“როგორ ვიყოთ ჯანმრთელები……როგორ გავაჩეროთ დაავადებები და სიკვდილობა…”-ექიმი მარინა ტოტოჩავა

ზედაპირული მკურნალობები სიცოცხლის დამზიანებელია.

პეროქსიდაზები და სხვა სასიცოცხლო იმუნური პარამეტრები

კიბო არასოდეს განვითარდება სწორი ჟანგვის პირობებში. პირველი ნაწილი

თემა ძალიან ვრცელია და ვცდილობ მოკლედ ავხსნა. ესაა საუბარი სიკვდილისა და სიცოცხლის ზღვარზე. როგორ შევაბრუნოთ ეს ზღვარი სიცოცხლისკენ.

ცოცხალი ადამიანი , ესაა მუდმივად მიმდინარე, ათასობით ბიოქიმიური რეაქციები. იმდენად ჯანმრთელია ადამიანი, რამდენადაც სწორად მიდის მის ორგანიზმში ჟანგვითი რეაქციები . პეროქსიდაზები ფერმენტებია, რომლებიც სწორ, სასიცოცხლო დაჟანგვაში მთავარი არიან. არასწორი ჟანგვა ნიშნავს დაავადებებს. აუტიზმის დროს დარღვევების ყველაზე ნაკლები მიზეზებია. მხოლოდ, არასწორი ჟანგვაა. პეროქსიდაზები აკატალიზებენ დაჟანგვის რეაქციებს. კიბო, სწორი ჟანგვის პირობებში არასოდეს არ განვითარედება. პეროქსიდაზების აღმოჩენა ნობელის პრემიით აღინიშნა. პეროქსიდაზები, სწორი ჟანგვის პირობებში, დაავადების გართულებისგან დამცავ ანტისხეულებს წარმოქმნიან . ისინი იცავენ სიცოცხლეს. ისინი არიან ანტიმიკრობული გარემოს შექმნის გარანტი. ანუ აცილებენ ინფექციებს ადამიანს. პეროქსიდაზის ფერმენტების ერთ-ერთი მთავარი ფუნქციაა, წყალბადის ზეჟანგის მოშორება უჯრედიდან და ორგანიზმიდან . რადგან, ეს ნივთიერება სასიკვდილო საფრთხეა ორგანიზმისთვის. გაუგებარმაც უნდა გაიგოს, რომ წყალბადის ზეჟანგი წარმოიშობა ორგანიზმში , მეტაბოლიზმის დარღვევის დროს და სასიკვდილო საშიშროებაა სიცოცხლისთვის. წყალბადის ზეჟანგი და ყველა სუპეროქსიდი —გულს, სისხლძარღვებს და არტერიებს შეუჩერებლად შლის. თუ პეროქსიზომებმა ჟანგვითი რეაქციები სწორად ვერ ჩაატარეს, გროვდება გრძელი ჯაჭვის ცხიმოვანი მჟავები და შლიან ტვინის უჯრედებს, იწვევენ———- გლიოზებს, სიმსივნეებს, ნეიროდეგენერაციულ დაავადებებს—სკლეროზებს, ალცჰაიმერს ,ქრონიკულ და მძიმე დაავადებებს; აგრესიულად ჭარბ, დაუმორჩილებელ ქოლესტერინს; თრომბულ გართულებებს, შაკიკს, ასთმას, რინიტს, პოდაგრას, ფარისებრის დაავადებებს და სხვა. პეროქსიზმული გადახრებია ორგანიზმში, დაავადებების მიზეზთა მიზეზი , ანუ მიზეზთა პირველწყარო და სათავე.

პეროქსიდაზების ბევრი ფუნქციიდან, ერთ-ერთია ქოლესტერინის შექმნა. აქედან გამომდინარე, არაექიმიც მიხვდება, ჭარბი გახანგრძლივებული ქოლესტერინი ს პრობლემა ნიშნავს———– ჟანგვითი პროცესების ძლიერ მოშლას, პეროქსიდაზების მწყობრიდან გამოსვლას და მათი სასიცოცხლო ფუნქციების დასუსტებას. ანუ ჭარბი ქოლესტერინის მკურნალობა მარტო სტატინებით იმიტომაა თვალსატყუარა, რომ მომატებული ქოლესტერინის მთავარი მიზეზი ——-პეროქსიდაზებში და რეაქციების არასწორ ჟანგვაში დევს. ღვიძლის უჯრედების პეროქსიზომები ქოლესტერინისგან ქმნიან ნაღლის მჟავებს .რომელი მჟავებიც სწორი მონელების მთავარი გარანტებია .ჭარბი წონა, ინსულინრეზისტენტობა, მთლიანადაა ნაღვლის მჟავებზე , შესაბამისად, სწორ პეროქსიზომულ ჟანგვაზე დამოკიდებული. პეროქსიდაზები წარმოიქმნებიან—–ფილტვების, ფარისებრის, კუჭის, ნაწლავების, სანერწყვე ჯირკვლის, ელენთის, ღვიძლის, საშვილოსნოს , გულის და სხვა უჯრედებისგან. ბავშვი რომელიც ხილს არ ჭამს, მის ორგანიზმში უკვე მსუბუქი პეროქსიდაცია და ჟანგვითი რეაქციების დაყოვნებაა. ეს ხდება იოდის და სხვ ა რამდენიმე მინერალის ცვლის მოშლის გამო.

ბევრი დაავადების დროს, სასიცოცხლო მეტაბოლიზმი მიდის არაენზიმური, არაფერმენტული გზით. ა ნუ როცა ფერმენტების უმრავლესობა მკვდარია ან ვერ მუშაობენ. ა სეთი პროცესის დროს ხდება ——სიცოცხლის წლების შემზღუდავი ————- პეროქსიდაცია .ამ დროს, თავისუფალი ანუ კიბოს რადიკალები ქმნიან ბიოქიმიურად დამახინჯებულ პეროქსიზმულ ფერმენტებს—-იზოპროსტანებს. ამ ყველაფრის საფუძველია არასწორი ჟანგვითი რეაქციები. პეროქსიდაციის მომდევნო სტადიაა პარანეოპლასტიკური სინდრომი. როცა ორგანიზმი ემზადება კიბოს მისაღებად და ამაზე უამრავი ჩივილით მიგახვედრებს. ეს სიმპტომები უკვე დეტალურად აღვწერე შესაბამის სტატიაში. შემდეგი სტადია კი კიბოა. დაავადებები რომელთა დროს დამახინჯებული ჟანგვა ანუ პეროქსიდაცია მიდის ესენია—————-რინიტი, გლიოზი, კუჭ-ნაწლავის დაავადებები, შეუპოვარი წნევა, ადამიანები ამოკვეთილი ორგანოთ; ღვიძლის და ნაღვლის ბუშტის დაავადებები; დ იზბაქტერიოზი, პოდაგრა, ასთმა, ფარისებრის დავადებები, სახსრების და გულის დაავადებები,ეგზემა ,ფსორიაზი, ვიტილიგო, სიმსუქნე, დეპრესია, სეროტონინის სინდრომი , ქოლესტერინის სიჭარბე, შაკიკი და სხვა .ბუნებრივია მითუმეტეს, სიმსივნეებიც. მაგალითად , მაჯის გვირაბის სინდრომი , რომელიც ხშირად მარტივ დამატებად ითვლება მთავარ დიაგნოზზე, პეროქსიდაციის და ორგანიზმის დაზიანების მაღალი ხარისხის გამომხატველია. თუმცა რა გასაკვირია მისი სირთულე , რადგან ეს სინდრომი თანამედროვე მედიცინაში ორგანოების კრიტიკული , შეუქცევადი გადაგვარების—— ამილოიდოზის არსებულ ან წინმსწრებ სიმპტომად ითვლება. სიგარეტის ყველა მწეველი სავსეა იზოპროსტანებით. რაც ქრონიკული, ლატენტური პეროქსიდაციაა. რაც უფრო მეტია ოქსიდაციური სტრესი ანუ ჭარბია თავისუფალი კიბოს რადიკალების რაოდენობა, მით უფრო ძლიერია პეროქსიდაცია და მით უფრო ვეღარ კავდება ორგანიზმში სასიცოცხლო ანტიოქსიდანტები. რინიტი, ფსორიაზი, ეგზემა, ალერგიები, კუჭ-ნაწლავის და სახსრების დაზიანება, ქოლესტერინის სიჭარბე ასეთი დიდი ზიანით იმიტომ მიდიან და დროში ხანგრძლივდებიან , რომ პეროქსიდაცია და პეროქსიდული გადახრები—-ჟანგვა აღდგენის გაუარესება , განსაკუთრებით უნივერსალურ სასიცოცხლო ამინომჟავას —–ჰისტიდინს ძლიერ აზიანებს. რომელიც ამ დაავადებებში მონაწილე ლიმფურ ქსოვილებს მეტად აკონტროლებს. ალერგიების ანტიგმირი, რომ ჰისტამინია ყველამ იცის. პეროქსიდაციის დროს ჰისტიდინი ჰისტამინად გადაიქცევა. ხოლო ქოლესტერინის სიჭარბის დროს ღვიძლში ბევრი ამინომჟავის მოშლაა.

პეროქსიდაზები ბევრია . აღწერო ყველა, ეს ნიშნავს მთელი მედიცინა განიხილო. მძიმე დაავადებების სქემებში უხშირესი მონაწილეა——-ფერმენტი მიელოპეროქსიდაზა, რომლის კონტროლის გარეშე ევროპის მაღალი დონის კლინიკებში არ ხდება მკურნალობები. ეს ფერმენტი ძალიან მაღალი როცა არის , გული უკვე ბოლომდე დაზიანებულია. სტენტირების შემდეგ , მითუმეტეს სჭირდება ხშირი კონტროლი. ის არის გულის დაავადებების და ოქსიდაციური სტრესის მთავარი მარკერი. რაც უფრო მატულობს ოქსიდაციური სტრესი ანუ ორგანიზმში თავისუფალი, კიბოს რადიკალების რაოდენობა, მით უფრო იზრდება დამზიანებელი დაავადებების რიცხვი და მათი მავნეობის ხარისხი. ყველა დაავადება , განსაკუთრებით, ღვიძლის, გულის, ქოლესტერინის სიჭარბე, ფილტვის დაზიანება , ფიბროზები—–ფილტვში, გულში, ღვიძლში ;ფარისებრის გამწვავებული პრობლემები, პოდაგრა, შაკიკი, ეგზემა, სახსრების პრობლემა და სხვები, ასევე რა თქმა უნდა სიმსივნეები ,დაკავშირებულია არასწორ ჟანგვასთან და შედეგად პათოლოგიურ მატებასთან ———-პეროქსიდაზების, იზოპროსტანების, პროსტაგლანდინების, ციტოკინ-ლეიკოტრიენების . თანამედროვე მედიცინაში გულისისხლძარღვთა დაზიანება, უამრავი ევროპული სამეცნიერო შრომებით დადასტურებულია ,რომ პირდაპირაა დაკავშირებული ———პეროქსიდაზების და იზოპროსტანების მატებასთან და ანტიოქსიდანტების კლებასთან. გული მით უფრო ზიანდება და სხვა ორგანოებიც, ადამიანი სწრაფად ბერდება, თუნდაც ახალგაზრდა ასაკში, რაც უფრო მცირდება ანტიოქსიდანტური ფერმენტები და მატულობს ოქსიდაციური სტრესი ანუ თავისუფალი, კიბოს რადიკალები. მაღალი დონის მედიცინა, სისხლის გამათხიერებლების უპირობოდ სასიკვდილო შედეგს კი არ უყურებს , არამედ მნიშვნელოვანი მონაცემებიდან აზროვნებს. იზოპროსტანებით ვიგებთ ჟანგვითი სტრესის დონეს. რაც უფრო იმატებს არასწორი ჟანგვა ,მით მაღალია იზოპროსტანების რიცხვი და ადამიანი უფრო ცუდად ხდება. ანთებების და ტკივილების დროს მათი რიცხვი მაღალია. დიზბაქტერიოზის და დიაბეტის დროს პეროქსიდაცია და იზოპროსტანების სიჭარბე მუდმივად არის. კიბოს რადიკალები ჯერ არ ნიშნავს კიბოს. ეს ნიშნავს ორგანოების თანდათან გადაგვარებას. კიბოს ანუ თავისუფალი რადიკალები შლიან დეენემს, ერენემს, უჯრედის მემბრანებს, ცილებს ამინომჟავებს, ფერმენტებს . რაც არ უნდა ანტიოქსიდანტები დაუნიშნო პაციენტს , ოქსიდაციურ სტრესს ვერ შეაკავებ იზოპროსტანების მართვის , ბიოქიმიური რეაქციების გამოსწორების და ამინომჟავების დალაგების გარეშე. მეტაბოლურ დარღვევებს სხვადასხვა ორგანოში ბევრი მაკონტროლებელი ანალიზი აქვს საერთაშორისო სტანდარტით. თანამედროვე ევროპული კლინიკური სტანდარტით, ნებისმიერი ორგანოს მეტაბოლიზმის გაანალიზებისას , მითუმეტეს ღვიძლის, გულის და ქოლესტერინის კვლევისას უპირველესია ——-ჰომოცისტეინის და ლიპოპროტეინ ——HDL ის კონტროლი, რომლებზეც უკვე სხვა სტატიებში დეტალურად ვისაუბრე რამდენიმეჯერ . საერთო ქოლესტერინი ს მონაცემი, შეიძლება პირდაპირ, კვების წინადღის გრაფიკს დაექვემდებაროს და იმერყეოს მიღებულ ლიმონსა და ღორის ცხიმის შედეგს შორის. ხოლო hdl -ზე გადევნება, ადამიანის სასიცოცხლო კონტროლია. უნდა ვიცოდეთ რა არის საშიში პრიორიტეტები, რომ ადამიანებს სასიკვდილო რისკები რეალურად მოვუხსნათ. გარდა ამისა ——გულს ,ღვიძლს და ქოლესტერინის სიჭარბეს ვერ შეაფასებ სწორად ——კატექოლამინების, სიმსივნის ნეკროზის ფაქტორის და სხვების გარეშე. რომელთა რიცხვი დარღვეულია ამ პათოლოგიების დროს . უკვე ძალიან კნინობითი დონეა ამ პარამეტრების გაუკონტროლებლობა. ვაგრძელებ საუბარს მიელოპეროქსიდაზაზე, რომელიც გულის დაავადებების მარკერია თანამედროვე მედიცინაში. მიელოპეროქსიდაზა რკინის შემცველი ცილაა. მისი მატება პირდაპირ უკავშირდება ოქსიდაციური სტრესის ხარისხს. ანუ გული და სისხლძარღვები არ დაზიანდება, თავისუფალი რადიკალების სიჭარბის გარეშე. გამორიცხულია, ადამიანს სტენტირება დასჭირდეს გულის და ოქსიდაციური სტრესი არ ჰქონდეს ანუ სავსე არ იყოს თავისუფალი რადიკალებით. მისი სიცოცხლე სტენტირების შემდეგაც ბეწვზე ჰკიდია. მას ქოლესტერინის სიჭარბე და ჰორმონული დარღვევები სულ შეაწუხებს. სისხლძარღვების ტონუსს უფრო გაიუარესებს გრძელი კურსის გამათხიერებლებით და უპირობოდ, ინსულტის რისკის ქვეშ იქნება მუდამ .სანამ————- ოქსიდაციური სტრესის ანუ თავისუფალი რადიკალების შემცირებაზე, სისხლძარღვების ტონუსის რეალურ გადრეკადებაზე და მიელოპეროქსიდაზის, სიმსივნის ნეკროზის ფაქტორის და მსგავსი აუცილებელი სასიცოცხლო პარამეტრების ნორმალიზაციაზე არ იზრუნებს მისი ექიმი . რაც პარალელურად , ჟანგვა- აღდგენის თანდათან გამოსწორებისკენ წავა. მიუხედავად გულის ოპერაციისა და გულზე მკურნალობისა ,ის ადამიანები კვდებიან ,რომლებიც არ აკონტროლებენ მიელოპეროქსიდაზას. მას ზე არა აქცენტირება მედიცინის კონკრეტული რგოლის ჩამორჩენილობაა. აპოპტოზური ეფექტები ანუ დაწყებული კიბოს განეიტრალება, იმუნიტეტის ამაღლება, მიკრობების გახვეტა, ჩირქის მოცილება, თავისუფალი რადიკალების მოშორება, ანთებების ჩაცხრობა ანუ ნეიტროფილების ანტიმიკრობული გმირობები , ბევრი ფერმენტის და და ცილის ძალისხმევით ხდება. მათ შორის მთავარი ——მიელოპეროქსიდაზაა. ქიმიოთერეპიის შემდეგ ის კვდება , ვისაც მილოპეროქსიდაზა ნორმის ფარგლებში არა აქვს. ისევ დავუბრუნდები საშიშ ტენდენციას —————

ჟანგბადის რეაქტიული ქიმიური ბმები, მაგ—- სუპეროქსიდი, წყალბადის ზეჟანგი შლიან სისხლძარღვებს, არტერიებს, ვენებს, თანდათან და გამოუსწორებლად. საქმეში ჩაუხედავების მოწოდებები საჯარო სივრცეში—— წყალბადის ზეჟანგის გამოყენების და ვითომ სარგებლობის შესახებ, წესით დასჯადი უნდა იყოს და კიდევ გრძელდება. მისი მკვლელი შედეგი რამდენიმეჯერ ავხსენი ბიოქიმიური მექანიზმებით. პეროქსიდაზების მთავარი სასიცოცხლო ფუნქცია, სწორედ წყალბადის ზეჟანგის გაძევებაა ორგანიზმიდან. წყალბადის ზეჟანგი ყველა არასწორი ჟანგვისას გამოთავისუფლდება და სისხლძარღვების, არტერიების და ვენების დეგრადირებას იწვევს. მიელოპეროქსიდაზას ნორმიდან ცდომისას წყალბადის ზეჟანგი უკვე გამოუსწორებლად აზიანებს სისხლძარღვებს. მიელოპეროქსიდაზას ფიზიოლოგიური დისონანსი გულის და სისხლძარღვების დაზიანების ყველაზე დიდი საფრთხეა. მისი ჭარბი ზრდის დროს, გულის ქსოვილი უკვე ძლიერ დაზიანებულია. სავალდებულო არ არის, უკმარისობა და ქოშინი იყოს გამოხატული. ის იზრდება ასევე , ნორმის ზევით ——-ასთმის, ასთმური ბრონქიტის ,ფილტვების ანთების, ფქოდის დროს . ეს ბუნებრივია, რადგან ეს დაავადებები ყოველთვის გულის უკმარისობოთ მიდიან. აკადემიურ მედიცინაში აღარ იწერება მარტო გულის ან მარტო ფილტვის უკმარისობა. იწერება ერთად. ანუ -ფილტვ-გულის უკმარისობა. მსუბუქი ფილტვის ანთებაც არ არსებობს, თუნდაც მსუბუქი გულის უკმარისობის გარეშე. რომ შევაჯამო მიელოპეროქსიდაზა——მისი არგათვალისწინება გულისა და სისხლძარღვების მკურნალობის დროს სახიფათოა ადამიანის სიცოცხლისთვის. ის იმუნური სისტემის მძლავრი ხერხემალია, რომელიც ფარად ეღობება ყველა შემოჭრილ——მიკრობს , ვირუსს და იბრძვის ადამიანის გადასარჩენად. მისი მოჭარბება, სამყაროდან ნიშანია, რომ სიცოცხლისათვის მეტად უნდა იბრძოლო. ის ძვლის ტვინის ფერმენტია. ქოლესტერინის სიჭარბე არ გაქრონიკულდება, მილოპეროქსიდაზას ბოლომდე დაზიანების გარეშე. ანუ ამ დროს ღვიძლში, ბოლომდე მოშლილია ჟანგვითი რეაქციები და სრული პეროქსიდაციაა .სტატინი როგორ მოარჩენს ჭარბი ქოლესტერინისგან ადრე დაბერებულ, ათეროსკლეროზულ სისხლძარღვს. ის მხოლოდ მიმალავს ქოლესტერინს ანალიზში. როცა ამ დროს ჟანგვითი რეაქციები უკიდურესად დარღვეულია .გამოცდილი ექიმი სტატინის დანიშვნით პილატესავით ხელებს არ დაიბანს. ის მეთიონინის ფრაქციიდან დაიწყებს დაზიანებული ჟანგვა -აღდგენითი რეაქციების გამოსწორებას შესაბამისი მედიკამენტებით. შედეგი ნაგვიანებია , მაგრამ გარანტირებულად სასიცოცხლო .ჭარბი ქოლესტერინის მკურნალობისას , ამ სწორ, სასიცოცხლო ბიოქიმიაზე და თანამედროვე ფიზიოლოგიის ცოდნაზე დაყრდნობილი სტილის დამკვიდრებას ,ზოგ სამედიცინო რგოლში, შეიძლება კიდევ ერთი საუკუნე დააგვიანდეს .სტატინის შემკვრელ ეფექტში დამალული თრომბი დამოკლეს მახვილივით ჰკიდია ადამიანის სიკვდილ— სიცოცხლის კარიბჭეზე. სტატინი ქოლესტერინს მალავს. ის ვერ მოარჩენს გადახრილი ჟანგვითი პროცესებისგან დაზიანებულ და დაბერებულ სისხლძარღვებს .ქოლესტერინი —–დარეგულირებას , მხოლოდ დაზიანებული სისხლძარღვების გაჯანმრთელების პარალელურად იწყებს. ეს აქსიომაა მსოფლიო მედიცინის. ეს უნდა მოხდეს შესაბამისი სხვადასხვა ნატურალური მედიკამენტების მიერ, დარღვეული ბიოქიმიური რეაქციების გამოსწორებთ. რომლის შედეგად ამინომჟავების დაზიანებული ბალანსი აღდგება. ეს არის სასიცოცხლო მიდგომა, სიცოცხლისკენ დაბრუნება. სისხლძარღვის ჯანმრთელი სტატუსის აღდგენა. მკურნალობის დრო მეტია ამ შემთხვევაში. მაგრამ, თითოეული სწორი მიდგომა ახალ სასიცოცხლო წლებს ქმნის. გამოცდილი ექიმი მიელოპეროქსიდაზას დაზიანების ხარისხს ქოლესტერინის სიჭარბის დროს, რამდენიმე სისხლის საერთო ანალიზში მონოციტების შედარებიდანაც არკვევს. მიელოპეროქსიდაზა კოდირებულია გენებით , რომლებიც მართავენ 800 მდე ამინომჟავის შექმნას. ადამიანს ეს გენი მე 17 ქრომოსომაში აქვს. მიელოპეროქსიდაზა არა მარტო გულის და სისხლძარღვების , არამედ ბევრი რთული იმუნური დაავადების მარკერია.

ფარისებრი ჯირკვლის პეროქსიდაზაა—–tpo. ის ფერმენტია, რომელიც ქმნის ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებს. ტე 3 და ტე 4- ს. ტეპეო ცილაა. გრეივსის და ჰაშიმოტოს ჩიყვებს აქვთ ტეპეოსადმი ანტისხეულების წარმოქმნის უნარი. გრეივსისა და ჰაშიმოტოს ანუ აუტოიმუნური თირეოიდიტის დროს ანტიტეპეო ,თითქმის, ყოველთვის მაღალია. სანამ ამიოდარონის ჯგუფს ან ლითიუმს ან რომელიმე იმუნოსტიმულატორს მიიღებდეთ, მანამდე ანტიტეპეო და ანტიტიჯი უნდა გაიზომოთ . რადგან. შემდეგ შედეგი ხშირად იმალება. ჰაშიმოტო და გრეივსი უკვე რამდენიმეჯერ ავღწერე .ეს უმძიმესი დაზიანებაა ფარისებრის .რომლის დროსაც ორგანიზმის ფიზიოლოგიური გენერალი , ამინომჟავა ——ფენილალანინიც დაზიანებულია. ჰაშიმოტოს რთულ ფორმას ,რომელიც შეიძლება ლატენტურად მიდიოდეს და ვერ დააფიქსირონ, , ბევრი ფსიქოლოგიური , ნერვული და ფსიქიატრიული პრობლემაც უკავშირდება. ასევე მანიაკალური სინდრომებიც და დამოკიდებულებებიც——ნარკოტიკზე, ალკოჰოლზე, აზარტულ თამაშებზე. თუ თქვენს ახლობელს სიფიცხის პიკები აქვს, ადვილად ეშლება ნერვები , არაფერი არ მოსწონს, მყვირალაა , მითუმეტეს ,თუ ქცევას პერიოდულად ვერ აკონტროლებს ——ჰაშიმოტოზე გააკეთეთ აქცენტი. ჰაშიმოტოს დროს ადამიანი სავსეა დაუოკებელი წყურვილით სამაგიეროს გადახდის. ამ ჩიყვის დროს ბოღმების ფეიერვერკია ფსიქიკაში. ჰაშიმოტოს მძიმე ფორმით შეპყრობილები , მაშინაც ებრძვიან უდანაშაულო ნაცნობებს თუ მათგან პატივცემულები არიან და თვლიან, რომ ბოლომდე ვერ ამოქაჩეს და ამით შეურაცხყოფილები არიან, რომ მათი ღირსება შელახეს. ისინი კულმინაციური ეგოცენტრისტებია. ადამიანთან ურთიერთობის დამთავრებისას, აუცილებლად დაცინვის სერიას მოუწყობენ . ამით, თავის ორგანიზმში პეროქსიდაციის პიკისგან და პათოლოგიური ჟანგვისგან მიღებულ, ლპობამდე მისულ ჰორმონებს შვებას აძლევენ. ჰაშიმოტოს პლიუს კატექოლამინური სიმსივნე , ამ დროს ადამიანები ძალიან ადვილად ხდებიან სხვა ადამიანის მკვლელები. დიდი უბედურება ის არის, რომ ხშირად ამ დაავადების ლატენტური ფორმების გამოცნობა ვერ ხდება. რაც მთავარი პრობლემაა დეპრესიების და თვითმკვლელობებისადმი მიდრეკილების დროს. არცერთი თვითმკვლელობა არ მოხდებოდა, იმათგან რაც მოხდა, ამ საკითხს სახელმწიფოს მხრიდან სისტემური და აკადემიური შესწავლა და მიდგომა რომ ჰქონოდა.

სკოლის ასაკში ,შეიძლება ,ანტიტეპეო და ანტიტიჯი არ იყოს მომატებული, მაგრამ აუტოიმუნური თირეოდიტი იყოს. მაღალი ანტისხეულები ნიშნავს, რომ დაავადება ძალიან მძიმედ მიდის. თერაპევტს რომ ადამიანი ასეთი ანალიზით მიაკითხავს , რომელიმე ორგანოს სამკურნალოდ, , მას უდიდესი ჯაფა ადგას. მან დანიშნულებების სერია უპირველესად, როგორც ყოველთვის, ამონომჟავებზე და ახლა უკვე ფსიქიკის ხელახლა შენებაზე უნდა ააწყოს .ანუ ფიზიოლოგიაში ნევროლოგიური ქსოვილების გაჯანსაღებაზე. ანტიტეპეოზე როდის უნდა აიღო ანალიზი—————-ჩვილების ჰიპოთირეოზი ,აუტოიმუნური დაავადებების ძებნა; ლითიუმის პრეპარატის დანიშვნის წინ. რადგან, ლითიუმის პრეპარატი, უმრავლეს შემთხვევაში იმას სჭირდება, ვისაც ფარისებრში დიდი პ რობლემა აქვს —–შეიძლება ლატენტური ფორმის ; ასევე ანალიზი უნ და აიღო როცა რომელიმეა—– სისუსტე, წონის მატება ან ძლიერ კლება; მენსტრუაციის დარღვევა, თმის ან წარბის ცვენა, მცივანობა, სახსრების დაზიანება, დეპრესია ან აგზნება, ყაბზობა, თვალის ფორმის გადმოწევა ;პულსის აჩქარება, ძილის დარღვევა, კანკალი, კანის სიმშრალე , მეხსიერების დაქვეითება, უნაყოფობა, ლიბიდოს დაქვეითება კაცებში; მოჭარბებული სექსუალური მონაცემები ორივე სქესში ; ფრჩხილის მტვრევადობა, თმის ცვენა, ალოპეცია—–ბუდობრიცვი ცვენა. ფარისებრის პრობლემის დალაგება იწყება——–პეროქსიზმული ჟანგვა -აღდგენითი რეაქციების კონტროლით; ამინომჟავების დაბალანსებით; ჰიპოფიზის, ეპიფიზის და ჰიპოთალამუსის ჰორმონების შეფასებით ,თირკმელზედა ჯირკვლის ჰორმონებთან ერთად. ამინომჟავებს , რომლებიც ყველა ფიზიოლოგიური არეულობის სათავეა———თუ არ აკონტროლებ, სხვა შემთხვევაში , შემატებული იოდი თავის ადგილს რეაქციებში ვერ ნახავს. რომ შევაჯამო———–პეროქსიდაზას ანალიზი იკვლევს და იგებს ანტისხეულების რაოდენობას, რომლებიც ებრძვიან ფარისებრი ჯირკვლის პეროქსიდაზას ———ტეპეოს . ხოლო ტეპეოაბ , ფარისებრი ჯირკვლის პეროქსიდაზას აუტოანტისხეულებია. ის წარმოიქმნება ფარისებრი ჯირკვლის დიდი პრობლემების დროს. თუ ტეპეოაბ არის, ესეიგი ადამიანის საკუთარი იმუნური სისტემა, საკუთარ ფარისებრს თავს ესხმის. ფარისებრი ჯირკვლის პეროქსიდაზას ანალიზი თუ დადებითია, მაშინვე უნდა გამორიცხო————–პერნიციოზული მძიმე ანემია და ლატენტური ლეიკოზიც; ართრიტი, ლუპუსი, შოგრენი და სხვა. ქრონიკული თორეოდიტის და სხვა ფარისებრის დაავადებების დროს, ამ ტესტებს სხვა სახელებიც აქვს. მაგალითად , ანტიმიკროსომული ანტისხეულების ანალიზი ან ანტითირეოიდული მიკროსომული ანტისხეულების ტესტი. სხვა სახელებიც აქვს სადაც სიტყვა პეროქსიდაზა გამოჩნდება. თუ იმუნური სისტემა ნორმაშია, მავნე უჯრედებს საკუთარი სგან ადვილად არჩევს. ავტოიმუნური დაავადებები იმუნიტეტის დაცემის დროს ემართებათ ადამიანებს , რადგან პეროქსიდაციაა და პეროქსიმული დეფექტებია ჟანგვა– აღდგენაში. დაქვეითებული იმუნიტეტის დროს იმუნური სისტემა საკუთარი ორგანიზმის უჯრედებს მოსისხლე მტრად აღიქვამს და მათ დასამარცხებლად აუტოანტისხეულებს ქმნის . აუტოანტოსხეულები იწვევენ რთულ და ქრონიკულ დაავადებებს. ეს არის აუტოიმუნური დაავადებები , რაც ორგანიზმს ბოლომდე აზიანებს. ამის მიზეზი მარტო გენეტიკა არ არის. აქ მიზეზებია———–არასწორად ნამკურნალები და ბოლომდე მოურჩენელი დაავადებები; ვირუსები, პარაზიტები, ჰორმონული პრობლემები, ფარისებრი ხშირად არის აუტოშეტევების სამიზნე. უფრო მეტად ტეპეოაბით.

პეროქსიდაზული ნორმები სიცოცხლის საწინდარია . მათი გადახრები კი სიცოცხლის შეზღუდვაა .პეროქსიზმული გადახრები , ბევრი დაავადების დროსაა. მაგრამ, მძიმე პეროქსიზმული გადახრა უკვე კრიტიკულად სaშიშია. ზოგი ასეთი დაავადება მცირე დაგვიანებული მკურნალობის დროს არა თუ მორჩენას , სიცოცხლესაც არ ექვემდებარება. ასეთია———– ცელვერგენის სინდრომი. სტატისტიკურად, ბავშვები ამ დაავადებით, კვდებიან ერთ წლამდე, დაგვიანებული მკურნალობით. ა სევე—— ახალშობილთა ადრენოლეიკოდისტროფია. ორივეს ცუდი სტატისტიკა აქვს . მის აღმოჩენას ძალიან გამოცდილი ექიმი სჭირდება. რადგან, ამ ორი დაავადების გამოკვეთილი სიმპტომები გვიან, რამდენიმე თვის ასაკში ვლინდება. ლეიკოდისტროფია———პეროქსიზმული მძიმე გადახრების შედეგად თავის და ზურგის ტვინის თეთრი ნივთერების დეგერადირებაა. სწრაფი დემენცია, მხედველობის დაკარგვა. ცელვერგენის სინდრომი ——–პეროქსისომული სისტემის ასევე უმძიმესი დაავადებაა. უჯრედული ორგანელების——პეროქსიზომების ჟანგვითი ფუნქცია მოშლილია. ა მის გამო მძიმე ნევროლოგიური გადახრებია. ისევ განვმარტავ ——–პეროქსისომული ფერმენტებია —–ოქსიდაზები. რომლებიც ჟანგბადით ახდენენ დაჟანგვას. ამ დაავადების დროს ეს ჟანგვაა მოშლილი. ა სევე—- რეფსუმის დაავადება მძიმე პეროქსიზმული გადახრაა. ფიტანის მჟავა მომატებულია, პრისტანის დაკლებულია. ასევე მძიმეა მექანიზმით ქონდროდისტროფია—დაბალი ბავშვი.

საერთოდ, მხედველობასთან, სმენასთან გულთან, ქოლესტერინთან ,კანის სიმშრალეთან, მითუმეტეს იქთიოზთან დაკავშირებულ ჩივილების დროს, პეროქსიდაზული გადახრები უპირველესად უნდა განვიხილოთ. პეროქსიზმული გადახრებია————დაბალი წნევა, შაკიკი,დიაბეტი, ეგზემა, პოდაგრა, სეროტონინის სინდრომი, სიმსუქნე, გულის დაავადებები, ქოლესტერინის აგრესიული ,გახანგრძლივებული სიჭარბე , ღვიძლის დაავადება ,კატარაქტა, ნისტაგმი, გულის თანდაყოლილი დეფექტები, ზრდის შეფერხება, თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობები—-აგრესიული წნევის ჩათვლით; ყველა ჰორმონული პრობლება, რომლებიც თირკმლზედა ჯირკვლიდან და ჰიპოფიზიდან მოდიან ; სიყრუე ,სმენის პრობლემა და მეტყველების; კისტები, კრუნხვები, ფიბროზები—-გულში, ღვიძლში , ფილტვში; ფარისებრის პრობლემები; თანდაყოლილი ზრდის შეფერხება და ქონდროდისტროფია —-ძალიან დაბალი ბავშვი მოკლე კიდურებით , რომლის გაუმჯობესდება პეროქსიდაზების კონტროლით უკვე შესაძლებელია 18 წლამდე პერიოდშიც კი . ყველა ნერვული სისტემის დაავადება პეროქსიზმული გადახრებით მიდის. ასევე ნეიროდეგენერაციული დაავადებები და სხვა. გადახრილი ცილა პეროქსინი იყენებს ატეეფის ენერგიას ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემის დროს. ადამიანი იფიტება და დეპრესიის ერთ-ერთი მექანიზმი ეს ეც არის .

ადამიანი ნერვიული იმიტომ არის,სხვა მექანიზმებთან ერთად, მას მოშლილი აქვს ფიტანის, ,პრისტანის, პიპელური, დეჰიდროქსიქოლესტანური და სხვა მჟავები. პეროქსიზმული ნორმიდან გადახრილი პეროქსიდაზა დაავადებების და სიკვდილობის მაცნეა . ნორმაში მყოფი კი სიცოცხლის მჩქეფარების. ამის დასტური ციცინათელებიცაა. ციცინათელები და მწერების სხვა სახეობები პეროქსიდაზას ფერმენტებს მოიხმარენ, როგორც საკვების ისე სექსუალური პარტნიორის მოსაპოვებლად. ფერმენტი ლუციფერაზა მამრ ციცინათელებს აბრჭყვიალებს . ეს, ქალ ციცინათელებს როგორც ესთეტიკურად, ისე სექსუალურად აღაგზნებს და ნებდებიან. ციცინათელა რომ ანათებს, ის სექსისთვის პარტნიორს ეძებს. პეროქსიდაზების რეაქციების მექანიზმები თუ დარღვეული არ იქნება, თრომბი არ გაჩნდება ორგანიზმში. ამაზე მეორე ნაწილში ვისაუბრებ. გაგრძელება იქნება.

მარინა ტოტოჩავა