ჯოხარ დუდაევის ცოლის, ალა დუდაევას წერილი უკრაინელებს:
“ძირფასო უკრაინელებო!
2014 წელს მაიდანზე მარტო არ იყავით. ჩვენ ვერ ვშორდებოდით ტელეეკრანებს, მთელი გულით ვღელავდით და თანაგიგრძნობდით. მსოფლიო აღფრთოვანებული იყო უკრაინელი ხალხის მიერ იანუკოვიჩის რეჟიმზე გამარჯვებით. ამის შემდეგ უკრაინელმა ხალხმა აირჩია განვითარების დემოკრატიული გზა და განსაზღვრა თავისი მომავალი, აღიარა დასავლური ღირებულებები, მაგრამ რუსეთს, როგორც ყოველთვის უცხო ტერიტორიიდან მიწების მოგლეჯა სურდა. შეიერთა ყირიმი, ქვეყნის აღმოსავლეთით შექმნა პრორუსული დონეცკისა და ლუგანსკის სახალხო რეგიონები და მათი იარაღითა და ტერორისტებით მომარაგება დაიწყო. უკრაინელი ხალხის წინააღმდეგ გამოუცხადებელ ომს „ატო” ეწოდა და 8 წლის განმავლობაში უკრაინელი ერი ჯუჯა პუტინს საკუთარ შვილებს სწირავდა, შემდეგ კი მუხლდაჩოქილი, საკუთარ შვილს უკანასკნელ გზაზე აცილებდა. საუკეთესო შვილების, გმირების დაკარგვის გამო, ერი წლიდან წლამდე სისხლისგან იცლებოდა. უკრაინელ ხალხს ბევრი ტკივილი და მწუხარება დაუგროვდა. ახლა კი შურისძიების დრო დადგა. თქვენი მტერი – აგრესორი რუსი თქვენს სახლში შემოიჭრა და აპირებს რომ თავისუფალი უკრაინელები, რუსების მსგავს მონებად აქციოს. ახლა პუტინმა ფართო მასშტაბიანი ომი და დამოუკიდებელი უკრაინული სახელმწიფოს წინააღმდეგ ღია აგრესია დაიწყო.
24 თებერვლის დილის 5 საათზე, რუსეთი შეეცადა ბლიცკრიგი მოეწყო, ზუსტად ისეთი, როგორც ფაშისტურმა გერმანიამ 1941 წელს. უკრაინული აეროდრომების დასაბომბად რაკეტები ისროლეს, რუსული სამხედრო კოლონები და ჯავშანტრანსპორტიორები ყველა მხრიდან მოდიოდნენ, ხოლო რუსული თვითმფრინავები კი უკრაინულ ქალაქებს ბომბავდნენ. თუმცა, უკრაინელმა ერმა ერთიანობა გამოიჩინა, შეიკრიბნენ ზუსტად ისე როგორც მეიდანზე და რუსული არმიის იერიშები მოიგერიეს. ვისაც შეიარაღება არ ჰქონდა, ზუსტად ისევე როგორც ჩეჩნები, ჩეჩნეთ-რუსეთის ორ ომში იქცეოდნენ, მოლოტოვის კოქტეილების მომზადება დაიწყეს და რუსულ ტანკებსა და ჯავშანტრანსპორტიორებს აფეთქებდნენ. უკრაინელმა ერმა სამხედრო სიმამაცისა და ძლევამოსილების სასწაული გამოავლინა. გამოჩნდნენ ახალი გმირებიც. პუტინი მიხვდა რომ მისი ელვისებური ომის -ბლიცკრიგის- გეგმა ვერ შედგა და რომ რუსული არმია ხანგრძლივი ომისთვის მზად არ იყო, ამიტომ ახლა პრეზიდენტ ზელენსკისთან მინსკში მოლაპარაკებების დაწყების შეთავაზება დაიწყო. თუმცა საერთაშორისო სამართლის მიხედვით, სამშვიდობო მოლაპარაკებები რეკომენდებულია არა ბელარუსში, არამედ მხოლოდ ნეიტრალურ ქვეყანაში. პუტინის ფსიქოლოგიურმა ომმა, ანუ დაშინებამ, წარმატება ვერ მოიპოვა, პირიქით საპირისპირო შედეგი მოიტანა და კრემლის გეგმების წინააღმდეგ მთელი უკრაინელი ერი გაერთიანდა. ერთი ჩეჩენი, რომელიც 16 წლის ასაკში ფაშისტურ-რუსულ საკონცენტრაციო ბანაკში მოხვდა, 19 წლის, უკვე ჩეჩნეთ- რუსეთის მეორე ომში იბრძოდა, ხოლო 21 წლის კი მეთაური გახდა. ის 22 წლის ასაკში დაიღუპა, გამთენიისას ზუსტად ისე დაიღუპა, როგორც თავის ლექსში იწინასწარმეტყველა.
« Я уйду на рассвете, в предназначенный час. И меня на планете не будет средь вас. Окружение все туже, но душа, не страшись…Смерть живая не ужас, ужас мертвая жизнь!»
ეს სიტყვები ყველა ჩვენგანს ეხება. რუსეთის წინააღმდეგ უკრაინას მხარს უჭერენ. სამხედრო დახმარებით, ან სანქციებით ეხმარებიან ამერიკა, ევროპა, თურქეთი, იაპონია, საქართველო და კიდევ ბევრი მეგობარი ქვეყანა მსოფლიოს მასშტაბით. ამასთან, ყოფილი საბჭოთა ქვეყნები და ოკუპირებული ერები იმედის თვალებით გიყურებენ და უკრაინელი ერის დიადი გამარჯვების სჯერათ. მათ სწამთ ნათელი მომავლის, სწამთ რომ პრეზიდენტ ჯოხარ დუდაევის სიტყვების აღსრულების დრო დადგა „რუსეთი მაშინ მოკვდება, როდესაც უკრაინის მზე ამოვა“. მაშინ, როდესაც უკრაინის ყვითელი და ცისფერი ფერის დროშა, ცისფერი ცა და ყვითელი ხორბლის ყანა, მცხუნვარე მზე, ბავშვის თვალებში გაანათებს და უფროსების თვალებში როგორც სიყვარული აისახება. სიყვარული ჩვენი სამყაროსადმი, სამყაროსადმი ომისა და ძალადობის გარეშე!”