“ოდიშის სხვადასხვა კუთხეში კიდევ დიდხანს ისმოდა მათხოვრის სიტყვები: “მოიღეთ მოწყალება”, “განიკითხეთ საპყარი”, მაგრამ, როცა მუსაიფში ჩაებმოდა, იგი დინჯად ამბობდა: “გამხდარ თხას, დაკოჭლებულ ცხენს, ჩახმახდამტვრეულ თოფს ფასი ეკარგება: ადამიანს კი ერთი და იგივე ფასი აქვს ყოველთვის და ყველგან, იმერეთის მეფობას არგუნებს თუ დანელიას მეღორეთ გააჩენს უფალი.
დადიანის სასახლე ათას ფაცხაში არ გაიცვლება: ადამიანი კი იმდენივე ღირს, რაც მთელი კაცობრიობა, ადამიანის არც გაცვლა შეიძლება, არც დაფასება, არც გამრავლება, არც გამოკლება. იგი უფასოა. იგი ერთია, მუდამ ერთი.ადამიანი მუდამ ადამიანია – არც მეტი და არც ნაკლები”.
ბრბოს ეს სიტყვები აკვირვებდა, აცინებდა და თან მალამოთ ხვდებოდა დაბეჩავებულ გულზე.”
ნიკო ლორთქიფანიძე
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
45 წელიწადი ოზურგეთის თეატრში
“საქართველო უძლეველის ძალით მიექანება დასავლეთისკენ, გვეყო მოსკოვური შხამით კვება”
შრომის კულტურის სახლის გადახურვის სამუშაოები დასრულდა
“საუკუნის ხმად” წოდებული ლოტბარი თემურ ქევხიშვილი 80 წლის ასაკში გარდაიცვალა
ცეცხლი სოხუმს უახლოვდება, გაგრა ალშია გახვეული
მოდის სახლი Gucci მავზოლეუმს ვლადიმერ ლენინის ტანსაცმელს 2024 წლამდე მიაწვდის
გურიაში თოვლისგან “ვენერას” ცნობილი ქანდაკება გააკეთეს
„სიყვარული არის მძიმე, ქრონიკული დაავადება”