“ამაყი ქართველი ხალხის დიალოგი საქართველოს მთავრობასთან”

უკაცრავად, ბოდიში, რომ გაწუხებთ, – ამ ახალი ლოქდაუნის პირობებში ხალხმა რა ჭამოს?

-მაგალითად, ბებიამისის?

– ბებიამისის?… ჰმ.. ოკ.

-და… ბანკებიდან გამოტანილი კრედიტები როგორ გადაიხადოს?

-ნუ გადაიხდის. სახლ-კარს დაკარგავს, სხვა რამეს ხომ არა??? პრობლემაა რამე?

-აა, არა… არა. ოკ.

-პენსიონერმა, რისკ-ჯგუფის წარმომადგენელმა, სხვა ქრონიკული და მძიმე დაავადების მქონემ, ვისაც ხშირად სამედიცინო და სხვა სახის დახმარება სჭირდება, რა ქნას?

-რავი, მოკვდეს. ადამიანი მოკვდავი არსებაა არაა?..

-მოკვდავია, ცხადია..

და.. საერთაშორისო დახმარებები, სესხები რომ აიღეთ ამ კრიზისის სამართავად, სადაა? შეჭამეთ?

– რა თქმა უნდა. რამე პრეტენზიებია?

– პრეტენზიები?! უი, არა… არა, რას ამბობთ?!

– ბოდიში, ვისი დედა@@@@@ნთ?

-თქვენი.

-აა… ჩვენი?… ოკ. რა თქმა უნდა. ცხადია, კი. ჩვენი, ჩვენი. გმადლობთ. დიდი მადლობა. უი ხო, დაგვავიწყდა, -ერთ ჭიტლაყს კიდევ ხომ არ ამოგვცხებდით?.. ყოველი შემთხვევისთვის, მაინც რაღაც დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა გვაქვს…

-ჭიტლაყი რა უბედურებაა?

-ისეთი არაფერი… იყოს.

-რა არაფერი, თქვენ შიგ ხო არ გაქვთ?!. თუ არაფერი, რას გვეკითხებით??? აბა დავაი ეხლა სახლშეეე დროზეეე!..

-კი, კი, მივდივართ. გმადლობთ. ნახვამდის. გვიყვარხაააართ, პაკააა”- წერს ბორჩხაძე.