საქართველოში ჩინეთის საელჩოს საიტზე კრემლის ტაძარია გამოსახული

ბანერზე გამოსახული ხუთი ფოტოდან ორი ჩინეთს ასახავს, ორი – ჯორჯიის შტატს შეერთებულ შტატებში, ერთი კი რუსეთის ფედერაციიიდანაა.

კერძოდ, ეს ხუთი (მარცხნიდან მარჯვნივ), დაბალი გარჩევადობის ილუსტრაციაა გამოსახული:

1. პირველი, სავარაუდოდ, შანხაის სანაპიროს ღამის ხედია;
2. მეორე – პეკინის „აკრძალული სასახლე“;
3. მესამე – შეერთებულ შტატებში, ჯორჯიის შტატში მდებარე კაპიტოლიუმის ბიბლიოთეკა;
4. მეოთხე – რუსეთში, მოსკოვში მდებარე მიძინების ტაძარი;
5. მეხუთე – ასევე ჯორჯიის ღამის ხედი, ინგლისური წარწერით „კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ჯორჯიაში“.

ის, რომ საელჩოს საიტზე რუსული ტაძრის ფოტოა, შესაძლოა მექანიკური შეცდომა იყოს, მაგრამ ზოგიერთი ანალიტიკოსი ამაში ჩინეთის საქართველოსადმი დამოკიდებულების სიმბოლურ ანარეკლს ხედავს.

სხვა ქვეყნებში როგორაა?

ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საელჩოების საიტები 40-მდე ქვეყანაშია, მათ შორის ევროკავშირსა და პოსტსაბჭოთა ქვეყნებში.

ზოგიერთი მათგანი ქვეყნის ილუსტრაციებს საერთოდ არ შეიცავს, – როგორც, მაგალითად, საელჩო მალტასა თუ ჩეხეთში.

ზოგიერთ შემთხვევაში ბანერებზე გამოსახულია მხოლოდ ჩინეთის სიმბოლოები, – ძირითადად, ჩინეთის დიდი კედელი სხვადასხვა რაკურსით (პოლონეთში), პეკინის ცის ტაძარი/ცის სასახლე (საფრანგეთი) თუ პანდა (სლოვენია).

და არის შემთხვევებიც, როდესაც ბანერებზე ჩინეთისა და საელჩოს მასპინძელი ქვეყნის სიმბოლოებია გამოსახული. და ასეთი შემთხვევები უფრო მეტია:

1. ავსტრია – ჩინეთის დიდი კედელი, ქალაქ ზალცბურგის ხედი, შენბრუნის სასახლე;
2. ბელგია – ბრიუსელის სამეფო სასახლე, ბრიუსელის კოშკი;
3. კვიპროსი – სანდრო ბოტიჩელის „ვენერას დაბადება“, – რომელიც აჩვენებს, რომ ვენერა კვიპროსის კუნძულზე ეშვება;
4. უნგრეთი – უნგრეთის პარლამენტის სასახლე;
5. ირლანდია – ბუნრატის ციხე-კოშკი;
6. იტალია – კოლიზეუმი და ცის სასახლე;
7. ლატვია – რიგის სატელევიზიო ანძა, ცესისის ციხე-კოშკი, ნიკოლოზის ტაძარი (რუსული ტაძარი, თუმცა ლატვიაში, ქალაქ ლიეპაიაში);
8. ესპანეთი – ესკორიალი.

 

მეზობლებთან რა ხდება?

საქართველოს მეზობელ ქვეყნებში ჩინეთის საელჩოებისს ვებსაიტებზე გამოსახულია:

• სომხეთში: ჩინეთის დიდი კედელი და სომხეთის გარნის ტაძარი;
• აზერბაიჯანში: ჩინეთის დიდი კედელი;
• რუსეთში: ჩინეთის დიდი კედელი და პეტერბურგის „ტაძარი სისხლზე“
• თურქეთში: ჩინეთის დიდი კედელი და აია სოფია.

სტრატეგიული პარტნიორობა

საქართველომ და ჩინეთის სახალხო რეპსუბლიკამ, რომელთა შორის სავაჭრო ურთიერთობები რამდენიმე წელია, სტაბილურად იზრდება, 2023 წელს სტრატეგიული პარტნიორობა დაამყარეს.

ნიშნავს ეს რამეს?

გიორგი მელაშვილი, შორეული აღმოსავლეთის სპეციალისტი და „ევროპულ-ქართული ინსტიტუტის“ დამფუძნებელი ამბობს, რომ ეს უხერხულობა, რაც საელჩოს ვებსაიტზე გამოჩნდა, ანარეკლია ჩინეთის დამოკიდებულებისა საქართველოს მიმართ, რასაც საქართველოს რუსეთის ფედერაციისეული აღქმა განაპირობებს.

„ჩინეთისა და რუსეთის ურთიერთობა ძალიან აქტიური და ინტენსიური იყო კოვიდ პანდემიის პერიოდში, როცა ჩინეთის და რუსეთის პროპაგანდა იმეორებდა ერთსა და იმავე ნარატივს, თითქოსდა აშშ-ს გარკვეულ ქვეყნებში აქვს ბიო-ლაბორატორიები. ეს ყველაზე კარგი ილუსტრაცია იყო იმისა, რამდენად კოორდინირებულად მუშაობდა ჩინური და რუსული პროპაგანდა“, – ამბობს გიორგი მელაშვილი.

მსგავსი ნარატივები სხვა სფეროებშიც იკვეთება.

ორი დღის წინ, 2024 წლის 20 აპრილს, ჩინეთის საელჩომ საქართველოში გამოაქვეყნა ვრცელი წერილი, სათაურად „შეერთებული შტატების უცხოური დახმარების ფარისევლობა და ფაქტები“.

პუბლიკაციაში მეორდება რუსეთის პროპაგანდისტულ მედიაში გავრცელებული გზავნილი ვარდების რევოლუციასთან დაკავშირებით.

„შეერთებულ შტატებს არაერთხელ უცდია, შეეცვალა სხვა ქვეყნები და მსოფლიოში წესრიგი საკუთარი ღირებულებებისა და პოლიტიკური სისტემისათვის მოერგო; ამ მიზნით იგი ხელს უწყობდა ე.წ „დემოკრატიას“ არაერთ ქვეყანაში, ადამიანის უფლებათა ჯგუფების, პროფესიული ასოციაციების, შრომითი ორგანიზაციებისა და დამოუკიდებელი კვლევითი ცენტრების საფარველქვეშ, რითაც აძლიერებდა ოპოზიციონერ პოლიტიკოსებსა და პრო-ამერიკულ ძალებს, ხოლო ლეგიტიმურ რეჟიმებს კი ძირს უთხრიდა“.

„არაბული გაზაფხულის, საქართველოში ვარდების რევოლუციის, უკრაინაში ნარინჯისფერი რევოლუციისა და ყირგიზეთში რევოლუციის უკან შეერთებული შტატები იდგა, იგი აფინანსებდა, აღვივებდა და პირდაპირი გზითაც კი ერეოდა“, – წერს ჩინეთის საელჩო.

 

გიორგი მელაშვილის თქმით, გარდა პროპაგანდისტულ გზავნილებში რუსეთისა და ჩინეთის თანხვედრისა, ორი ქვეყანა არაერთ საკითხზე თანამშრომლობს, მათ შორის გაეროსა და სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციებში.

„ეს ურთიერთქმედება განსაკუთრებით გაძლიერდა რუსეთის უკრაინაში შეჭრის შემდეგ, როდესაც ჩინეთი, მიუხედავად იმისა, რომ ჩინეთი აქტიურად მხარს არ უჭერს, ლატენტური მხარდაჭერა მკვეთრია და მათ შორის ჩინეთის და რუსეთის პოზიციები ამ კონფლიქტთან დაკავშირებით საკმაოდ ახლომდებარეა.

იმის გათვალისწინებით, რომ ეს ორი რევიზიონისტული ძალა ძალიან ინტენსიურად თანამშრომლობს ერთმანეთთან როგორც პოლიტიკური, ისე პროპაგანდისტული თვალსაზრისით, ბუნებრივია, რომ საქართველოსთან მიმართებით ჩინეთის პოზიციონირება დიდწილად ეფუძნება იდეას, რომ საქართველოს არის რუსეთთან დაახლოებული ქვეყანა, – რეალურად, რუსეთის უკანა ეზო, – და ნებისმიერი ქმედებები უნდა იყოს შეთანხმებული არა საქართველოს სუვერენულ ხელისუფლებასთან, საქართველოს მთავრობასთან, არამედ მოსკოვის გავლით“, – ამბობს ანალიტიკოსი.

რადიო თავისუფლება