მწერალი და „კავკასიური სახლის“ ხელმძღვნელი ნაირა გელაშვილი საქართველოს ხელისუფლებას მიმართავს.
საქართველოს ხელისუფლებას
ბატონებო და ქალბატონებო,
შარშან, 7 მარტს, ამავე პროექტის განხილვის დროს, როცა სამოქალაქო ამბოხმა და სამართალდამცველებთან დაპირისპირებამ უკიდურეს ზღვარს მიაღწია, როცა დაშავდა ათეულობით ახალგაზრდა და ასევე, პოლიციელი, როცა მთელი ქვეყანა ზანზარებდა და ისედაც დაყოფილ საზოგადოებრივ სხეულს ახალი ნაპრალი უჩნდებოდა, – თავი ვალდებულად ჩავთვალე, თქვენთვის მომემართა თხოვნით, გადაგედოთ პროექტის განხილვა და გაგეგრძელებინათ მასზე მშვიდი მუშაობა საზოგადოების სხვადასხვა წრეების, პირველ რიგში, არასამთავრობო სექტორის წარმომადგენელთა მონაწილეობით.
და აი, თქვენ მიერ წარმოდგენილი ახლანდელი პროექტი ისევ სამოქალაქო საზოგადოების, პირველ რიგში, ახალგაზრდობის ჯანყის მიზეზად იქცა.
ისევ ვხედავთ ორმხრივი ზიზღისა და აგრესიის ამოფრქვევას, დაშავებულ მომიტინგეებსა და პოლიციელებს, ხავილსა და წივილ-კივილს, ნერვების გადაწყვეტამდე მისულ მოსახლეობას: მშობლებსა თუ შვილებს, შინ დარჩენილებსა თუ ემიგრანტებს.
რა დაგემართათ, ბატონებო? რა წერამ აგიტანათ?
განსხვავებით წინა, მართლა კანიბალური ხელისუფლებისაგან, თქვენი უმეტესობა პიროვნულად არ გამოირჩევა სისასტიკით და არაადამიანურობით. მაშ რა ეშმასეული ძალა გაიძულებთ, ისევ და ისევ სახეში შეახეთქოთ საზოგადოებას ეს კანონპროექტი, რომელსაც ჭკუიდან გადაჰყავს დიდი და პატარა?
და არა მხოლოდ იმიტომ, რომ საფრთხე ემუქრება ხელისუფლების მიერ უმუშევრად მიგდებული საზოგადოების ძალიან დიდი სეგმენტის ფინანსურ შემოსავალს, რასაც ქვეყანა უცხოეთიდან იღებს.
არა! მხოლოდ ამიტომ არა!
ჩვენ ყველანაირი გამჭვირვალობის მომხრენი ვართ!
ისეთები, რომლებიც დიდძალ ფულს იმიტომ იღებენ, რომ სამშობლოს ინტერესებს ზიანი მიაყენონ, – უმცირესობაა და თქვენ ისინი აქამდე შეგეძლოთ და უნდა გემხილებინათ, არა ვერბალურად, არამედ – სამართლებრივად.
ნუთუ ასეთი ძნელი გასაგებია, რომ ჩვენ ვაპროტესტებთ იმ უკიდურეს უსამართლობასა და უპატივცემულობას, რასაც თქვენი ე.წ. გამჭვირვალობის კანონი ავლენს მოქალაქეთა და ორგანიზაციათა მიმართ.
ბატონებო და ქალბატონებო, ნუთუ ასეთი ძნელი გასაგებია, რომ „აგენტი“ იქნება, თუ „უცხო ძალის ინტერესების გამტარებელი“ ორივე სამშობლოს მოღალატეს ნიშნავს?
ნუთუ ეს დავიმსახურეთ ათწლეულების მანძილზე გაწეული თავდაუზოგავი შრომის საზღაურად, როცა ჩაბნელებულ და გაყინულ ქალაქებსა თუ სოფლებში, სადაც ხელისუფლების არსებობა არ იგრძნობოდა, საკვები და ტანსაცმელი, წიგნები და სათამაშოები, სპექტაკლები და ფილმები, ნუგეში და სიხარული ჩაგვქონდა? უფასო გაზეთებს რომ გამოვცემდით, სასწავლებლებს, საზაფხულო სკოლებსა თუ სამდიცინო დახმარების პუნქტებს რომ ვხსნიდით და ვხსნით? და ამ ყველაფერს ჩვენი დასავლელი მეგობრების წყალობით რომ ვაკეთებდით და ვაკეთებთ?
ამ ბრალდებით თქვენ ორმაგ დანაშაულს ჩადიხართ ჩვენს მიმართ: მორალურს და იურდიულს.
მორალურს, იმიტომ, რომ სრულიად უგრძნობლად ლახავთ ადამიანის პატივსა და ღირსებას. სამწუხაროდ, აშკარად ჩანს, რომ ეს ცნებები საერთოდ არ მნიშვნელობს თქვენს ცნობიერებაში, რაც ავადხსენებულ წარსულ გვახსენებს.
იურიდიულს, იმიტომ, რომ არღვევთ უდანაშაულობის პრეზუმციას.
ამიტომ მოგიწოდებთ:
სამუდამოდ დაანებოთ თავი მაგ უღირს ტერმინებს: „აგენტსა“ და „ უცხო ძალის ინტერესების გამტარებელს“ , რადგან ჩვენი მხრიდან ჩივილის შემთხვევაში თქვენ ძალიან რთულ სიტუაციაში ამოყოფთ თავს და უმეტეს საქმეებს წააგებთ. უნდა დარჩეს უბრალოდ „უცხოეთიდან დაფინანსებული ორგანიზაცია“.
აგრეთვე, გთხოვთ, გააუქმოთ მე -8 მუხლის ბ პუნქტი, რის თანახმადაც ყველას, ვისაც მოეპრიანება, შეუძლია იუსტიციის სამინისტროსთან დააბეზღოს ესა თუ ის არასამთავრობო ორგანიზაცია. ესეც პირდაპირ მოგვაგონებს 37 წლის დაბეზღებებისა და დასმენების პრაქტიკას და ნამდვილად არ ეკადრება ჩვენს ტანჯვით მოპოვებულ დემოკრატიულ წარმოდგენებს.
(თუმცა, მეც ვიმეორებ იმას, რაც არაერთხელ ითქვა, რომ ყველანაირი გამჭვირვალობის მიღწევა არსებული კანონმდებლობის ცვლილებითაც შეიძლებოდა.)
გთხოვთ, დროზე მიიღოთ გადაწყვეტილება, რომელიც საზოგადოებას გაუჩენს სამართლიანობის განცდას. არაფერი დგას ამ განცდით მოგვრილ სიმშვიდესა და სიხარულზე მაღლა.
ბოლოს და ბოლოს, ხომ შეიძლება, ერთხელ ყველამ – ხელისუფლებამ და ხალხმა ერთად გავიხაროთ ასეთი სიხარულით? – წერს ნაირა გელაშვილი.