რა სახეობების ღომი მოყავდათ გურიაში

გერმანელი მეცნიერი ედუარდ ეიხვალდი (1825-1826 წლების მიხედვით) გურიის ღომსა და ფეტვს მიიჩნევს გურიის უმთავრეს საკვებ კულტურებად. ფეტვის გურიაში ჭადს (ლაზურად მჭკუდი) ეძახდნენ, სიმინდის შემოსვლის შემდეგ მისგან გამომცხვარ კვერს “ჭადის ჭადს” ეძახდნენ სიმინდის ჭადისგან განსხვავებით.

.

გურიაში მოყავდათ შემდეგი დასახელების ღომი:

.

– „თეთრი“;

– „ბარამულა“;

– „ძირდაბალი“;

– „შვიდკვირა“;

– საადრეო „შვიდკვირა“;

– „ხუჭილა“;

– „ნაჟგვლი თეთრი“;

– „უსახელო თეთრი“;

– „უსახელო წითელი“;

– „ყვითელი უსახელო“;

– „ბოჯგა თეთრი“;

– „ხიტირი თეთრი“;

– „ხიტირია“;

– „ჩაქურა“;

– „მათრახა“;

– „ხოტორა“;

– „ბორჯღა“ (ბოჯგა);

– „ბობოყვაური“;

– „ნაჟღვლი თეთრი“;

– „ურუშული“ (უროშაული“);

– „მათრახა“;

– „ძირდაბალი“;

– „თეთრი ღომი“;

– „ხაზარალა“ (დიდთაველა ღომი);

– „ჯონჯორე ღომი“;

– „ჯაშური“, ანუ „ბურჩხა ღომი“;

– „ხეთურე“;

– „ორმოსავალა ღომი“;

– „ჯორიელა“;

– „ბამბულა“ (წითელი დიდთაველიანი

გაფუმფულებული ღომი);

– „ჩაქურა“ („წვრილმარცვლიანი ღომი“);

.

(დასახელებები აღებულია – ლ. დეკაპრელევიჩი და ა. კასპარიანი 1928; ვლ. მენაბდე 1948; თედო სახოკია 1897; ჯულიეტა რუხაძე)

მოამზადა კახა ჩავლეშვილმა