სახლისკენ სანამ გადავუხვევდი, კიდევ კარგი შევნიშნე – გზაზე, მოსახვევთან ქალი იჯდა და ყვავილებს ყიდდა. საშინელი ქარი, თოვა და ეს ყვავილები ხომ ცალკე, მაგრამ ცალკე ამბავი მისი განწირული მზერა იყო, რომელსაც მხოლოდ სიტყვით თუ გეტყვით.
ცხადია, ყვავილები ვიყიდე და სახლშიც წავიყვანე დიდი ხვეწნის შემდეგ – ეს რა სათქმელი და საკეკლუცოა. სათქმელი სხვაა და ამადაც გიზიარებთ ამ სევდიან ფოტოს – თუ სადმე უნდა იყოს ახლა ჩვენი ფიქრი, სწორედ ამგვარ ხალხთან. ეს ხალხი უნდა იყოს ჩვენი არეული გზის სწორი მისამართი. მაგრამ…
გიორგი კეკელიძე
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
კარტოგრაფების მხარდაჭერის შემდეგ, დანიაში საქართველოს ელჩი რეზერვში გადაჰყავთ
ვინ არის ჯოზეფ რობინეტ ბაიდენი?
რა სთხოვა პრინცმა ფილიპმა შვილს სიკვდილამდე რამდენიმე დღით ადრე
ნავთობის ფასი შემცირდა
შეესაბამებოდა თუ არა კანონმდებლობას რეზინის ტყვიების გამოყენება? – ევროსასამართლოს კითხვები სახელმწიფოს
ყველაფერი დები იშხნელების შესახებ
რესტორნები კომენდანტის მოხსნის შემდეგაც 12:00 საათამდე იმუშავებენ
იუსტიციის სახლების თანამშრომლებს პირველი ივლისიდან სახელფასო ანაზღაურება გაეზრდებათ