირჩევა, მან შეიძლება პანკრეატიტის ატიპური ფორმების დაფიქსირების დროს, სწორი შეფასება ვერ გააკეთოს და მხოლოდ ნევროზად შერაცხოს. პანკრეასის ფერმენტები ანალიზში ნორმაა და მას ჰგონია, რომ პანკრეატიტი არ არის. ასე ვერ ფიქსირდება ხშირად, პანკრეასის, ვერც ეგზოკრინული უკმარისობა და ვერც ენდოკრინული უკმარისობა. ხშირად არის ენდოკრინული უკმარისობა ,დიაბეტის სახით გამოვლინებული .მაგრამ ეგზოკრინული უკმარისობა, რომელიც მსოფლიო მედიცინამ ადამიანების ყველაზე მთავარ მკვლელად შეაფასა, უხშირეს შემთხვევაში გამოუცდელი თვალისთვის ნაკლებადშესამჩნევია. ამის მაგალითები კოლოსალურად ხშირია. ისიც საკმარისია, მსუქანი ზრდასრული ან მსუქანი ბავშვი რომ ავიღოთ. ბევრი არათანამედროვე, ეფერება ჭარბწონიან ახალშობილს და მასში მხოლოდ ლამაზ სათამაშოს ხედავს. მაგრამ,სიცოცხლის დასაზღვევად, ის უკვე მეტაბოლური რისკის ჯგუფში უნდა იყოს აყვანილი. პანკრეასის ფერმენტები მომატებულია სხვადასხვა პათოლოგიების და სიმსივნეების დროს, რისი მაგალითებიც უამრავჯერ აღმინიშნავს .მწვავე პანკრეატიტის , მხოლოდ ორი ფორმის დროს იმატებს ფერმენტები. თუ არ არის მომატებული პანკრეასის ფერმენტები————– ეს იმას არ ნიშნავს პანკრეატიტი არ იყოს, თუნდაც მწვავე. ეს ადამიანების სიცოცხლისთვის, ყველაზე ხშირ და დამღუპველ შეცდომად ითვლება დღეს. ძალიან ვრცელი თემაა და მხოლოდ აუცილებელს და სასიცოცხლო მომენტებს განვიხილავ ,ყველას თვალის ასახელად .პანკრეასი ადრე განვიხილე დეტალურად. ახლა ვაანალიზებ, ენდოკრინული და ეგზოკრინული უკმარისობების ჭრილში. პანკრეასის მუშაობას ანუ მთელი კუჭ-ნაწლავის, სასუნთქი სისტემის, სასქესო სისტემის და სხვა მნიშვნელოვანი სისტემების მუშაობას, ამ ჰორმონების და ფერმენტების სინთეზის და პანკრეასზე ფიზიოლოგიური გავლენების დროს, მუდმივად ზედამხედველობს და მკაცრად აკონტროლებს ეს ნივთიერებები———ნორეპინეფრინი,სომატოსტატინი,კორტიკოტროპინი, ადრენალინი, სეროტონინი, დოფა, სომატოტროპინი ანუ ზრდის ჰორმონი, გლუკოკორტიკოიდები. ინსულინი —————დეტალურად გავნიხილე ბევრ სტატიაში. ასევე დიაბეტის თავში .მაგრამ მაინც გამოკვეთავ , მის მთავარ პოზიციებს. ინსულინის გამოყოფის შემცირებით იწყება დიაბეტი.ინსულინი, თუ ერთხელ მაინც დაბლა დაიწია ან აიწია, გამორიცხული შანსია, რომ ამ ადამიანს დიაბეტის პროგრამა უკვე სიცოცხლის ენდოკრინოლოგიურ სქემაში არ ჩაეწეროს. თუნდაც, ეს მოხდეს პედიატრიულ ასაკში, ის ნებისმიერ ასაკში ან ხანდაზმულობაში მაინც გამოვლინდება დიაბეტად. ეს კანონია ინსულინის წესებში. თუნდაც ერთხელ აწეული ან დაწეული ინსულინი ნიშნავს, რომ ინსულინრეზისტენტობა უკვე ძლიერი სინდრომია და პრობლემაა ამ ადამიანის .თუნდაც ეს იყოს ბავშვი. თუ ინსულინი მაღალია, გლუკაგონიც მაღალია. ამ დროს შაქარი იკლებს და ადრენალინი მატულობს. ეს მომენტი განსაკუთრებით მოიკითხება ყავის მოყვარულებში და დაბალწნევიანებში.ინსულინი, აუცილებლად საჭირო რაოდენობის შაქრის დაკარგვას აბრკოლებს ღვიძლში. ეხმარება და აჩქარებს უჯრედებში , მხოლოდ ,აუცილებლად საჭირო შაქრის რაოდენობის შეწოვას. აუცილებელი რაოდენობის შაქრის გარეშე ღვიძლი მალე იშლება. აუცილებელი შაქრის გარეშე, რომელიც 4 საათში ერთხელ უნდა მიაწოდო ტვინს,თუნდაც ხილის სახით, ტვინში შაქრის დაგვიანების შემთხვევაში, მილიარდობით ნეირონი იღუპება. ინსულინი ამუშავებს და აკონტროლებს გლიკოლიზის ფერმენტებს. გლიკოლიზი ეს არის, შაქრის მოლეკულების დაჟანგვა. რამდენად სწორად და ფიზიოლოგიური ბალანსით წარიმართება ეს დაჟანგვა, იმდენად არ იქნება მძიმე დაავადებები. თუ ინსულინის მთლიანი ცვლა და არა მარტო ინსულინის რიცხვი ნორმაშია —————- დაჟანგვის რეაქციები სწორად მიდის და ადამიანიც ჯანმრთელია. ბევრი ადამიანი დადის მაღალი ინსულინით. ჩივილებიც არ აკლია———გაძლიერებული მადა, გადმოვარდნილი მუცლის ფენომენი და სხვა. მას არ აუხსნეს, ამის დამზიანებელი შედეგების და ცუდი დასასრულის შესახებ. მან არ იცის , რომ სიკვდილის რისკებს დაატარებს დიდი მუცლით, რომლის დაბალანსება შეიძლება. ადამიანებმა რომ იცოდნენ ნორმაში მყოფი ინსულინის ცვლა, რამდენ საშიშროებებს ააცილებთ და რამდენ სასიცოცხლო პოზიციებს სთავაზობს, ნამდვილად მიხედავდნენ. ამისთვის, მათ უნდა კარგად ავუხსნათ ეს. ინსულინის მომდევნო ფუნქციაა——–მემბრანის კედლის გაჯანსაღება. ანუ ინსულინის ნორმაში ყოფნა, ქმნის ნივთიერებათა და ელექტროლიტების ნორმულ ბალანსს, რაც გარანტი არის, რომ მემბრანამ შეაკავოს უჯრედისკენ მიმავალი ონკოლოგიური რადიკალები, თუ სხვა მავნე ნივთიერებები. ასევე ამ ბალანსის ფარგლებში ,არ გასკდეს უჯრედის მებრანის გარსი და არ განვითარდეს-ინსულტი ან ინფარქტი ან პერფორაცია. მემბრანების დრეკადობა, რომელსაც ყველაზე მეტად იცავს ნორმაში მყოფი ინსულინი, სასიცოცხლო გარანტიებთან ასოცირდება. ნორმაში მყოფი ინსულინი ახდენს გლიკოგენის და გლუკაგონის ცვლების ფიზიოლოგიურ ფუნქციონირებას და შედეგად უამრავი დაავადების აცილებას. გლიკოგენი და გლუკაგონი ბევრს სამედიცინო სფეროშიც ეშლება. ისინი სულ სხვადასხვაა. გლიკოგენი———-არის ცხოველური სახამებელი. ის იქმნება ღვიძლში და პროცენტულად ყველაზე მეტია ღვიძლში. ასევეა ის კუნთებშიც .გლიკოგენი შედგება გლუკოზის ანუ შაქრის ნაწილებისგან. გლიკოგენი ნახშირწყალია. ის იქმნება ჭარბი სახამებლის და ჭარბი შაქრისგან. ღვიძლის ერთ-ერთი მთავარი ფუნქცია ა შაქრის დონის დაბალანსება. აქედანაც მიხვდება ადამიანი, რომ არც დიაბეტი, არც სიმსუქნე, არც გულის, ფილტვის და ტვინის დაავადებები, არ მორჩება, თუ ღვიძლი არ გაჯანსაღდა. შაქრის კარდინალური როლის გარეშე, ტვინი და გული არ მუშაობს. კუნთები როცა იღლება ან ვარჯიშის ან მუშაობის ან რომელიმე დაავადების დროს,ის ითხოვს ენერგიის დამატებას. ამ დროს ღვიძლში აკუმულირებული გლიკოგენი შაქრად გადაიქცევ ა და ენერგია მიიღება. ამ პროცესს ქვია გლიკოგენოლიზი. კუნთების სიხლძარღვები მომარაგდება. ანუ გლიკოგენი, ენერგიის საწვავის მარაგია .თანამედროვე, მაღალი სტანდარტის ექიმს, ადამიანის მორჩენის და სიცოცხლის გახანგრძლივების დროს,მთავარ მიზნად აქვს ,პაციენტის იმ საჭირო ნუტრიენტებით შევსება, რაც აკლია. ასევე, ჭარბის დაბალანსება და მოშლილი ფიზიოლოგიური ცვლების დარეგულირება. უმდიდრესიც რომ იყოს ადამიანი დღეს, ყოველდღე ზუთხს და ეგზოტიკებს რომ მიირთმევდეს, არსებული ეკოლოგიური გარემოს გამო, მას მაინც აკლია უამრავი—— ათასობით და ათიათასობით სხვადასხვა ნუტრიენტი———-მინერალები,მიკროელემენტები, ვიტამინები, მჟავები, ამინომჟავები და სხვა. რომელიმე დაავადება მაშინ კონსტანტირდება, როცა ადამიანს 1000ზე მეტი სახეობა აკლია ნუტრიენტების. სიკვდილი კი უფრო მეტი ნუტრიენტის ბოლომდე დაცემის შემდეგ უპირობოდ დგება. ექიმის კლასიკა იმაშია, უნდა გაიგოს რომელი აკლია, რომელი ჭარბია და რომლის ცვლაა სულ დარღვეული. ამის გამომხატველი ანალიზებიცაა და ჩივილებიც . ოღონდ ფიზიოლოგიის ზედმიწევნით ცოდნაა საჭირო და საერთოდ მედიცინის. ის რაც დღეს მსოფლიო მედიცინის ყველაზე მაღალი დონის სტრატეგია გახდა და ხდება ევროპაში უფრო და უფრო, დამწყები ექიმობის დროს თავად მივხვდი. მსგავსი ბევრი მაგალითი მახსოვს.მაგალითად, ცნობილი ნევროპათოლოგი მკურნალობდა დამბლიან პაციენტს. ჩამოქონდათ მოსკოვიდან და სხვა ქვეყნებიდან ურთულესი წამლები და ადამიანები არ რჩებოდნენ ბოლომდე. . ამ დროს მე ღატაკებს იმავე მდგომარეობის დროს ადვილად ვაჯანმრთელებდი. დაკვირვებით ვხვდებოდი——-რა ვიტამინები, მჟავეები და სხვა ნივთიერები აკლდა, რა ჰქონდა მოჭარბებული. უიაფესი მედიკამენტებით მდგომარეობიდან ადრე გამოდიოდნენ.ამიტომ ვამბობ , რომ ნუტრიენტებით შევსება სასიცოცხლოა.რატომ არ რჩება სწრაფად -ვიტილიგო, ეგზემა,შაკიკი, არითმია,ტინიტუსი, სახსრები და ზოგი დაავადება. იმიტომ, რომ ამ დროს ნუტრიენტების კოლოსალური ნაკლებობაა. გლიკოგენი რომ დაბალია, ბავშვებიც და ზრდასრულებიც ყურადღების კონცენტრაციის დეფიციტით და გონების გაფანტვით გამოირჩევიან. რადგან ,ამ დროს, ტვინისკენ შაქრის მიწოდება ფერხდება. გონებაგაფანტულ და ამის გამო გაცელქებულ ბავშვებს, ზოგი პედაგოგი სახაზავს ურტყამდა. ასეთ ბავშვებს კი ადამიანური პედაგოგი და ძლიერი პედიატრი ესაჭიროებოდა. გლიკოგენი როცა დაბალია, ატეეფი ნორმაც რომ იყოს, მისი მოხმარება შეზღუდულია, რაც გულის და კუნთების დაავადებების ერთი დიდი მიზეზია. რაც შეეხება მეორეს ———გლუკაგონს———- ასევე ის ინსულინის დარღვევის დროს მოშლილია .გლუკაგონი ფუნქციებით ინსულინის ანტაგონისტია. მას ქმნის პანკრეასის ალფა უჯრედები. გლუკაგონი,სისხლში გადაისროლის, ღვიძლში დამარაგებულ გლუკოზას ანუ შაქარს და დაბალი შაქარი აიწევა. გლუკაგონის პრობლემა ხშირად აქვთ დაბალწნევიანებს. სწორედ ტვინში და ღვიძლში დაბალი შ აქრის გამო. ზოგი ტიპის კიბოს დროს ეს ხდება————გლიკოგენი აჩქარებს კატექოლამინების შექმნას.ხოლო გლუკაგონი კი, კატექოლამინებს აძევებს სიმსივნიდან. რაც წნევის აწევით გამოიხატება. ანუ საერთოდ, გამოხატული ყველა ჩივილი ,რაღაც ფიზიოლოგიური პროცესის გააქტიურებაზე მიგვანიშნებს. ზოგი მტანჯველი ჩივილი, პირიქით, სასიკეთო ცვლილებებისთვის მუშაობს. ჩივილები კი არ უნდა ჩააკლა გამოხატულებაში, არამედ მართვით უნდა დააბალანსო. ამიტომ არ შეიძლება, მაგალითად, ყველა ტიპის წნევაზე დაძგერება დამარეგულირებლით. წნევა უნდა გაირკვეს რა მიზეზითაა. ასეა მაგალითად სეროტონინის სინდრომი ,რომელსაც ტიტანურად ებრძვიან ჩასაცხრობად სეროტონინის ანტაგონისტებით და ბოლომდე მაინც არ რჩება. ამ დროს კი, ის სიმსივნის ჩამოყალიბების სიგნალია და დარეგულირებას ითხოვს, რომ საშიშროება ააცილოს ადამიანს. ხდება მისი არაადექვატური მკურნალობები. ამ სინდრომით ბევრი შეწუხებული მომმართავს. აუცილებლად მექნება ეს თემა და მკურნალობის გზებსაც მიგასწავლით, რითაც გავაჯანსაღე ადამიანები სრულფასოვნად. ბევრი ადამიანია გამწარებული სეროტონინის სინდრომით. ბევრმა კიდევ არც იცის, ეს რომს სჭირს ანუ სეროტონინის სიჭარბე, როგორც მსოფლიო მედიცინის ბოლო განმარტებები გვამცნობს ამაზე ———————არის სიმსივნის დამართების შანსის სასიგნალო განგაში, რომლის აცილება შეიძლება სწორი მკურნალობით და სწორედ ამის გამო აქვს ადამიანს ამ განგაშის გამოხატვის თავი და შესაძლებლობა. დავაკონკრეტებ——–გლუკაგონს, პანკრეასის ალფა უჯრედები ქმნის. ის საჭიროა შაქრის შესაქმნელად და გასაკონტროლებლად. ისევ დავუბრუნდები ინსულინს მეტი გაგებისთვის. ინსულინს პანკრეასის ბეტა უჯრედები ქმნის.ინსულინი ახდენს შაქრის ათვისება ს და შაქრის , სისხლისთვის საჭირო, სასიცოცხლო რაოდენობის დაცვას. ანუ ინსულინი და გლუკაგონი, პატრონობენ სისხლში, შაქრის საჭირო, სასიცოცხლო რაოდენობას. პანკრეასს აქვს ბევრი ფუნქცია. მაგრამ, მათგან გამოიყოფა სამი უმთავრესი ფუნქცია-1——-საჭმლის მონელება. ამას თავიდან ბოლომდე პანკრეასი მართავს. კუჭ-ნაწლავი, მიუხედავად მასში არსებული მილიონი სპეციფიკური რეაქციისა, მაინც პანკრეასის მსახურია მონელების პროცესში. 2-ფერმენტების გამოყოფა 3–მისი ჰორმონების—- ინსულინის და გლუკაგონის მუდმივი გამშვებია სისხლში. პირველი ტიპის დიაბეტის დროს, ინსულინის კუნთში შეყვანა ხდება.ამ ტიპის დიაბეტის დროს პანკრეასის ბეტა უჯრედები კვდებიან .ამიტომ, პანკრეასი ვერ ან ძალიან მცირე ინსულინს ქმნის .აუტოიმუნური რეაქციების შედეგად, საკუთარი იმუნიტეტი კლავს პანკრეასის ბეტა უჯრედებს.ვიმეორებ—- დაბალი ინსულინი,თუნდაც პატარა ასაკში, არის მომავალი დიაბეტის, თუნდაც ხანდაზმულ ასაკში ჩამოყალიბების გარანტი. როცა უჯრედების მაქსიმალური რაოდენობა განადგურდება,ინსულინი ეცემა დაბლა და შაქარი მაღლა ადის. ამ დროს იწყება დიაბეტი ტიპი პირველი.ხოლო , დიაბეტი ტიპი ორი, მეტაბოლიზმის მოშლის პიკია. მსუქნების დიაბეტსაც ეძახიან. ამ დროს, ინსულინის შექმნის თვისება ბოლომდე არ ქრება. მაგრამ, პანკრეასი მკაცრად რეზისტენტული ხდება ინსულინის მიმართ. თანამედროვე მედიცინაში მინიშნებაა, რომ ტაბლეტები არ უნდა შეიცავდეს ინსულინს. მთავარი მიზანია მკურნალობის ——ინსულინის მიმართ პანკრეასის მგრძნობელობის გაზრდა. ინსულინრეზისტენტობ ა, არა მარტო დიაბეტის, არამედ ყველა შემაწუხებელი დააავადების მიზეზია. ამ მიზეზის გამო, ეს დაავადებები სიცოცხლეს ძალიან ზღუდავენ. ერთი შეხედვით ძალიან მარტივი ნივთიერებები ამცირებენ ინსულინრეზისტენტობას. მაგრამ, აქ ყველაზე მეტად იჩენს თავს —-ფიზიოლოგიის ცოდნის საჭიროება. ანუ მკაცრად უნდა მოხდეს გარკვევა—— რომელი, სად და როდის. რომ არა ინსულინრეზისტენტობა——არ იქნებოდა უეცარი სიკვდილი, ინფარქტი, ინსულტი, შაკიკის შეტევა და ბევრი სხვა.

ლიპოკაინი

ის ლათინურად ნიშნავს—————ცხიმს ვწვავ. პირველად მიიღეს საქონლის პანკრეასიდან. მისი მთავარი ფუნქციაა —–ღვიძლში ცხიმოვანი ცვლის რეგულირება. ის პანკრეასის ჰორმონია.ღვიძლის დაავადებების, სისხლძარღვების დაავადებების და ღვიძლის გაცხიმოვნების დროს, თუ არ გესაუბრებიან ლიპოკაინის მექანიზმზე, მკურნალობაზე, დიეტაზე მცენარეული ნაყენების და ხილის ჩათვლით——– შეცვალეთ ექიმი. ღმერთს მადლობა საუკეთესო ექიმები ბევრი გვაყავს. ფოსფოლიპიდებზ ე აქ ბევრჯერ მისაუბრია. დამთავრდება ბოლო წვეთი ფოსფოლიპიდი ორგანიზმში და დამთავრდება სიცოცხლეც. ლიპოკაინი აძლევს ფოსფოლიპიდებს, სიცოცხლის და ჯანსაღი ფიზიოლოგიის დრაივს. ის ჟანგავს ცხიმოვან მჟავებს და მოახმარს ორგანიზმს სიცოცხლისათვის. ახლა ყველამ გაიგო ომეგა სამის ცხიმოვანი მჟავის შესახებ. მაგრამ, თუ ლიპოკაინი თავისი ცვლით ფიზიოლოგიურ ნორმაში არ არის, მაშინ თქვენ მხოლოდ ,ომეგას პოლიეთილენის გარსს შეირგებთ. ცხიმოვანი მჟავა, მაგალითად ომეგა სამი, თუ ფიზიოლოგიურ ნორმებში არ დაიჟანგა, ისე ორგანიზმი ვერ მიიღებს მას .ამას კი აკეთებს ნორმაში მყოფი——- ლიპოკაინი. ნორმაში მყოფი ლიპოკაინი, ღვიძლის გაცხიმოვნებას კლდესავით ეღობება წინ. გაცხიმოვნებული ღვიძლი ნიშნავს, რომ პანკრეასის ჰორმონებმა მკაცრი უარი თქვეს ამ ადამიანის ხანგრძლივ სიცოცხლეზე და შექმნეს რისკი—————უეცარი სიკვდილის, ინფარქტის, ინსულტის თრომბოზების და საერთოდ, ხანმოკლე სიცოცხლის. მაგრამ, რა თქმა უნდა ,ამის ყველაფრის გამოსწორება შეიძლება დეგრადირებული ფიზიოლოგიური რეაქციების დალაგებით. ლიპოკაინის ნორმაში ყოფნა ნიშნავს———ღვიძლის და პანკრეასის სიჯანსაღეს. ყველა თრომბოზი მოდის დაზიანებული ღვიძლიდან და პანკრეასიდან. ლიპოკაინი მუდმივად აკონტროლებს ღვიძლის უჯრედებს——-ჰეპატოციტებს .ჩვენთან იკვლევა ღვიძლის სულ რამდენიმე ფუნქცია. ღვიძლს კი, ევროსტანდარტით 500 ზე მეტი ფუნქცია აქვს . ჩვენში ყველას ჰგონია, რომ ჯანსაღი ღვიძლი აქვს. იმის ხშირი ახსნაც არ არის, რომ მაგალითად, ქოლესტერინის სიჭარბე წარმოუდგენელია, სანამ ღვიძლს ბოლომდე არ გაუჭირდება.ყველა ბოტკინგადატანილს და ყველა ცეჰეპატიტ გადატანილს , თუ ჰისტოლოგიურ დონეზე ვიმსჯელებთ, არასოდეს ექნებათ ბოლომდე ჯანსაღი ღვიძლი და მუდამ უნდა იკონტროლოს ის . არ მიიღება აზრი, ბოტკინის დაავადების მუბუქი ფორმით გადატანის შესახებ. ყველას რჩება ავსტრალიური ანტიგენის ნიშა, დანეკროზებული უბნის სახით. ქვეყანა როცა იოდდეფიციტის ენდემიური კერაა, არ შეიძლება იყოს მასიურად, ღვიძლით ჯანმრთელი ადამიანები. ეს მექანიზმები ცნობილია და დადასტურებული. სანამ ციროზამდე მივა ღვიძლი, მას ბევრი პრობლემური ეტაპი აქვს, რომლებიც არ ყვირიან .საჭიროა მათი , გახმოვანება, დადასტურება დიფერენცირება და გაჯანსაღება. თუ ღვიძლში პატარა პრობლემა მაინც არ არის, ისე ფილტვების ანთებაც არ დასტატუსდება. არსებული მექანიზმები ამის ნათელი დასტურია. ლიპოკაინი, არა მარტო ღვიძლის, საერთოდ ყველა ცხიმს აკონტროლებს. გაცხიმებული ღვიძლის დროს, მედიკამენტების ჯგუფის მიზანი,უპირველესად მიმართული უნდა იყოს დეგრადირებული ლიპოკაინის აღდგენაზე , კორტიზოლის და ინსულინრეზისტენტობის დარეგულირებაზე. იმ 27 ფრაქციის აღდგენაზე ფიზიოლოგიური რექციების, რომელთა შედეგად ქოლესტერინის სიჭარბეა. ასევე, უამრავი პრობლემაა ამ დროს წესრიგში მოსაყვანი , დაწყებული, უამრავი ,დაცემული მინერალის დაბალანსებიდან.

ცენტროპეინი

ჰორმონი ცენტროპეინი-ცილაა,რომელიც პანკრეასის ეგზოკრინული უკმარისობის—–კისტური ფიბროზის——-მუკოვისციდოზის დროს დეგრადირდება, იშლება და ფუნქციებს კარგავს. რისი გარანტია ცენტროპეინი? როცა ის ნორმაშია————-აფართოებს ბრონქების სანათურს. შესაბამისად ,ადამიანი თავისუფლად სუნთქვას და არ აქვს ბრონქოსპაზმი ან ასთმის შეტევა. ანუ ადამიანს არა აქვს სუნთქვის უკმარისობა. ასევე, ახდენს ორგანიზმის მიერ ჟანგბადის სრულფასოვან ათვისებას და ორგანოთა უჯრედებამდე მის უკლებლივ მიტანას. ცენტროპეინი განსაკუთრებით დაქვეითებულია ამ შემთხვევებში————–პანკრეასის ეგზოკრინული უკმარისობის დროს;პანკრეასის და ღვიძლის ნებისმიერი დაავადების დროს;კაცებში, ერექციული ფუნქციის და ლიბიდოს დაქვეითების დროს;ასთმის შეტევის; ფილტვების ანთების და ბრონქიტის;ფილტვების, ქრონიკული ობსტრუქციული სინდრომის————- დროს. ასთმის შეტევა რომ ხუთავს ადამიანს, მთავარი მიზეზი ამ ცილის დაშლაა და დაქვეითება. ასეთი დაავადებები თუ ქრონიკულად აქვთ ადამიანებს, თუ ცენტროპეინი არ დაირეგულირეს, იშემიას და ჟანგბადის უკმარისობას ვერასოდეს დაიკომპენსირებენ. კოვიდის დროს არცერთი ადამიანი არ დაიღუპებოდა მსოფლოში, რომ არ ჰქონოდათ ფონად—– პაკრეასის კისტური ფიბროზი და ცენტროპეინის დაქვეითება. წამყვანი ეს იყო დამძიმებაში ფილტვების ანთების დროს. რა თქმა უნდა თანარსებული ბევრი პრობლემაც იქნებოდა. ჟანგბადის შემტანი მედიკამენტების ეფექტი დროებითია. აქედან მიხვდებით, რომ ასთმის შეტევის მართვა პანკრეასის ჰორმონებიდან იწყება. თუ ადამიანს დაზიანებული ღვიძლი და პანკრეასი არა აქვს, არც ასთმური ბრონქიტი ექნება; არც ასთმა, არც მძიმე ფილტვების ანთება; არც ხშირი ბრონქიტი.ასთმის შეტევის დროს————– რუხი კარდინალი პანკრეასია. დახავსებული ტიპის მკურნალობები რაც შემორჩენილია ჯერ კიდევ, ასთმის შეტევის დროებით მოხსნაზე და სანათურის ხელოვნურად გაფართოებაზეა ორიენტირებული. კიბეზე ადიხართ და სუნთვის უკმარისობა გაქვთ ქოშინით გამოხატული. ამის საწყისი და რეალური, თანამედროვე , მსოფლიო სტანდარტის მკურნალობა, ამ ცილის კონტროლით იწყება. როცა ვერ სუნთქავ ასთმური ბრონქიტის დროს, პანკრეასიდან უნდა დაიწყო პრობლემის დალაგება.

ვაგოტონინი——-აკონტროლებს და მართავს გლიკოგენის ბალანსს კუნთებსა და ღვიძლის უჯრედებში.შესაბამისად, ის მართავს ენერგიას და ძალას.ვაგოტონინი აკონტროლებს საშვილოსნოს კუნთებს ,ნერვებს და ბევრ მის ფუქციას. თუ ის ნორმაში არ არის ,საშვილოსნოდან სიხლდენაა შესაძლებელი. ის ჰორმონული განწყობის ცილაა.

სომატოსტატინი

ანელებს ჰორმონების ზედმეტ ქმედებებს ღვიძლსა და კუჭ-ნაწლავზე. საკვებიდან ზედმეტი შაქრის აღებას ამცირებს.გლუკაგონს არეგულირებს.სომატოსტატინი თუ დაქვეითებულია, კუჭ-ნაწლავში მძიმე პათოლოგიური პროცესებია. რადგან, მისი დაქვეითების შემდეგ ფერმენტების გამოყოფა კნინდება. კუჭ-ნაწლავის მუშაობა კი ფერმენტების იმედზეა. არა მარტო დაბალი, არამედ ჩლუნგური დონეა ,რომ მაგალითად, სიმჟავის დროს ომეპრაზოლების ჯგუფს ვეცემით და ხანგრძლივად დავნიშნავთ. ხაზს ვუსვამ———–ხანგრძლივად. რამდენიმე დღე დასაშვებია, შესაბამისი მკურნალობის დაწყებამდე. აზროვნება მკურნალობის სტრატეგიის დროს ,ამ და სხვა ნივთირებებზე უნდა გვქონდეს კონტენტრირებული, რომლებიც ბატონობენ კუჭ-ნაწლავზე. სომატოსტატინი ასტიმულირებს ზრდის ჰორმონს ანუ სომატოტროპინს . ნებისმიერი სერიოზული დაავადების დროს, თუ არ გვაქვს უმთავრესი გეზი, ზრდის ჰორმონის მომატებაზე აღებული, ეს ნიშნავს კი არ ვმკურნალობთ, არამედ ვანაგვიანებთ არასაჭირო წამლებით ორგანიზმს. ნებისმიერი მოაზროვნე ექიმისთვის ზრდის ჰორმონის ანუ სომატოტროპინის განცდა და მასზე ფიქრი აზროვნების წინამძღოლია. დააკვირდით————— სომატოტროპინი და სომატოსტატინი სხვადასხვაა. სომატოტროპინზე ბევრჯერ ვრცლად მისაუბრია და სტატიაც მაქვს ცალკე. როცა ექიმს აინტერესებს ,რამდენი ხნის სიცოცხლე აქვს დარჩენილი პაციენტს და რა აზრობრივი სქემებით მიუდგეს მის გადარჩენას, ყოველთვის პირველ რიგში ფიქრობს სომატოტროპინის რაოდენობაზე. მისი რაოდენობა ნებისმიერი ჭკვიანი ექიმის აზროვნებაში, იდენტურია მომავალი სიცოცხლის წლების დათვლის. მაგალითად, თქვენ საშვილოსნო გაქვთ ამოკვეთილი ან ღვიძლის დიდი პრობლემა გაქვთ ან სახსრის ქრონიკული პრობლემაა ან ტინიტუსი ან შაკიკია ან კიდევ სხვა——- არ არსებობს იმის შანსი, რომ სომატოტროპინი არ იყოს დაქვეითებული. სომატოტროპინი ა სოცირდება სიცოცხლესთან და ნებისმიერი ჭკვიანი ექიმის ტვინში და აზროვნებაში———-ლეიკოციტების რიცხვთან. ბევრჯერ აღმინიშნავს, ლეიკოციტების რიცხვის რეგულირებით, ჭკვიანი ექიმი ადამიანს სიკვდილიდან იხსნის. ბევრჯერ გამომითქვამს პროტესტი ლაბორატორიული უკონტროლობის შესახებ. ზოგ ადგილზე ჩვენთან მედიცინა იმ დონეზეც აღარ არის, როგორც იყო წინა საუკუნეში. წარმოუდგენელია, ლეიკოციტები, რომელიც ზოგმა ლაბორატორიამ დაწერა, რომ ნორმაა 4დან 16დმე, ეს ექიმის აზროვნების ნორმალურობას შეესაბამებოდეს. თუ ლეიკოციტი ან 6 ან 7 ან 8 ან 9 არ არის, ადამიანს პრობლემები უპირობოდ უკვე დაწყებული აქვს. რაც უფროა 6- ს ქვევითაა ლეიკოციტების რიცხვი, ეს მით უფრო ნიშნავს ,რომ——————- ეძებო სიმსივნე ორგანიზმში ან გადაარჩინო ის ქრონიკული, სიცოცხლის შემზღუდავი დაავადებისგან. ყველა აზრიან ექიმს , მკურნალობის შედგენისას ,ტვინის სამიზნეზე ჰყავს ის სასიცოცხლო ნივთიერებები, რომლებიც ასტიმულირებენ სომატოტროპინის ანუ ზრდის ჰორმონის მატებას. ის ზოგს ,ჯერ კიდევ მარტო ზრდის ხელშემწყობი ჰგონია. განვითარებაში ჩამორჩენილ ბავშვებში სომატოტროპინის რიცხვს იმიტომ ვზომავთ, რომ მისი ნაკლებობა სიცოცხლისთვის საშიში მდგომარეობაა. ჩიყვების, ღვიძლის დაზიანებების და ნებისმიერი სიმსივნის ან სიმსივნის დასაწყისში,ასევე ზოგი პათოლოგიის და ყველა ქრონიკული დაავადებების დროს——— სომატოტროპინი დაქვეითებულია. მის დაქვეითება ნიშნავს —————-უნდა უშველო ,რადგან სიცოცხლე რისკის ქვეშაა ან დიდხანს ვერ იცოცხლებს. თუნდაც ,ამ დროს დიდი ჩივილებით არ გამოირჩეოდეს ადამიანი.მძიმე ან ქრონიკული დაავადებით დაავადებულ ადამიანს, რომ მინდა დროულდ ვუშველო , ტვინში მუდმივად, მისი სომატოტროპინის გაზრდის ვარიანტები მიტრიალებს. მისი ავობა და კარგობა, ძალიან ემთხვევა ლეიკოციტების რიცხვს. ამიტომ არის სამედიცინო კრეტინიზმის გამოხატულება, როცა დაბალ ლეიკოციტებზე ან დაბალ სომატოტროპინზე განგაშის გამოცხადება არ ხდება და თვალსატყუარა მედიკამენტებითაა ადამიანის სიცოცხლის დაცდენა. გონიერი ექიმი ანალიზის გარეშეც ხვდება, როდისაა ის დაქვეითებული.ძვირია ,ძნელი გასაკეთებელია პაციენტის მხრიდან, ამიტომ , ხშირად არ ვითხოვ პაციენტებისგან, მაგრამ ძალიან ბევრს ვფიქრობ ,შესაბამისი მონაცემების მიხედვით, მიის ზუსტი რიცხვის აზროვნებით დადგენაზე. სანამ სომატოტროპინის რიცხვის სტაბილიზაცია არ მოხდება, ადამიანს მუდამ აქვს როგორც სიკვდილის ისე ნებისმიერი გახანგრძლივებული დაავადების დამართელის შანსი. ბევრი დადის დაბალი სომატოტროპინით და მცირე ჩივილებია ქვს. მაგრამ ამ ეპოქაში ჩივილები მინიმუმადე დავიდა ან სახე იცვალა, რამაც ბევრი სამედიცინო შეცდომა გამოიწვია .მედიცინა სამყაროსავით ცვალებადია. დღეს, დაავადებათა ამოცნობის მეთოდები და ნიშნები ძალიან შეცვლილია,წინა პერიოდებთან შედარებით.ზოგი გამოუცდელი, სახალხოდ, წინა საუკუნის——- გუგეშაშვილის თერაპიის წიგნში აღწერილი ჩივილებით ახასიათებს, თანამედროვე პირობებში, უკვე ატიპურად—–სხვა ჩივილებით და სახეშეცვლილად გამოხატულ დაავადებებს და აბნევს, ისედაც უკონტროლოდ მიგდებულ საზოგადოებას. ანუ სომატოსტატინის ნორმაში ყოფნა არეგულირებს სომატოტროპინის რიცხვს .ეს კი გამოცხადებული———– დიდი ხნის სიცოცხლეა. როგორც ყველა ნივთიერება ,სომატოსტატინი ნორმაში უნდა იყოს. მისი მატება უამრავ ცუდ დაავადებებს იწვევს ,მაგალითად აკრომგალიას .პანკრეასის დელტა უჯრედებია სომატოსტატინები. გლობალურ ასპექტში რომ ვთქვათ, ისინი პანკრეასის ეგზოკრინულ და ენდოკრინული ფუნქციების, ერთმანეთში ჰარმონიულ ურთიერთობებს არეგულირებენ. ეს მართლაც გლობალური სასიცოცხლო ფუნქციაა. ამის სრულფასოვანი განხორციელება, 100წელზე მეტ ,გარანტირებულ ჯანმრთელ სიცოცხლეს ნიშნავს. ამ დეტალებზე თუ არ ფიქრობს, აზროვნებს და დარდობს ექიმი ,ნებისმიერი დაავადების დროს, ის არ მკურნალობს საფუძვლინად. ამათი გათვალისწინების გარეშე, დანარჩენი მკურნალობის ტიპები , სიცოცხლის დროებითი გამთრევი ,მარტივი ბიოლოგიური თამაშებია, რომლებიც შეიძლება დროები შედეგიანი იყოს, მაგრამ არ მუშაობენ სიცოცხლის დაზღვევაზე. სომატოსტატინი ერთპიროვნული ფიზიოლოგიური ლიდერია——– საჭმლის მომნელებელი სისტემის მუშაობაზე, ფერმენტების მოქმედებაზე და ნაღვლის გამოდინების დინამიკაზე. ყველა, განსაკუთრებით, -კუჭ-ნაწლავის და ღვიძლის დაავადებების დროს, ეს ჰორმონი დარღვეულია. სომატოსტატინს უდიდესი მნიშვნელობა მაღალი დონის მედიცინაში ენიჭება იმიტომ, რომ სომატოტროპინის ანუ სიცოცხლის შანსის მაჩვენებლის სტაბილიზაციას უწყობს ხელს. ეს კი რომ განხორციელდეს————პანკრეასი და ღვიძლი უნდა მუშაობდეს გამართულად. რადგან ,ეს ნივთიერება პანკრეასის ჰორმონია.

პოლიპეპტიდი

ის არეგულირებს ნაღვლის მუშაობას. პოლიპეპტიდს ქმნიან პანკრეასის pp უჯრედები. თუ პოლიპეპტიდი ნორმაშია———— ნაღვლის დინება ჯანსაღია; ლიპაზა ნორმულად გამოიყოფა,შესაბამისად, ადამიანი არ გასუქდება ან ძალიან არ გახდება;კენჭის ჩამოყალიბება არ მოხდება ნაღვლის ბუშტში. რამდენი ნაღვლის ბუშტი ამოჭრილა პოლიპეპტიდის უკონტროლობის გამო. პოლიპეპტიდი ყოველ წუთს აკონტროლებს პანკრეასის მთლიან სტუქტურას და კუჭის წვენს. სიმჟავე არ არსებობს, როგორც ჩივილი, თუ ის ნორმაშია.

გასტრინი

ის კუჭ-ნაწლავის ნორმაში ყოფნას ზედმიწევნით აკონტროლებს. საჭმლის უხარვეზო მონელებას პატრონობს. კუჭის მჟავობას აბალანსებს. გასტრინს ქმნის პანკრეასის ჯი უჯრედები .კუჭის ლორწოვანში , თუ ის ნორმაა , არ არის წლულები და ადვილად ვერ ყალიბდება.სიმჟავის ბალანსი და საერთოდ კუჭის წვენის სიჯანსაღე , პანკრეასის წვენის ბალანსზეა დამოკიდებული.გასტრინის ნორმული დონე, ნიშნავს კუჭ-ნაწლავის სიმშვიდეს ; მინერალური ბალანსის შენარჩუნებას; სიმჟავის არარსებობას . პეპსინის ნორმა ,გასტრინის ნორმაში ყოფნაზე ა დამოკიდებული მთლიანად. გასტრინი აფხიზლებს კუჭის წვენის ფერმენტებს , თუ მათი მოქმედება შენელდა. რაც მთავარია ,ის იცავს კუჭ-ნაწლავის უჯრედების მემბრანას ———-შხამებისგან, კიბოს რადიკალებისგან და სხვა. ის იცავს ლორწოვან გარსს მარილმჟავას მავნეობისგან. გასტრინი თუ ნორმაა, მარალი სიმჟავე არასოდეს შეგაწუხებს

. ამილინი

თუ თქვენი ექიმისგან, კუჭ-ნაწლავის მკურნალობის დროს, მითუმეტეს დიაბეტის მკურნალობის დროს, მსგავსი ტერმინების ახსნა არ მოგისმენიათ, აუცილებლად შეცვალეთ ის თქვენი სიცოცხლისათვის. მითუმეტეს, რომ საუკეთესო, ძლიერი ექიმები, ნამდვილად არ აკლია ჩვენს სისტემას. საქმე თქვენს სიცოცხლეს ეხება, რომლებიც ამ ჰორმონებით იწონება. ამილინი პანკრეასის ჰორმონია. ის იქმნება——პანკრეასში, ტვინში, ფილტვში, ნაწლავში. წნევის მკურნალობისას ექიმს ამილინი სამიზნეზე უნდა ყავდეს. ამილინი აკონტროლებს წნევას, სისხლში შაქარს და ძვალ-სახსართა სისტემას. ყველა ჭარბწონიანს, ყველა წნევიანს და ყველა ——ინსულინრეზისტენტობის მქონეს, ამილინი ნორმის ზევით მოჭარბებული აქვს. როცა ამილინი ნორმაშია, ადამიანს ნაკლები ინსულინი სჭირდება .ის მუდმივად მუშაობს შაქრის კონტროლზე. ის ცდილობს ლეპტინის მორჯულებას. ლიპიდების ცვლა რამდენიმეჯერ განვიხილე სტატიებში, სადაც ლეპტინზე ბევრი ვისაუბრე. ლეპტინი ჰორმონია, რომელიც პირდაპირაა დაკავშირებული ადამიანის ზედმეტ წონასთან. ზედმეტი წონის ცოდვა მთლიანად ,მის კისერზეა. ლეპტინი თუ ნორმაა ,ადამიანი არ გასუქდება. ყველა ჭარბწონიანს ზედმეტად მაღალი ლეპტინი აქვს .ასევე ,მათ დაკარგული აქვთ მგრძნობელობა ლეპტინის მიმართ. ლეპტინი ცხიმოვანი უჯრედების ჰორმონია. ამილინი ცდილობს ლეპტინის გონებაზე მოყვანას. მას მსუნაგობის ჰორმონსაც ეძახიან. ლეპტინი თუ ნორმაზე ბევრად მაღალია——–ადამიანს ხშირად შივდება, ბევრს ჭამს და უყვარს ნამცხვრები. როცა ადამიანს ვმკურნალობ, აქვს კუჭნაწლავის და პანკრეასის პრობლემა,დანიშნულებაზე მუშაობისას, ბევრი რამის აწყობა ხდება. მკურნალობის კურსი უნდა ჯამურად ებრძოდეს ბევრ რამეს. მათ შორის ლეპტინის გაკულტურებას. რადგან, ის ღორმუცელობის გამღიზიანებელი ჰორმონია. პარალულურად ვმართავ ინსულინრეზისტენტობის დაქვეითების პრობლემას, კორტიზოლის გავლენებს, რა თქმა უნდა ამილინს და კიდევ უამრავ დეტალს. ეს ყველაფერი ისე უნდა შეთახმდეს, რომ ფიზიოლოგიური რეაქციების აღდგენა დაიწყონ. ეს პროცესები ორი კურსით არ სწორდება. ადამიანის რეალური გაჯანსაღება უჯრედული დონიდან უნდა დაიწყოს. ჩივილის მიჩქმალვაზე არ უნდა ვიმუშაოდ. უჯრედეულ და კაპილარულ დონეზე თუ არ გამოსწორდა პროცესები, გამოჯანმრთელება დროებითი იქნება. ამილინი აკონტროლებს ძვალ-სახსართა მეტაბოლიზმს. არ არსებობს სახსრებით დაავადებული, მას პანკრეასის ჰორმონების მძიმე დარღვევის ფონი არ ჰქონდეს. ამიტომაცაა ,ხშირად, სახსრების მძიმე ვარიანტებთან ერთად, ყოველთვის გამოხატულია ღვიძლის და კუჭ-ნაწლავის პრობლემები .როცა ამილინის რაოდენობა დაბალია ძვალში და სახსარში, მინერალები დეგრადირებულია.რამდენი სახსრის ოპერაცია გაკეთებულა, მთავარი მიზეზის უცოდინარობის გამო. ის მიზეზი ოპერაციის შემდეგ რჩება და აგრძელებს სხვა სისტემების განადგურებას. ეს მიზეზია პანკრეასის ქრონიკული პრობლემა. დავაკვირდეთ უფრო—— პანკრეასის შესაძლებლობები სანამდე მიდის. ის ბატონობს გონებაზე. თუ ნორმაა ამილინი———–გონება ძლიერდება, კოგნიტური ფუნქციები—— ტვინის მკვეთრდება; ინტელექტი ძლიერდება; მეხსიერებას პრობლემები არ აქვს. ამილოიდების ჩალაგება აღარ ხდება ტვინში და ეს სკლეროზისგან დაცვაა გარანტირებული. ფსიქოზების და აგზნებების დროს, ამილინის ნორმის ზ ევით სიჭარბეა .ფსიქონევროლოგი თანამედროვე სტანდარტის არ არის, თუ ფსიქოზების, აგზნებების, დეპრესიების, სეროტონინის სინდრომის და სხვა პრობლემის დროს მკურნალობისას, არ იცის ამ პაცინტის ამილინის დონე. თანამედროვე კვლევებში ალცჰაიმერზე, ერთ მთავარ მიზეზად ალცჰაიმერის ჩამოყალიბებაში ამილინი გამოკვეთა. ოსტეოპოროზის და ოსტეოქონდროზის ბევრ მიზეზს ვასახელებთ. მაგრამ, სათავო მიზეზებში პანკსეასის ჰორმონების პრობლემაა. ამილინს მთლიანად ბრალდება ოსტეოპოროზები. მოშლილი, თიროზინის ცვლის დამატებით. როცა ამილინი ნორმაზე დაბალია, წნევა მაღალია. წნევას რამდენიმე მიზეზი აქვს. ყველა ტიპის წნევას სხვადასხვა მიზეზი აქვს .მაგრამ, ყველა წნევის ერთი კარდინალური მიზეზი ,ამილინის დაცემაა, პანკრეასისქ რონიკული უკ მარისობის გამო. ამილინის ნორმის ზევით სიჭარბე, იწვევს თირკმლის დაავადებებს და თირკმლის უკმარისობებს. ასევე თირკმლის ამილოიდოზს .ამილინი ტვინს მართავს რომ არ გაღორდეს ჭამის დროს. ბუნებრივია, როცა მისი ცვლა მოშლილია, ტვინი ამას ვეღარ შეძლებს. ყველა დიაბეტიანს ამილინი დაცემული აქვს და მისი ცვლაც მოშლილი აქვთ. როცა ადამიანი ვერ ხვდება, ჭამის შეწყვეტას, სანამ კუჭი არ ეტკინება, ეს ამილინის ცვლის მოშლაა. ამილინის დალაგება ამცირებს წონას , მატებს ენერგიას. ამისთვის კი ,პანკრეასი უნდა გავაკონტროლოთ ძალიან აკადემიურად. მის ყველა პათოლოგუიურ გამოვლინებაზე—————- ნევროზიაო არ უნდა ვიძახოთ. კალიკრეინიც ———-ჰორმონია პანკრეასის. ისიც ეღობება ღვიძლის გაცხიმოვნებას, მეთიონინის და ბე 4 ვიტამინის ცვლების გაძლიერებით, რომლებიც სასწაულმოქმედი ნივთიერებებია ღვიძლის და ტვინის დასაცავად. ოღონდ იმ შემთხვევაში, თუ ფიზიოლოგიის დეტალების მცოდნე ექიმი , მათ საჭირო დროს ჩართავს. როგორც ხედავთ, პანკრეასის ჰორმონები სრულიად მეფობენ ყველა ორგანოთა სისტემების მუშაობაზე. სანამ ამას ვერ გაისიგრძეგანებს ყველა ,არ იქნება სწორი მკურნალობები და ბოლომდე მორჩენილი ადამიანები .ამერიკელი მეცნიერების უახლესი დასკვნაა—————————–ხელოვნური ჰორმონების მიღება ვერ არჩენს დაავადებებს. აუარესებს სიცოცხლის ხარისხს. საბოლოოდ, იწვევს მთელი ორგანიზმის დაავადებას , დაზიანებას და სიცოცხლის ხანგრძლივობის შეფერხებას. ახდენს ყალბ თერაპიულ ეფექტებს. ეს ,დამწყები ექიმი რომ ვიყავი მაშინვე მივხვდი. არასოდეს არ დამინიშნავ ს ხელოვნური ჰორმონები. როცა არსებობს ბუნებაში ნატურალური ჰორმონები, ყველა ნათელი გონება მედიცინაში, მათზე იქნება ორიენტირებული. ფიტოსტეროლები ფარმაკოლოგიური ჯგუფია და ნატურალური ჰორმონებია, რომლებიც სხვადასხვა ხილსა და სხვა ტიპის საკვებშია. ამათ ვნიშნავ დიდი ხანია ამერიკული და ევროპული მედიკამენტების სახით, ჰორმონების საჭიროების დროს. ამერიკის მედიცინა ბოლო ეტაპზე მათ წარმოებასა და გამოყენებაზე მასიურად გადადის. ბუნებამ შეგვქმნა და სიცოცხლის საშველი ბუნებაშია. მინდოდა ძალიან მოკლედ დამეწერა და არ გამოდის. სავარაუდოდ, კიდევ იქნება დანარჩენი ნაწილები. რადგან, ჯერ პანკრეასის ფერმენტები არ განმიხილავს. გაგრძელება იქნება. ბოლოს, მეტი აღქმისთვის, ისევ დავაკონკრეტებ ყველაზე სასიცოცხლო ჰორმონს ინსულინს—————- მისი საშუალებით შაქარი გლიკოგენად გადაიქცევა და არ გროვდება ზედმეტ შაქრად. ის მთელს კუჭ-ნაწლავს მათემატიკურ დონეზე აკონტროლებს. თუ ინსულინის რიცხვიც და მისი ცვლაც ნორმაშია, მაშინ ———მავნე ქოლესტერინის წარმოქმნა და მისი დაფენა სისხლძარღვების შიგა კედლებზე ——-არ ხდება. მიხვდები——-შენი ბევრი დიდი პრობლემა აქედან ანუ ინსულინის პრობლემიდან მოდის .რომლის დეფექტი, შემდეგ არევს უამრავ ფიზიოლოგიურ რეაქციას. მსოფლიო მედიცინის ბოლო კვლევებით—— ნორმაში მყოფი ინსულინი,მავნე ქოლესტერინს ყველაზე მეტად ამცირებს. თუ გაწონასწორებულია ინსულინის ცვლა, თუ ინსულინი ნორმაა, უჯრედები გადარჩებიან დაზიანებას. მხოლოდ ინსულინის ნორმული ცვლის დრო ს ხდება————-დეენ ემის და ერენემის ჯანსაღი ციკლის განხორციელება. ანუ თუ ინსულინის ნორმული ცვლა არ არის, გენეტიკა სრულად ვეღარ გეხმარება გაიხანგრძლივო სიცოცხლე. რაც მთავარია, ინსულინის ნორმული ცვლის დროს———-უჯრედებში, ფიზიოლოგიურად სწორად და ადვილად შედიან ამინომჟავები. ისინი კი სიცოცხლის და არსებობის მთავარი გარანტებია. ყველა ანალიზი მნიშვნელოვანია შეფასების დროს. მაგრამ, მძიმე ეკონომიკური პირობების ფარგლებში, ადამიანები ხშირად, თავისი პრობლემის მიმართ მეორეხარისხოვანი მნიშვნელობის ანალიზებს იკეტებენ .ჩამოთვლილი დაავადებებისას, ყურადღება გადაიტანეთ პანკრეასის ჰორმონების ამ ანალიზებზე.ესაა აუცილებელი პირობა პრობლემების დროს გარანტირებული სიცოცხლისასთვის.

მარინა ტოტოჩავა