იქ იყო (გურიაში) ერთად-ერთი სავაჭრო კუთხე დვაბზუ, სადაც 20 – 30 ჩალვადარი თათარი მთელ გურიაში აწარმოებდა გაცვლა-გამოცვლის ვაჭრობას.
ფულის ნიშნებად ტრიალებდა ერთად-ერთი თათრული ფარა, ლითონის ისეთი მცირე წონისა, რომ ხელის-გულიდან შებერვით ასობით ადვილად გადაიყრებოდა, კაპიკის 1/20, თუ უფრო ნაკლებს რომ უდრიდა.
მე ვიყავი გენერალ ესპეხოსთან ერთად გურიაში 1837 წ., მაგრამ მაშინაც კი მხოლოდ დიდმა მოხელეებმა იცოდნენ, თუ რა იყო რუსული ფული.
დიმიტრი ყიფიანის მემუარები
–
შალვა ძნელაძე – გურული ოდა
მოამზადა კახა ჩავლეშვილმა