პარანეოპლასტიური სინდრომი-ექიმი მარინა ტოტოჩავა

კიბოს რეალურად შეჩერება და სიცოცხლე შესაძლებელია.

შეაჩერე პარანეოპლასტიკური სინდრომი და შეჩერდება ადამიანის ნელა განაგდგურება , კიბო და სიკვდილი

ეს სინდრომი არის , სიკვდილისკენ ფიზიოლოგიურად წამქეზებელი სიმპტომების გაერთიანება. მას იწვევს როგორც კიბო ,თა ავის კლასიკურ ამპლუაში, ასევე კიბოსწინარე მდგომარეობა და კიბოს დროს ჩატარებული ოპერაციების შემდეგაც ვლინდება. კიბო უცებ არ სტატუსდება . ის გამოვლინებამდე დიდხანს არის მთვლემარე პოზაში და ამას უამრავი ჩივილით გვატყობინებს. თუ ეს ჩივილები ბიოქიმიის დონეზე გამოსწორდება , კიბო აღარ იქნება. კიბოს წინარე პარანეოპლასტიკური სინდრომი , სწორედ სამყაროს გონის სწრაფვაა, რომ ადამიანს აცნობოს- თავისი არაადექვატური ბიოქიმიის შესახებ და შეაჩეროს კიბოს დასტატუსება . კიბოდ გადაგვარებული უჯრედები, ამ დროს ფიზიოლოგიურ რეაქციებში უშვებენ —– დამახინჯებულ ჰორმონებს და სასიგნალო მოლეკულებს. თუ მათგან გამოწვეულ ჩივილებს ამოიცნობ და დააბალანსებ , კიბოს განვითარებაც შეჩერდება. მაგრამ, ის შეჩერდება, მხოლოდ, აკადემიური დონის სიტუაციებში და არა იქ , სადაც ყველაფერზე ასკვნიან, რომ ეს არაფერია და მარტო ნევროზიაო. რადიოლოგურ დასკვნაში წარმოდგენილი სტრუქტურული , თუნდაც ,უმცირესი დეფექტით, უნდა მოხდეს გააზრება , რომ ამის უკან მოშლილი ბიოქიმია დგას , თავისი მილიონობით არეული რეაქციით. მაგრამ, ხან არ ხდება პრობლემის განხილვა სიღრმისეულად, ჩაკეტილობისა და უცოდინარობის გამო.

ამ სინდრომის დროს, ლატენტურად მოქმედი კიბო, მუტანტურ ჰორმონებს და აგრესიულ ნივთიერებებს ქმნის, რომლებიც ორგანოებს აზიანებენ, ნერვულ უჯრედებს მოშლიან , მინერალურ ბალანსს არევენ. არაფერი უმიზეზოდ არ ხდება. ნებისმიერ, მცირე გადახრასაც , თავისი გამომწვევი დამზიანებელი ჰყავს. ორგანიზმში კიბოს უჯრედების გამოჩენისას ,იმუნური სისტემა გამოიმუშავებს ნივთიერებებს , რომლებიც კიბო ს უჯრედებს შეებრძოლებიან გასანეიტრალებლად და დიდხანს უტევენ. მაგრამ, თუ სწორი თერაპიული დახმარება დაგვიანდება, ეს მშველელი ნივთიერებები შემდეგ ჯანმრთელ უჯრედებსაც მიწვდებიან და ანადგურებენ. ეს უკვე ავტოიმუნური პროცესია. ასე ყალიბდება ავტოიმუნური დაავადებები, რომლებიც პარანეოპლასტიკური სინდრომის სახესხვაობებია. თუ პარანეოპლასტიკური სინდრომის გამოცნობა და შესაბამისი დახმარება მოხდა, კიბო არ ჩამოყალიბდება ან ძალიან მსუბუქ მიმდინარეობას მიიიღებს. ადამიანი იცოცხლებს გარანტირებულად. კიბოს დროს, შესაბამისი ოპერაციების მიუხედავად , ადამიანები ზოგ შემთხვევებში იმიტომ კვდებიან, რომ ოპერაციის შემდგომი პარანეოპლასტიკური სინდრომის რეგულაცია ვერ ხდება. მარტო ქიმიაზე დაყრდნობა, აპოპტოზის ბოლომდე გახარჯვაა. გამოუცნობი კიბოს დროს ,მის მძიმე გამოვლინებამდე , სიმსივნის კლასიკური ცნობილი ჩივილები არ არის. მაგრამ არის პარანეოპლასტიკური სინდრომის საკმაოდ მკვეთრი ყვირილი .ხშირად, მიმდინარე სიმსივნეებს არც დამახასიათებელი ჩივილები აქვთ და არც რადიოლოგიურად გამოიხატებიან. ამიტომ უნდა ვიცოდეთ ამ სინდრომის შესახებ, რისი მართვა, კიბოს აცილება და გარანტირებული სიცოცხლეა.

ეს სინდრომი ყველა სისტემის დაავადებას მოიცავს. მაგრამ ,ყველაზე მეტად თავს იჩენს ნერვული სისტემის გამოხატულებით. კიბო ამ დროს არ ჩანს არცერთ რადიოლოგიურ კვლევაზე, ორგანოების ნერვულ ქსოვილებში ლოკალიზებული არ არის . კიბო ამ დროს უმეტესად, ნერვულ კვანძებშია და წნულებშია . შედეგად ის, ნერვული იმპულსების სისტემის და მასთან დაკავშირებულ მოშლას იწვევს . კიბოთ დაავადებული ერთი ადამიანიც არ არის, ანამნეზში ან რადიკულიტი ან მიოზიტი ან ნევრალგია არ ჰქონდეს ქრონიკულად. როგორ უნდა ვეძიოთ ნერვული ხაზებით კიბო, ამის მაგალითებს ქვევით მოვიყვან. როცა კიბოთ დაავადებულს ნარკოტიკის ფონზეც კი , უკიდურესი ნერვული აგზნების შეტევები აქვს და ყველაზე ახლობელ ადამიანებსაც, თავისი დიდი გასაჭირის გამო მორალურ ზეწოლას უკეთებს , ეს არის ნერვულ წნულებში დიდხანს ნამყოფი კიბო. მას ჰქონდა სიგნალები, მაგრამ დიდხანს ვერ გამოიცნეს.

ადამიანები უნდა დაფიქრდნენ და არ გაატარონ ის დისკომფორტები, რომლებითაც იტანჯებიან. კიბოსწინა პარანეოპლაზიური სინდრომის დროს, როცა კიბოა უკვე ორგანიზმში, მაგრამ არ ვლინდება რადიოლოგიური კვლევებით, მითუმეტეს არც მეტასტაზებია, ადამიანებს აქვთ სხვადასხვა სასიგნალო დისკომფორტები. ამ დისკომფორტებს ქმნიან ორგანიზში გამოყოფილი მეტად აგრესიული ნივთიერებები. კიბოს უჯრედების მქონე ორგანიზმის ნარჩენი იმუნიტეტი, ამ აგრესიულ ნივთიერებებს, თავდაპირველად , ააქტიურებს იმისთვის, რომ მოსალოდნელი პრობლემა დაინახო და თავი გადაირჩინო . მაგალითად, ეს არის—– გახანგრძლივებული დაბალი ტემპერატურები; ტაქიკარდია; წელის ტკივილი და რადიკულიტები; ტინიტუსი, შაკიკი, ქრონიკული რინიტი , მაღალი ან დაბალი წნევა; სეროტონინის სინდრომი, სიმსუქნე, მაღალი სიმჟავე, მუცლის შებერვა და ბევრი სხვა. რითად ჩვენს პირობებში უმკურნალოდ ან არაადექვატური მკურნალობის ფონზე დადიან ადამიანები. ესენი და კიდევ ბევრი ასეთები, სიცოცხლის შემზღუდავი გამაფრთხილებელი სიგნალებია, რომლებიც ან კიბოს გამოხატულებამდე მივლენ ან მათი სახით გამოხატული პარანეოპლასტიკური სინდრომის ეს სიგნალები შეუმცირებს ადამიანებს სიცოცხლეს. კიბოს დიაგნოზის გარეშეც ხომ იღუპებიან ადამიანები. ეს სიგნალები განხილული უნდა იყოს ფონური, უჯრედული პროცესების ფონზე და კუპირებული———-ამინომჟავების, ცილების, ბიოქიმური რეაქციების დაბალანსებით. თუ არა———მაშინ ან სიმსივნე იქნება ან ბოლომდე დამზიანებელი უჯრედული რღვევები, გამოხატული სხვადასხვა დაავადებებით. ეს სინდრომი, როგორც ამ სიგნალებით ასევე ,უკვე კლასიფიკაციაში მოქცეული დაავადებებით გამოხატება. თუ შეაჩერებ პარანეოპლასტიკურ სინდრომს , შეჩერდება ადამიანის ნელა განადგურებადა , კიბო და სიკვდლი. ამ სინდრომის პერიოდში , კიბოს ,დიაგნოზად დასტატუსებამდე, კიბოს უჯრედების მიერ გამოყოფილი მავნე ნივთიერებები, პირველად თავად ხდებიან სასარგებლო ანტიგენები და კიბოს ებრძვიან იმუნური მექანიზმებით. ანუ პირველ ეტაპზე იმუნური სისტემა , მათ ადამიანის სასარგებლოდ იყენებს. მაგრამ, ეს ჭიდილი უხმოდ არ მიდის და გამოიხატება დისკომფორტებით. მაგალითად, პერიოდული მცირე კუჭის აშლა, ესაა იმუნიტეტიდან გზავნილი , როცა კიბოს მასტიმულირებელი ნივთიერებების ორგანიზმიდან გამოყრა ხდება. ნებისმიერი მცირე, უეცარი კუჭის აშლის დროს , ასევე სეროტონინის სინდრომის დროს, ადამიანი შეწუხებუ ლი და აგზნებულია. მაგრამ, ის ყველა ამ შემთხვევაში გამოძვრა და სიცოცხლე გარკვეულად გაიხანგრძლივა .

ტვინის და კიბოს უჯრედები, ვიზუალურად ძალიან ჰგვანან. ამიტომ კიბო ტვინში ისეა ხშირად, რომ გადაღება ვერ აფიქსირებს. ამიტომ, ნებისმიერი თავის ტკივილი და წნევა და დისკომფორტი უნდა შეფასდეს . მწვავე პრობლემების დროს, ძირითადად იმუნოდეპრესანტები ინიშნება. მკურნალობები უჯრედული ბიოქიმიური აღდგენით ექიმისთვის ძალია ნ რთულია , დიდი დრო მიაქვს და ბევრი ცოდნა და შრომა სჭირდება. იმუნოდეპრესანტების ფონზე , კიბო ღრმად მიმალულია და ევროპის მაღალი დონის კლნიკებშიც ვერ პოულობენ ადვილად. რადგან, არც გადაღებაზეა და არც ანალიზები აჩვენებს.

რო გორც იტყვიან, ყველაფერი ცუდი უცოდინარობიდან მოდის. ეს ნათქვამი, ყველაზე მეტად მედიცინას შეესაბამება ,იქ სადაც მისი დაბალი დონეა. არის შემთხვევები, ადამიანები მკურნალობენ რომელიმე მძიმე დაავადებაზე. ამ დროს კი, ეს დაავადება, პარანეოპლასტიკური სინდრომის კლასიკური გამოხატულებაა და ამ სინდრომის ოფიციალურ კლასიფიკაციაში წერია. უშედეგოა დაავადების იზოლირებულად გააზრება ა და მკურნალობა. ბევრი დაავადება, რომელიმე დიდი დაავადების ერთი სინდრომია. როგორ შეაჩერებ კიბოს , თუ კიბოს წინარედ კლასიფიცირებულ დაავადებას შესაბამისი გააზრება და მკურნალობა არ დაურჩა . ე ქიმმა უნდა იცოდეს ყველა ევროპული უახლესი კლასიფიკაცია ზეპირად . არა თუ ამ სინდრომის კლასიფიკაციაში მყოფი დაავადება, რომელიც უკვე კიბოა, მაგრამ არა ხილული, რომ შეაჩერო , არამედ კიბო უნდა იპოვო , წინა ფორმაშიც და ატიპურშიც. ხან კიბოს გამოვლენილი ჩივილებია, მაგრამ დამტკიცება ჭირს. რადგან, კიბოს უჯრედები ჯერ კარგად მომწიფებული არ არის და პროტეინ კა 67 რეაქციას არ იძლევა კიბოს დასტურზე. მსოფლიო მედიცინის სტანდარტით, კიბო ,რომელიც ჯერ გამოხატული და დადასტურებული არ არის და ამ სინდრომითაა წარმოდგენილი ანუ კიბოსწინა ეტაპია, ძალიან ხშირად ———-ღვიძლის , ტოქსინებიანი სისხლით სავსე ფოკალური დაზიანებებია. ისინი სკდებიან და სისხლში აგრესიულ მომწამვლელ ნივთიერებებად იღვრებიან. იწვევენ პულსის აჩქარებებს, პერიოდულ ,მოკლე ,კუჭის აშლილობებს, წ ნევას და სხვადასხვა დისკომფორტებს. ეს ჩვენს სინამდვილეში ძალიან ხშირია. ეს დამახასათებელია ცე ჰეპატიტის დროს, თუნდაც ნამკურნალებ პაციენტებში. რადგან, ვირუსის ელიმინაცია, არ ნიშნავს ღვიძლის მორჩენას. ეს არის ასევე იმ ადამიანებში, ვისაც ბოტკინის დაავადება აქვთ გადანატანი ან ნაღვლის ბუშტი აწუხებთ. ღვიძლის ტექნიკური კვლევა არ ნიშნავს , მის ყველა, ქვედა შრის კვლევას . მითუმეტეს, მთავარი ნგრევები ბიოქიმიაშია.

უმოკლესად განვიხილავ ამ სინდრომის კლასიფიკაციაში მოქცეულ რამდენიმე, უფრო გავრცელებულ დაავადებას . ყველაზე ხშირად ამ სინდრომის სახით გამოხატულია —ფილტვის წვრილი და მსხვილ უჯრედოვანი კიბო. ამ ავთ ვისებიაბი ტიპის კიბოების მიმდინარეობას, სულ არა აქვს ფილტვის სტანდარტული კიბოს ჩივილები ანუ———-ქრონიკული ხველა, ხველის დროს მომატებული მკერდის ტკივილი; ხმის დაკარგვა, ხშირი ბრონქიტი, ძვლის და თავის ტკივილი და სხვა. ყველაზე მეტად პარანეოპლასტიკური სინდრომი ფილტვის კიბოებთან არის დაკავშირებული. რადგან , ძალიან ხშირად, ატიპური ფილტვის ანთების გამოცნობა ვერ ხდება და რჩება დაზიანებული ალვეოლები. რაც უფრო მძიმეა ფილტვების ანთება, მით უფრო არა აქვს ხველა. ფილტვის წვრილუჯრედოვანი კიბო და არც ბრტყელუჯრედოვანი , არასოდეს არ მიდის ფილტვის კიბოს ცნობილი სიმპტომებით და ყოველთვის პარანეოპლასტიკურ სინდრომშია ჩამალული. ბევრი , უფრო ხშირად, მსუქანი ადამიანი ისე მომკვდარა ინსულტით ან სხვა პრობლემით ,სულ არ იცოდა, რომ ფონად ფილტვის ამ ტიპის კიბო ჰქონდა. არ არსებობს ფილტვის კიბოს არცერთი სახეობა, მის განვითარებამდე რომ არ ი ყოს მომატებული ——–აკატეჰე, კორტიზოლი ,კუშინგის პრობლემა , კალციუმი . ასევე , არ იყოს—— ნატრიუმის დაქვეითება; ქრონიკული ბრონქული ნადები—- ბავშვობიდან დაწყებული ,არასრულყოფილად ნამკურნალები ბრონქიტებისგან და სხვა . ამ და სხვა ასეთივე პრობლემებს თუ დაარეგ ულირებ, არ იქნება ფილტვის ან სხვა კიბო. ეს გამოხატულებები პარანეოპლსტიკური სინდრომის სიგნალებია, რომლის დროსაც აგრესიული ანტისხეულები გამომუშავდება . ფილტვის ამ ტიპის კიბოს დროს, ისინი ინიღბებიან და ფილტვის გარდა ,თითქმის, ყველა ორგანოს ესხმიან თავს. ამიტომ კლავს ფილტვის მცირეუჯრედოვანი კიბო, ძალიან მალე ადამიანს . როცა მას დააფიქსირებენ, ის უკვე დიდი ხან ია მიმდინარეობდა და წლები ანადგურებდა ორგანიზმს. პარანეოპლსტიკური სიგნალების უგულვებელყოფა და არასათანადოდ მკურნალობა მედიცინის კონკრეტული რგოლი ს დიდი ს იბრიყვე და დანაშაულია.

კლსიფიკაციაში პანკოსტის კიბო უპირველესად გამოიყოფა. რადგან, ძალიან ხშირია სიმსივნეებს შორის და უფრო მეტად ტრაგიკულად მთავრდება, იმის გამო , რომ მისი სიგნალები ვერ გამოიცნეს. ის ფილტვის ავთვისებიანი კიბოა .კიბო ამ დროს ფილტვის მწვერვალზეა .ის აწვება——-სისხლძარღვებს და ნერვულ კვანძებს, სიმპატიკურ ნერვებს, მხრის ნერვულ წნულს, კისრის მალებს, ნერვული კვანძების ანასტომოზებს ,მ სხვილ სისხლძარღვებს. ჩივილები პერიოდულია და არა მუდმივი. მან შეიძლება გამოიწვიოს რომელიმე ——–მშრალი ხველა, ასთმური ბრონქიტის იმიტაცია ; ასთმ ის იმიტაცია; მხრის , ნეკნების, კისრის, ხერხემლის პერიოდული მცირე ტკივილი; ანემია, ოფლიანობა, პირის სიმშრალე ;ნევრალგია, რადიკულიტი, დამ ბლა; მალების დეფორმაცია, რომელიც ხ შირად ოსტეოქონდროზი ჰგონიათ; დეპრესია, აგზნება ,გახანგრზლივებული სუბფებრილური ტემპერატურა. ზოგი ეს ჩივილი აქვს პერიოდულად ადამიანს, შემდეგ მოკვდება თრომბით და ჰგონიათ ეს იყო დაგნოზი. წამყვანი დიაგნოზი იყო ——-პარანეოპლასტიკურ სინდრომში დამალული ფილტვის კიბო. ყველაფერს ეშველება დროეული დახმარებით, მავნე ფაქტორების გამოვლენით და აცილებით. სამყაროს გონი ყოველთვის იბრძვის ადამიანის დედამიწაზე დასამაგრებლად. მაგრამ ,რამდენი ეს სიგნალი უნდა გატარდეს უპატრონოდ, რომ ადამიანი სიკვდილამდე მივიდეს .ხშირად ამიტომ ვამბობ ყველა ნევრალგიის და რადიკულიტის დროს, უსახური დიკლოფენაკების გამოყენებაზე. ისე , რომ მთავარი მიზეზების გამოკითხვაც არ არის. რადიკულიტი , რომელიც ამ ეპოქაში ——-იუმორისტულად, დიკლოფენაკებით გააუბრალოეს, სიმსივნის სინდრომიც რომ არ იყოს , ზურგის ტვინის უდიდესი პრობლემაა. ზურგის ტვინის პრობლემების უმრავლესობის დროს კი, თავის ტვინის ყველაზე მიუდგომელ არეში——- ღეროშია დაზიანება. ჩვენს სინამდვილეში ძალიან ბევრი ადამიანი ისე კვდება, რომ არც იცის ფილტვის წვრილუჯრედოვანი კიბო რომ აქვს . რადგან, პარანეოპლსტიკური სინდრომი, რომლითაც სამყარო კიბოს საშიშროებაზე გაფრთხილებს და აცილების და სიცოცხლის გზებზე გაყენებს———ყველაზე ხშირად გამოხატულია ნერვულ ხაზებში და ტრაექტორიებში. ტრა ვმა არ მიგიღია, მაგრამ, ხერხემლის მალები მაინც დეფორმირებული გაქვს და მის გამო ნერვული კვანძები დაზიანებულია და კისრის ან წელის ტკივილებია———მეტი რაღა დაგისიგნალოს სამყარომ ,რომ გაიგო————–ნერვული კვანძებიდან აგრესიული ნივთიერებები შლიან შენს ძვალს და სახსარს, აზიანებენ იმუნიტეტს და სიცოცხლეს გიზღუდავენ. უამრავი მაგალითია. მაგალითად, სინუსური კვანძის სინდრომი , მკერდში ტკივილით რომ გამოიხატება და ხან სტენოკარდიული არასაჭირო მკურნალობა იწყება , არაიშვიათადაა მომავალი ,ფილტვის კიბოს ნიშანი.

მეტი ადვილად გაგებისთვის, ჯერ ამ სინდრომის სიგნალებს განვიხილავ, შემდეგ გავაგრძელებ დაავადებებს. მაგრამ ყველას არა და ძალიან მოკლედ, რადგან დიდ ტექსტს არ დებს.

აკატეჰე——————ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონი, 99 პროცენტში უკვე მომატებულია, რომელიმე კიბოს დაწყების წინა წლებში, როცა ადამიანს თავი უპრობლემო ჰგონია. ის იქმნება ჰიპოფიზის წინა წილში ——ჰიპოთალამუსის ჰორმონების ზეწოლით. აკატეჰე მთლიანად პატრონობს თირკმელზედა ჯირკვალ ს და მის ჰორმონებს. ხშირად ვამბობ, მედიცინის სტანდარტულ დოგმას, რომ თირკმელზედა ჯირკვლის მიზეზითაა დაავადებების უმრავლესობა, მაგალითად წნევა. წნევის დროს თირკმელზედა ჯირკვალს უნდა მიხედოთ. დამარეგულირებელზე შეჯდომა არის, დროებით ნასესხები სიცოცხლე. ის გააგანიერებს არტერიას და გაცურდება პატარა თრომბი, რომელმაც წნევის აწევა გამოიწვია, სხვა მიზეზებთან ერთად. მაგრამ ,დიდი თრომბი აუცილებლად გაეჭედება . ჩვენი ქვეყნის ფარმაციამ, ზოგ ადგილზე დაბალი დონის მედიცინის და გაუთვითცნობიერებელი ხალხის მოტყუების ფონზე , მარტო დიკლოფენაკებით და წნევის ეწ დამარეგულირებლებით იშოვა მილიონები. მაგრამ , ეს სტატისტიკურად და პროცენტულად ხალხის ჯანმრთელობის გაუმჯობესებაზე არ ასახულა. პირიქით, მკვეთრად უკან წავიდა, მოსახლეობის ჯანმრთელობა.

ეჭვი აკატეჰეს დარღვევაზე მაშინ გვაქვს როცა—–დაღლილობის შეგრძნებებია ; წნევაა, კუშინგია, სიმსუქნეა . აკატეჰეს რაოდენობა მყარად თუ შეიცვლება, აუცილებლად მოხდება , რომელიმე ამ დაავადების უახლეს და მომდევნო პერიოდში დაწყება——–ფილტვის წვრილუჯრედოვანი კიბო ; პანკრესის კიბო ,ფარისებრი ჯირკვლის კარცინომა ; ადისონი, ჰიპოფიზის კიბოები და სხვა. ფილტვის კიბოს გამოვლინებამდე , წინა პერიოდებში აკატეჰე ყოველთვის მომატებულია. ზოგი ტიპის ჰორმონალური გადახრების დროსაც არის შეცვლილი. თუ ადექვატური მკურნალობა არ ექნება ჰორმონალურ გადახრას ,ის ამ ჩამოთვლილი დაავადებების სიმპტომი აღმოჩნდება რაღაც დროში. ის მაინც ხომ იცის ყველამ , რომ ქალური ორგანოების კიბოები, მკვეთრი ჰორმონალური გადახრებით იწყება. ერთი აკატეჰეს ანალიზი დროზე რომ აგეღო და დაგერეგულირებინა, 95 პროცენტში შეიძლებოდა, ფარისებრ ჯირკვალზე ოპერაციას აცილებოდი.

არაფერი არ იწყება უცებ, ინფექციური დაავადებებიც კ ი. მათ ინკუბაციური და პროდრომული პერიოდები აქვთ დაწყებამდე. არც დემენცია, სკლეროზი თუ ალცჰაიმერი იწყება უცებ. კიბომდე კი ძალიან დიდი გზაა. მანამდე ბევრი პარამეტრის დარღვევა გამოჩნდება. თუ არ დავაგანგაშეთ ეს პარამეტრები , რა თქმა უნდა კიბო მიიღება. 50 წლის ადამიანი დიალიზზე რომ მოხვდება გაოცებული, თირკმელი საერთოდ არ მაწუხებდაო, ბევრ შემთხვევაში ,მას თირკმლის პრობლემა პედიატრიულ ასაკში დაეწყო, მაგრამ ვერ შეამჩნიეს . არ მოხვდა აკადემიურ ექიმთან. ამ სასიგნალო დეტალების ცოდნა, რასაც დღეს განვიხილავ, ადამიანებს იცავს სიმსივნეებისგან. მითუმეტეს მათი გართულებული ფორმებისგან. ანუ ახლა ვაგრძელებ—- კიბოს ,წინასწარ გამაფრთხილებელი სიგნალების განხილვას.

კორტიზოლი——————აკატეჰე სტიმულაციას უკეთებს თირკმელზედა ჯირკვლიდან კორტიზოლის გამომუშავებას. თუ აკატეჰე პრობლემურია ,კორტიზოლიც პრობლემურია. კორტიზოლზე სულ ვსაუბრობ, ძალიან ბევრს. მთავარს გავიმეორებ. კორტიზოლს თუ არ აკვირდება ექიმი , ის დიაბეტს სწორად ვერ მართავს . კორტიზოლი ბიოქიმიურად მართავს შაქრის ბალანსს . ასევე, ეღობება ანთებების დაწყებას . რა დაავადებების და სიმპტომების დროს გვაქვს ეჭვი კორტიზოლის მოშლაზე———კუშინგი , წნევა, მაღალი შაქარი, ძვლის და სახსრის პრობლემები, მენსტრუაციის მოშლა ,ხერხემლის პრობლემები ,ნაადრევი გამოჩენა წნევის ; ოსტეოპორო ზი და ოსტეოქონდროზი, ;სიმსუქნე, ზრდაში ჩამორჩენა; ბავშვებში სიმსუქნე; ადენომა, სქესობრივი პრობლემები , სქესობრივი გადახრები, დამბლები, პარეზები, სტრესების გადატანის შემდეგ განცდები და სხვა. ჭარბი აკატეჰე იწვევს კორტიზოლის მომატებას. კორტიზოლის მომატება იწვევს———–სიმსუქნეს, მრგვალ სახეს, კისრის ცხიმს, მუცლის ცხიმს, სისუსტეს , კანის გათხელებას, ჭრილობის შეხორცების დაგვიანებას და სხვა. მძიმე ავადმყოფს——წყლულოვანი ნაწოლებით, კორტიზოლი ბოლომდე მოშლილი აქვს. ენდოკრინული მექანიზმის პარანეოპლასტიკური სინდრომის დროს ,კორტიზოლი უხშირესად მომატებულია. კორტიზოლის მომატება მომავალში აუცილებლად გადაეკვანძება ამ კიბოებს———პანკრეასის, ფილტვის, ნაწლავების ,კუჭის. რადგან , პარანეოპლასტიკური სინდრომი ყველაზე მეტად ყვირის კუჭ-ნაწლავის სიმპტომებით . კ უჭ- ნაწლავის დაავადებები, დიდი სიგნალია პარანეოპლასტიკური სინდრომის. იმიტომაცაა ამდენი კიბო დღეს, ძველმოდურად——-ომეპრაზოლების ფონზე ნამკურნალები კუჭ-ნაწლავებისგან. კორტიზოლის ცვლის აღდგენის გარეშე , დიაბეტიანის ჯანმრთელობა არასოდეს არ გაუმჯობესდება . წნევა არასოდეს არ მორჩება.

ზრდის ჰორმონზე——უამრავჯერ ვისაუბრე. ის პარანეოპლასტიკური სინდრომის ყველაზე ბუნებრივი სიგნალია. რადგან ,აკონტროლებს ცილების წარმოქმნასაც და რაოდენობასაც. ზრდის ჰორმონის ჭარბად გამოყოფის დროს აკრომეგალია ვითარდება . რაც იწვევს ბრონქულ კარცინოიდებს. ეს კარცინოიდი სიგნალია, რომელიც შემდეგ ფილტვის კიბოს სიმპტომი აღმოჩნდება. ამ ჰორმონის სიჭარბის გამოხატულებაა— შეშუპებული ხელები , ენა და სახის ნაკვეთები; ქვედა ყბის წამოწევა, ცხიმიანი კანი, ოფლიანობა; კანის მძაფრი სუნი , ხმის შეცვლა, კანზე გამონაყარი, თავის ან სახსრების ტკივილი, მხედველობის დაქვეითება. ამ ჰორმონის კლების დროს უამრავი დაავადებაა. მაგრამ, მატება—— კიბოს დიდი პერსპექტივაა. არ შეშინდეთ- ყველაფრის რეგულირება შეიძლება . ამისთვის არსებობს მაღალი კლასის მედიცინა და ექიმები.

ანტიდიურეზული ჰორმონი————-როცა დარღვეულია , მაშინ იმ უბნიდან მოდის , საიდანაც წესით არ უნდა გამოდიოდეს .ეს იწვევს შარდით ნატრიუმის დაკარგვას . სიმპტომებია—- პერიოდული თავის ტკივილი ან დაღლა ან ფსიქიკური პრობლემებ ი. ნატრიუმის დაქვეითება თუნდაც ქვედა ზღვარზე ყოფნა, კიბოსწინარე—პარა ნეოპლასტიკური ნიშანია.

ტაქიკარდია———-მისი პარანეოპლასტიკური ვარიაციები ძალიან დიდი თემაა. მთავარ მაგალითს ვიტყვი მხოლოდ. პულსის სიჩქარეს თქვენ, დროებით ,კორსიზით ან რომელიმე უფრო რთული პრეპარატის ხელოვნური ზეწოლით აჩერებთ. მაგრამ , ძალიან ხშირად, არ იცით თქვენი გულის აჩქარების მიზეზი. სიჩქარე უამრავი დაავადების სიმპტომია .ქრონიკული, თუნდაც პერიოდული პულსის სიჩქარის დროს, არა მარტო გული, ტვინიც თანდათან ნეკროზდება. ეს დადასტურებულია უმიშვნელოვანესი გამოკვლევებით. პარანეოპლასტიკური სინდრომის კლასიკური და ხშირი სიგნალია ——-მუცლის გომბეშოს სინდრომი . რაც რამდენიმეჯერ ავხსენი თავისი თრომბული მექანიზმით, შეშუპებული შიგა ვენის ფონზე. ის ყოველთვის მოყვება ზედმეტ ჭამას და არ არსებობს უცებ განვითარებული ტაქიკარდიის გარეშე. უეცარი სიკვდილების ყველაზე დიდი პროცენტი ამ დროს არის. რადგან, თრომბის გააგრესიულებას და პარადოქსულ სასიკვდილო ემბოლად ქცევას, ზედმეტად გასქელებული ან ზედმეტად გათხელებული სისხლი, მანამდე არ იწვევს , სანამ კუჭ-ნაწლავის ფერმენტების დაცემა ან ბლოკადა არ ხდება, პულსის სიჩქარის პარალელურად. ჭამის შემდეგ შებერილი მუცელი ფართო გზაა სასიცოცხლო საშიშროებებისკენ. ჭამის შემდგომი ტაქიკარდიის პირველი მიზეზები, თრომბული მექანიზმების განვითარებამდე არის——-სავსე კუჭის დიაფრაგმაზე ზეწოლა და გულის მკვებავი არტერიის სპაზმი და ასევე, პერისტალტიკის შენელება , კუჭ-ნაწლავის ფერმენტების მყისიერი ბლოკადის გამო. უეცარი სიკვდილების სტატისტიკაში ეს სინდრომი მყარად ლიდერობს . გამძღარზე სიკვდილი ტრადიციულია. მაგრამ, თუ პარანეოპლასტიკური სინდრომი გაქვს, საშუალო რაოდენობით კვებაზეც ხდება ეს ფენომენი. პერიოდული ტაქიკარდია თუ გაქვთ და ვერ მკურნალობთ მაღალ დონეზე———მცირე ულუფებით იკვებეთ და უფრო თხიერი საკვებით. ამით, სიცოცხლეს დააზღვევთ დროებით.

ნატრიუმის———— დაცემა რომელიც ამ სინდრომის სიგნალია——–სწორედ ტაქიკარდიის შედეგია და სიმჟავის მთავარი მიზეზიც ეს არის. მაღალი სიმჟავეც და გასტროეზოფაგალური რეფლუქსიც ამ სინდრომის სიგნალებია . ამ რეფლუქსის დროს, კუჭის მჟავა საყლაპავში უკანვე აძვრება. იმიტომ რომ, საყლაპავის ქვედა სპინქტერში ცილების ცვლა ჩაშლილია და საყლაპავის კედლის ეს ნაწილი არადრეკადია .მეტი სიგნალი რა მოგცეს ორგანიზმმა და სამყარომ——–ცილა აღარ არის ; დრეკადობა დაკარგული აქვს კუჭ-ნაწლავის კუნთოვან შრეებს. მაღალი სიმჟავით ——ნარჩენი იმუნიტეტი ,კიბოს გამომწვევ პარაზიტებ ს ებრძვის . თქვენ კი ომეპრაზოლების გრძელი კურსით იმუნიტეტს კლავთ. ნატრიუმის თუნდაც, ქვედა ზღვარს გულგრილად როგორ უნდა შევხედოთ. როცა ნატრუმის კლების ტენდენცია, მაგალითად , თირკმლის უკმარისობის შედეგია. ყველა დიაბეტიანი, როგორც წესი დადის პირველი ან მეორე ხარისხის თირკმლის უკმარისობით. რადგან, მის ატიპურ ჩივილებს, მხოლოდ გამოცდილი ექიმები ხვდებიან. მესამე ხარისში გადასვლა და დიალიზის საჭიროება შეუმჩნევლად ხდება .

რძემჟავაზე———– ხშირად ვსაუბრობ. მისი ცვლილება ამ სიგნალების რიგშია . თუ ვერ იკვლევთ, ფეხში ჩხვლეტებმა უნდა დაგაფიქროს, როცა ის მომატებულია. როცა ძალიან მომატებულია ალპობს ნაწლავებს და რა გასაკვირია სიმსივნის სიგნალი იყოს.

ჰერპესის ვირუსი————- სიმსივნეს ებრძვის. ის სიმსივნისგან დაცვაა. ამიტომ, ამ სინდრომის ერთი სიგნალი ——ჰერპესია. ჰერპესი რომ გამოჩნდება ,თქვენი ორგანიზმი კიბოს ასაცილებლად, უკვე თავგანწირულად იბრძვის. ჰერპესი, ისევე როგორც ყველა მიკრობი და ვირუსი მძვინვარდება ,ბოლომდე დაცემული იმუნიტეტის დროს და მაშინ აზიანებს ადამიანს. მანამდე ის დამცველია კიბოსგან და გამაფრთხილებელი სიგნალია. ტუჩის ჰერპესი მიგანიშნებს, რომ ორგანიზმში ვირუსებია და იმუნიტეტი უნდა აწიო. პირის ღრუს ჰერპესი მიგანიშნებს, რომ კუჭ-ნაწლავის ფერმენტები დაცემას და კვდომას განიცდიან. გენიტალური ჰერპესი მიგანიშნებს, რომ ჰორმონებში პრობლემაა. თუ გენიტალურ ჰერპესს მკურნალობა სჭირდება, საზარდულის ლიმფური კვანძი გადიდდება და მტკივნეულია. ნეკნთა შუა ნევრალგიები , რომლებსაც უშედეგოდ ებრძვით დიკლოფენაკებით, ძალიან ხშირად ——–კანქვეშა ,თვალით უხილავი ჰერპესებია და ნერვული უჯრედების დეგრადირებაზე გაძლევენ გაფრთხილებას.

სისხლის საერთო ანალიზით ექიმი ქრონიკულ გაუწყლოებას უნდა ასკვნიდეს. არ არის სავალდებულო მწვავე იყოს გაუწყლოება და მიხვდეთ იმით, რომ ენა გაშრება და თვალები გადმოცვენას ცდილობენ. შიგა გაუწყლოება და ერითროციტების მცირედ მაინც მატება ანალიზში, ამ საშიში ს ინდრომის სიგნალებია.

გამოკვეთილი სიგნალია ამ სინდრომის —–კალციუმის მატება. რადგან, ეს იგივე—— ჰიპერპარათიროიდული დაავადებაა. ერთ და ორ ანალიზში შეიძლება არ გამოჩნდეს. რადგან, ორგანიზმის ყველაზე მობილური მინერალია. შეიძლება მომენტში ნორმა გამოჩნდეს, რადგან მისი მასები ამ დროს თრომბების შესქელებაზე იხარჯებოდეს. კალციუმის სიჭარბის დროს , გამოიყოფა ფუნქციაშეცვლილი ,ჭარბი პარათიროიდული ჰორმონი , რომელიც ———- აანონსებს კიბოს აუცილებლად დაწყებას. ფარისებრი ჯირკვლის უკან მდებარეობს პარათირეოიდული ჯირკვალი .კალციუმის მატება—— ორგანიზმის ძლიერი მოშლაა, თრომბირების დასტატუსება და კიბოს გზაზე რეალურად გასვლაა . ყ ველა თრომბი, ორგანიზმისთვის ზედმეტ და უვარგის კალციუმშია გახვეული . ჰიპერპარათირეოიდიზმის დროს პარათიროიდული ჯირკვალი ქმნის ჭარბი რაოდენობით პარათიროიდულ ჰორმონს. ა მ დროს კალციუმი იმატებს, ფოსფორი იკლებს. კალციუმის მატების დროს ჩივილებია რომელიმე ——დაღლა, დეპრესია, კუნთების სისუსტე, შეკრულობა, დაბნეულობა. ძალიან მატების დროს—-ძილიანობა ,შიგა გაუწყლოება, კუნთის გაკვანძვა, ძვლის და სახსრის ტკივილი, წნევა, ტაქიკარდია, ძლიერი თრომბოზები, გულის და თირკმლის დაზიანება, გასტრიტი, წყლული, დეპრესია, ფსიქოზი. კალციუმის ცვლის დაღვევა და ჰიპერპარათიროდიზმი თუ არ გაქვთ———არ გექნებათ————-ოსტეოპოროზი და ოსტეოქონდროზი ,სახსრების დაავადება ,თირკმლებში კენჭი, კუჭის წყლული , პანკრეატიტი ,დაზიანებული კუჭ-ნაწლავი. ამ ჯირკვლის ჰორმონი-პარათჰორმონი 115 ამინომჟავას შეიცავს. მედიცინაში ყველაფერი იწყება და მთავრდება ამინომჟავებით . თუ მისი ზუსტი კონტროლით არ ვმკურნალობთ, ჩათვალე რომ მხოლოდ დროებითი, იმიტაციური შედეგი იქნება. ეს ჰორმონი ბოლომდე პასუხს აგებს იმაზე, რაც ხდება——–ძვალში, სახსარში, ნაწლავებში, პანკრეასში, თირკმლებში, ხერხემალში. ფეხს არ მოიტეხთ, თუ ამ ჯირკვლის პრობლემა არ არის . თუ ამ ჩამოთვლილი დაავადებების დროს ჰიპეპარათიროიდიზმზე არ გესაუბრებიან, მაშინ უფრო თანამედროვე და მცოდნე ექიმები მოძებნეთ. რადგან, ჩამორჩენილი მკურნალობა ჯანმრთელობას ჩამოარჩენს. პარათიროიდულ ჰორმონს თავის თავზე აქვს აღებული კალციუმის ბალანსის შენარჩუ ნება და აქედან გამომდინარე ბევრი ტიპის კიბოს შეჩერება. ამ ჰორმონის მოშლის დროს—— ხერხემალი, ძვალი, სახსარი, ნაწლავები გამოფიტულია; ზოგს მენსტრუაციის დროს ძლიერი ტკივილები აქვს; რევმატიზმი ადვილად ემართებათ. დაზიანებული პარათჰორმონი იწვევს გახანგრძლვებულ ტემპერატურებს, ვიტამინების არასწორად ათვისებას. ვიტამინების ცვლის მოშლით იწყება, ადამიანის ჯანმრთელობის რეალური დეგრადირება. პარათიროიდული ჯირკვალი ყველას ძალიან პრობლემური აქვს, ვისაც ჩიყვის ოპერაცია გაუკეთებია . ეს არის ჰიპერპარათიროიდიზმი. ჰიპოპარათიროიდიზმიც ძალიან საინტერესოა და თქვენთვის ცნობილი ბევრი დაავადების მიზეზია. მაგრამ , ტექსტი არ დაიტევს . ე რთს ვიტყვი, თანამედროვე ევროპული სტანდარტების მიხედვთ —–ჰიპოპარათირეოიდიზმის ძირითადი მიზეზითაა კბილების დაზიანება . ტინიტუსის მიზეზებში 70 პროცენტი მა ს ბრალდება. არცერ თი კიბო არ არსებობს პარათიროიდული ჰორმონის პრობლემის გარეშე. ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებების დროს , ხშირად ადამიანები იმიტომ ვერ რჩებიან, რომ პარათიროიდული ჯირკვლის პრობლემები არ არის გააზრებული. ეს ორი ჯირკვალი ფიზიოლოგიურ დანაშაულებს ყოველთვის ერთად ჩადიან.

ეოზინოფილების————- მატება ამ სინდრომის სიგნალია. ზოგი ამ პარამეტრს, მარტო ჭიებს უკავშირებს, თან სახალხოდ. ეოზინოფლების სიჭარბის დროს უნდა გამორიცხო——-კანის დაავადებები, ტოქსინების სიჭარბე, ლეიკემია, ასთმა, ლიმფური კვანძების კიბო ,წყლულოვანი კოლიტი, ძლიერი იმუნოდეფიციტი. ასევე კიდევ სხვა კიბო —მათ შორის ძვლის ტვინის, ლიმფომა, საკვერცხეების კიბო და აუტოიმუნური დაავადებები.

ანემიები———— ყველა ამ სინდრომის სიგნალებია . მითუმეტეს განმეორებადი ანემიები. ხოლო ანემიის ზოგი ფორმის დროს, კიბო რომლის დამახასათებელია ლიმფური ქსოვილის სიჭარბე და გამრავლება ,აუტოიმუნური მეთოდებოთ კლავს სისხლის წითელ უჯრედებს. მაგალითად პოლიციტემია.

სველი პლევრიტი———— სიგნალია და სიგნალად დარჩება, თუ მის შემდეგ ფილტვს ბოლომდე არ აღადგენ. უყურადღებოდ მიტოვებულ ან არაპროფესიონალურად ნამკურნალები პლევრიტის შემთხვევაში, როგორც ხშირად ვამბობ, არის სამი ტიპის სტანდატულად დადგენილი მომავალი——–ან ტუბი მძიმე ფორმის ან ფილტვის კიბო ან მძიმე ფორმის ღვიძლის ციროზი.

დაზიანებული ღვიძლი ————-არა მარტო თავისი კიბოს ,არამედ ყველა ტიპის კიბოს სიგნალია. რადგან , ის სიმსივნურ ტოქსინებს გამოყოფს რომლებიც მუდმივად წამლავენ ადამიანს და ქავილს იწვევენ.

ჭარბი პარაზიტები ———-სიგნალია ამ სინდრომის . ჭარბი პარაზიტები დაზიანებულ ქსოვილებს ჭამენ და არ აძლევენ შესაძლებლობას აღდგენის.

ენდოკრინოლოგიური სიგნალები———– კიბოს უჯრედის დამახასიათებელი თვისებ აა——-ჰორმონები ან შეამციროს ან შექმნას ჭარბად . ჰორმონული დარღვევა ყოველთვის კიბოს ტრამპლინია. ჰორმონების დარღვევის შედეგად ჩნდება ენდოკრინოლოგიური დავაადებები. თუნდაც, დიაბეტი, ჩიყვი და სხვა მრავალი. მსოფილო მედიცინის თანამედროვე სტანდარტით, ენდოკრნოლოგიაში, ეს ყოველთვის ხდება ფილტვის და ბრონქის დაზიანების ფონზე.

ემერეტეს სკანირებაზე ზოგიერთი დაზიანება, რომელზეც ხან გეუბნებიან არაფერიაო ,არის პარანეოპლაზიური სინდრომი, რომელიც მოახლოებული, რომელიმე ორგანოს კიბოს მანიშნებელია. ვთქვათ, ძალიან მცირე დაზიანება თავის ცენტრალურ ხიდში . რომელზეც თქვეს არაფერიაო . ეს კიბოს უტყუარი სიგნალია . შეძლება ამ დროს გადაღებაზე და ანალიზებში არაფერი არ ჩანდეს. მხოლოდ რაც სიგნალები ჩამოვთვალე ამათგან ზოგი იყოს.

სტატისტიკურად ეს სინდრომი ყველაზე მეტად ნერვულ ხაზებშია . მაგალითად კისრის ტკივილი, რომლიც ჩვენს რეალობაში 100 პროცენტით ოსტეოქონდროზს ბრალდება და რეაქცია არაფერია. თავად ოსტეოქონდროზი ნეოპლაზიებში შედის. კისრის ქრონიკული , პერიოდული ტკივილის დროს , უნდა უპირობოდ გამოირიცხოს————— ყურებში ან ფილტვებში ქრონიკული ინფექცია და უპირველესად ზურგის ტვინის კიბო, რომელიც გარკვეული წლები აცოცხლებს, მაგრამ თანდათან უკიდურესად აზიანებს.

სა რკოიდოზი სიგნალია. პოდაგრა სიგნალია . ჰემოროი სიგნალია. ძლიერი სიგამხდრე სიგნალია.

ჰიპოფიზის და ჰიოპითალამუსის პრობლემები დიდი სიგნალებია. რადგან ,ამ დროს ორგანიზმიდან ტოქსინების, შხამების გამოსვლა ძალიან გაძნელებულია. ხოლო საჭიროების დროს, ისევე როგორც ქრ რინიტის შემთხვევაში , მათ ფონზე ანტიბიოტიკების მეოთხედიც ვერ შეიწოვება.

სიმსუქნე ყველაზე ძლიერი სიგნალია. სიმსუქნის და ასევე გახანგრძლივებული , სუბფებრილური ტემპერატურების დროს, ყველაზე სწრაფად ხდება იმუნური კომპლექსების მსხვრევა. კუშინგი ამიტომ არის შეტანილი ამ სინდრომის კლასიფიკაციაში. სიმსუქნის დროს იგივე ტოქსიკური მეტაბოლური ზეწოლაა ნერვულ უჯრედებზე, რაც დიაბეტის დროს.

ნებისმიერი ეს სიგნალი ნიშნავს , რომ შენი სხეული იბრძვის, გამოიმუშავებს ანტისხეულებს, რომლებიც კიბოს ასაცილებლად მუშაობენ . ეს ანტისხეულები , გამოვლინებული კიბოს დროსაც ებრძვიან, ერთ პაწაწინა სოკოვან , ბიოქიმიურად დამახინჯებული პროტეინებს ნაკრებს, რომლიც სისხლში მოძრაობს და ყველა ორგანოს თანდათან ანადგურებს. ამ სასიგნალო სიმპტომების ბიოქიმიური დალაგება ადამიანების ხანგრძლივი სიცოცხლის გარანტია. მათი მორჩენა კიბოს აცილებაა. არ არის მედიცინაში მათი მორჩენის პრობლმა, თუ ნაადრევად ავიყვანთ კონტროლზე . მაგრამ, თუ ყველაფერზე ვთქვით—– არაფერია , ეს ნევროზიაო, შედეგი არ იქნება.

ამ პარამეტრების ცდომა ამ სინდრომის სიგნალებია. ხოლო თავად სინდრომის გამოხატულებაა ——- კლასიფიკაციაში მოქცეული დაავადებები— ზოგს მოკლედ განვიხილავ .ტექსტი ყველას არ დაიტევს-

ჰოპოგლიკემიური დაავადებები———– მედიცინის ყველაზე მძიმე და ძნელად მოსარჩენი პრობლემებია. მათი განხილვა ყველა სინდრომით დავიწყე ,მაგრამ რთულია , ინტერესი ვერ შევნიშნე და შევწყვიტე . მითუმტეს, რომ მაქსიმალურად ვამოკლებდი ამ თემაზე ჩემი სამეცნიერო ნაშრომიდან და გასაგებად და გამარტივებულად ვწერდი. ჰიპოგლიკემიის პრობლემა მოიცავს ბევრ ფერმენტოპათიას და გენეტიკურ დაავადებებს. სიმსივნეების უმრავლესობისთვის დამახასიათებელი ა დაბალი შაქარი და ეს ამ სინდრომის ერთი სიგნალია . დიდ ურაყოფით რეაქციას ამიტომ ვაკეთებ უშაქრო ყავის სტილზე. ჰიპოგლიკემიურ ადამიანებში, უმეტესად დაბალი წნევა აღინიშნება. ჰიპოგლიკემიის რომელიმე ტიპის პრობლემის დროს , შეიძლება ანალიზის აღების მომენტში შაქარი ნორმა იყოს. მაგრამ ,პათოლოგიამდე მისული დაბალი შაქრის გამოხატულებაა——ადრე მოშიება, შფოთვა, დაბნეულობა, თავბრუხვევა ,სტრესების ადვილად მიღება. დაბალი შაქრის მიზეზი ჭარბი ინსულინი და მისი გამოყოფის დარღვევაა. ჭარბი ინსულინი ცალკე გამოყოფილი სიგნალია სიმსივნეების.

კარცინოიდული სინდრომი —————ძალიან ხშირია მოასახლეობაში. ამ დროს გამოიყოფა ვაზოაქტიური პეპტიდები და ვაზოაქტიური ამინები და იწვევენ ალერგიულ გამოხატულებებს. ალერგიული დაავადებები , იმიტომ არის იმუნოლოგიურ სისტემაში მოქცეული , რომ მისი მკურნალობა არ უნდა გადაწყდეს , მხოლოდ მალამოთ და ანტიჰისტამინით. გართულებული ქრონიკული რინიტი და სინუსიტი , თუ ტექნიკური პრობლემა გამორიცხულია, პარანეოპლასტიკურ სინდრომს , კერძოდ, კარცინოიდულ სინდრომს განეკუთვნება. ზოგი ტიპის კარცინოიდული სინდრომის დროს, ჭარბად გამოიყოფა ვაზოაქტიური პეპტიდები, მაგალითად ,სეროტონინი. რაც იწვევს კუჭის მომენტალურ აშლას .სეროტონინის სინდრომი კარცინოიდული სინდრომია პარანეოპლასტიკურ სინდრომში შემავალი. კუჭის მომენტალური აშლა————– არის კიბოს წარმომქმნელი ნივთიერებებისგან დროებითი განთავისუფლებაც და გაფრთხილებაც , რომ სწორად არ მკურნალობ და მოსალოდნელია დიდი გართულებები. ფილტვის კიბოს გამოვლინებამდე კარცინოიდული სინდრომის დროს დამახასიათებელია—-მოწითალო სახე, პერიოდული შეშუპება, პერიოდული აშლილობა და ხან ასთმა. მედიცინა იქ სადაც მაღალ დონეზეა, ყველაფრის დარეგულირება შეიძლება. ამ სიგნალების ფიზიოლოგიური დალაგებით, ყველა საშიშროების აცილება შეიძლება. მაგრამ, ამისთვის უპირველესად უნდა ვიცოდეთ ეს ყველაფერი. სინუსიტის და რინიტის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი პანკრესის კისტური ფიბროზია, რაც ორგანიზმის იმუნიტეტის ყველაზე დამთრგუნველ დაავადებად ითვლება. ასევე მისი მიზეზი გასტრორეფლუქსია, რაც იმაზე მიგანიშნებს, რომ ქრ რინიტის დროს ცილების გაძლიერებული დაშლაა.

დერმატომიოზიტი————-სტატისტიკურად , მეტია ქალებში. ახასათებს ერთ-ერთი ან ყველა —- კუნთების სისუსტე, ქავილი, გამონაყარი წითელი ლაქებით, ალოპეცია ანუ თმის ბუდობრივი ცვენა; ქავილი უფრო თავში; ქუთუთოების შეშუპება, სისხლში კუნთის ფერმენტების მატება; პ იგმენტები კანზე, სკამიდან ადგომის გაძნელება და სხვა. დერმატომიოზიტების უმრავლესობა, ძალიან ხშირად ვერ გამოვლენილი ფილტვის კიბოს ფონზეა . ჩუმი ფილტვის კიბო გამოყოფს უამრავ ტოქსინს, რომლებიც იწვევე ნ ა უხსნელ თავბრუხვევებს, კოორდინაციის მოშლებს. დერმატომიოზიტი არ უნდა დარჩეს კანის ექიმთან . ყოველთვის აუცილებელია ონკოლოგის კონსულტაცია . კანის წითელი ლაქების განმეორებადობა პარანეოპლსტიკური სინდრომია და ძალიან ხშირად, მის უკან პანკრეასის ან კუჭის კიბო იმალება.

ნეფროზული სინდრომი——-ეს თირკმლის გლომერულების პრობლემაა. გლომერულები , თირკმლის ძალიან წვრილი კაპილარებია , სადაც სისხლი იწმინდება და იფილტრება. ნეფროზული სინდრომის დროს ცილა გამოდის შარდში. ამის გამოა ადამიანი შეშუპებული . ცილებიდან უფრო ხშირად ალბუმინი ა დაქვეითებული . ასევე არის ——–სისუსტე, ხან კუნთების განლევა. შარდით ცილა რომ იკარგება, განსაკუთრებით ალბუმინების დაქვეითებას მოყვება———ცხიმების ჩალაგება, თრომბოზები თავისი ინფარქტებით, ინსულტებით და ვენების დიდი პრობლემებით; ინფექციები . პარანეოპლსტიკური გლომერულოპათია, ყველაზე ხშირად , ვერგამოვლენილი ფილტვის სიმსივნეებიდან მოდის. უმკურნალო ან არასწორად ნამკურნალები პიელონეფრიტით ,შ ეიძლება დიალიზამდეც მიხვიდე, მაგრამ იცოცხლო. გლომერულონეფრიტები კი სიცოცხლისთვის ძალიან საშიშია. მსოფლიოში, სტატისტიკურად, ძალიან ბევრი ბავშვის სიკვდილია აღრიცხული. განსაკუთრებით, გლომერულების თანდაყოლილი ანატომიური დეფექტის დროს. ოპერაციულად ანატომიური დეფექტი სწორდება. მაგრამ, მისი აგრესიული განწყობა იმუნურ სისტემაში რჩება და სასიკვდილო სიმპტომებით ვლინდება.

მელანომა———–პარანეოპლასტიკური სინდრომის გამოხატულებაა და ამიტომაცაა ა თანამედროვე ამერიკული მედიცინის ამ კლასიფიკაციაში. მისი მიზეზებია——-მზის ხანგრძლივი დასხივება; სოლარიუმები . მელანომა , პიგმენტური უჯრედების —-მელანოციტების მოშლის შედეგადაა. ზოგს ის კანის დაავადება ჰგონია. მაგრამ, მელანომა არის ასევე -ნაწლავებში , კუჭში, ტვინში და სხვა. ვიტილიგოს , რომელსაც სულ სხვა მექანიზმი აქვს , სათავე ამინომჟავური და ენდოკრინულია . მაგრამ ,ისიც მელანოციტების გამოხატული პრობლემაა . ვიტილიგო გაფხიზლებს მუდამ, რომ მეტაბოლიზმი ნორმაში არ აგქვს. ვიტილიგო იმ დაავადებების ჩამონათვალშია, რომლის დროსაც ყველაზე მეტი ნივთიერებაა დაცემული.

ნაღვლის ბუსტის კიბოს————- კლასიკური დადგენა ჯერ არც არის მედიცინაში გაადვილებული. ჩვენთან ხან ეს ორგანო და მისი ჩივილები ფაქტიურად გაშარჟებული ა და ნევროზადაა ჩათვლილი. როგორც ხშირად ვამბობ, ყველა სამედიცინო უბედურება ნაღვლის პრობლემებიდან იწყება . რადგან , პრობლემური ნაღველი, პირველად ფოსფოლიპიდურ სასიცოცხლო კედელს ანგრევს. ნაღვლის ბუშტის დაუბალანსებელი პრობლემა , მის სიმსივნეში თანდათან გადავა. ამ ტიპის სიმსივნე კი კლასიკური პარანეოპლასტიკური სინდრომია და სხვა ამ ტიპის სინდრომებს , თავად იწვევს და ამატებს.

კლასიფიკაციაში ყველაზე გამოკვეთილი ფორმაა —- ნებისმიერი თრომბოზი და ვასკულიტური სისხლძარღვების ფენომენით დაავადებები. ენდოთელიუმის პათოლოგიები———–თრომბოზები, აუტოიმუნური თირეოიდიტი, რევმატიული ართრიტი, ჰემორაგიული ვასკულიტი, პურპურა , ყველა ამ სინდრომის ჩამონათვალშია. ასევე ცელიაკია და ცელიაკიამდე მისული ნაწლავთა მოუნელებლობის სინდრომები , რომლებსაც თრომბოზული მექანიზმები აქვთ. თრომბოზი ონკოლოგიური პროცესის ხერხემალია. რადგან, თანამედროვე განმარტებით, კიბო სისხლის მიმოქცევის სრული მოშლაა თრომბოზების გამო. სამწუხაროდ, ხშირად კიბომდე ადამიანები თრომბოზების იზოლირებული მკურნალობით უფრო ადრე მიდიან. თრომბოზების და კიბოს შექმნას კი —————– სწორედ ეს ჩამოთვლილი სიგნალები ახდენენ. ბოლო ევროპული სტატისტიკით, ბავშვთა ონკოლოგიაში ,ვენური თრომბოზებით გამოხატული პარანეოპლასტიკური სინდრომი, უფრო გამოკვეთილია კეფის და მხრის ვენებში. არ გაატაროთ უყურადღებოთ ბავშვებში კეფის ქრონიკული, პერიოდული ტკივილები.

ჰიპერეტროფული ოსტეოართროზი———-ხელის თითები სქელდება. ამ დროს პლევრის ან ფილტვის ან ბრონქის კიბოა. ასევე სახსრების რამდენიმე დაავადება, რომელთა მომავალი ფილტვის ატიპური კიბოა.

დემენცია და ფსიქოზების———- უმრავლესობა, ამ სინდრომის სახეებია.

ნაწლავთა პოლიპოზი ეს სინდრომია. თუ ბიოქიმიას დეტალურად გაანალიზებ, ძალიან ბევრ ვარიანტში , ოპერაციის და ქიმიი ს გარეშე შეიძლება სიცოცხლის გახანგრძლივება.

კიბო აღარ იქნება თუ ამ და კიდევ სხვა ბევრ სიგნალებს საშიშ გაფრთხილებად მივიჩნევთ და სწორად ვუმკურნალებთ. თუ ამ სინდრომებს შევაჩერებთ და არ გადავიყვანთ მძიმე ფორმებში, რომლის შემდეგ უკვე კიბოა ჩასაფრებული. სიცოცხლის დაზღვევა ნამდვილად შესაძლებელია. ბუნების კანოზომიერებაში არ დევს ნაადრევი სიკვდილი . მსოფლიო მედიცინის მეცნიერებამ რამდენიმე წელიწადია უკვე ღიად გამოიტანა შეხედულბა, რომ ყველა მავნე პროცესის შეჩერება და გაწოვა შეიძლება , ბიოქიმიის დეტალური აღქმით და გააზრებით. ბოლო წლების მათი ოფიციალური დასკვნაა——–ბოლომდე უნდა დავეყრდნოთ ——–ანატომიას , ფიზიოლოგიას და ბიოქიმიას. ეს ბუნებრივიცაა. მხოლოდ, ამ სამი გზით მივდივართ ამინომჟავური საოცრებების გარკვევამდე.

თუ თქვენ ისეთ ექიმებს ნახავთ, რომლებიც თქვენში დიდი წვალებით და ერთგულებით დათვლიან———- ვიტამინების, მინერალების, მჟავების, ფერმენტების და სხვა კომპონენტების ინდივიდუალურ მეტობას თუ ნაკლებობას , ასევე დაარეგულირებენ მათი და კიდევ სხვა კომპონენტების არეულ ცვლებს, რომლებიც ამინომჟავური გრაფიკული ფორმულების შემადგენელია; ბიოქიმიური რეაქციების აღდგენით დააკორეგირებენ და მათ, ბუნებრივ ადგილმდებარეობას დაუბრუნებენ ———-სამყაროდან წინასწარ ,დაბადებისთანავე დაწერილ ამინომჟავურ ლაბირინთებში———– კიბო აღარ იქნება.

მარინა ტოტოჩავა