ვარდების რევოლუციის მთავარი მონაპოვარი მოსახლეობის ოპტიმიზმი იყო.
მე აქ არ ვცხოვრობდი როცა მოხდა.
დეკემბრის ბოლოს ჩამოვედი.
ზამთარი წინა წლებში ძალიან მძიმე იყო, ხალხი – მოღუშული.
რაც 2003 მიწურულს დამხვდა, სრულიად განსხვავდებოდა წინა საახალწლო ჩამოსვლებისგან – ხალხი კარგ ხასიათზე იყო. ქუჩაში, რესტორანში, მაღაზიაში – ყველგან იმედიან განწყობას გრძნობდი.
როცა ბიძინა აირჩიეს, ხალხის მნიშვნელოვანი ნაწილი ისევ იმედიანად იყო – ფიქრობდნენ, რომ ახლა როცა შუქი აქვთ, ინფრასტრუქტურა და სახელმწიფო სერვისები მოწესრიგებულია, ფილანტროპი კაცი “სამართალს აღადგენს”, უფასო ფულს დაგვირიგებს, ჭორვილასავით ვიქნებით.
და ამით დაიწყო ტოტალური უნდობლობის და პესიმიზმის აღმართი.
ბიძინამ არცერთი დაპირება არ შეასრულა გარდა იმისა, რომ საქართველო საერთაშორისო დღის წესრიგიდან ამოაგდო.
უფასო ფული – გაუფასურებული ლარი აღმოჩნდა.
ამასობაში მიშამ დაიწყო ბიძინას მიბაძვა ამომრჩევლის გადაგდებაში – მისი “ჩამოსვლის” დრამა უკვე ანეკდოტია.
ბიძინას და მიშას სხვა პოლიტიკოსებმაც მიბაძეს ამომრჩევლის იმედგაცრუებაში – უფრო შორსაც წავიდნენ, ზოგიერთი პოლიტიკიდან წასული, პარლამენტში შევიდა და ეთერიდან ვერ ხსნიან. სხვები რასაც მანამდე კატეგორიულად უარყოფდნენ, ახლა გამარჯვებად გვასაღებენ.
მოსახლეობის ოპტიმიზმის გარეშე ქვეყნის წინსვლა რთულია. ოპტიმიზმი, ნდობის გარეშე არ არსებობს.
This is why I am team Giga
თამარ ჩერგოლეიშვილი.
მსგავსი სტატიები:
“საქართველოს ქურდების და კრიმინალების მთავრობა, ჯილდოების განბაჟებას მთხოვს”
“ივანიშვილის წასვლის შემდეგ “ოცნებამ” “გამშველებელი” დაკარგა”
ეკა ხოფერიამ აფხაზეთიდან დევნილი მხატვრები შენობიდან გამოაძევა
უკრაინაში ქართველი ჯარისკაცი დაიღუპა
“ჩვენი სამშობლო არ არის თავგასული ოლიგარქის უკანა ეზო,15 მაისს უნდა შევიკრიბოთ”
საქართველოში დღეს შარლ მიშელი ჩამოვა
“ოპოზიციურმა პარტიებმა ნაციონალური მოძრაობა გაწირეს”
“მწყდება გული იმათ გამო, ვინც მღვდელი გააიგიავეს ურჩხულთან” – მამა ლეონი სოლიდარობის აქციაზე