იმ დღეს ვიყავი აფხაზეთის და საქართველოს კონტრორილებად ტერიტორიაზე. ბანკის ძარცვის შესახებ გავიგე ტელევიზორიდან… სანამ ბანკის ძარცვა მოხდებოდა, მე ძალოვანი უწყებები მდევნიდნენ, ამიტომ სამეგრელო 2020 წლის შემოდგომისთვის დავტოვე და ვცხოვრობდი, ხან სოხუმში, ხან ბათუმში..
თუ რატომ წავედი შეიარაღებული ძალებიდან ამაზე აუცილებლად ვილაპარაკებ, ოღონდ ახლა არა, ახლა ერთადერთი რაც მინდა ვთქვა არის ის, რომ ჩემი ძმა უკანონო პატიმარია და მოვითხოვ მის გათავისუფლებას. მათ კითხვები აქვთ ჩემთან, ამიტომ თუ რამე უნდათ მე მკითხონ და ჩემი ძმა გაათავისუფლონ…
ჩემს საქმეში მტკიცებულებები არ არსებობს. თუ აქ, ეს მევახშეები და სახელმწიფო დამჩაგრავს, წავალ სტრასბურგში და აუცილებლად გავიმარჯვებ. ჩვენს ქვეყანაში სოციალური უთანასწორობაა და მე ამას აუცილებლად შევებრძოლები.
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
კალანდა გურიაში – ეთნოგრაფ სერგი მაკალათიას მოგონებებიდან
“ერთი ოზურგეთელი გოგოც შეეწირა აპრილის დღეს, ლიხაურელი ნინო თოიძე”
ლევან ვასაძე “საქართველოში პარტიები უნდა აიკრძალოს”
„ნაციონალურმა მოძრაობამ“ არც კი სცადა შეთანხმებაზე ხელი მოეწერა, ასე რომ ორივე მხარე საშინელ პოლიტიკურ თამაშს თამაშობს მოქალაქეების ხარჯზე”
შეძრული სულით ხორცამდე, გამწარებული დედა მოგმართავთ… – ნიკოლოზ კვარაცხელიას დედის წერილი
“ნიღბის ტარება მინიმუმ 1 წელი კიდევ მოგვიწევს”
სტიქია საქართველოში – ძლიერმა წვიმამ და სეტყვამ საგურამოსა და გორში პრობლემები შექმნა
სოლიდარობა მიშას – უკრაინელების აქცია ბათუმში – ფოტოები