საქართველოს მესამე პრეზიდენტმა, მიხეილ სააკაშვილმა საერთაშორისო გამოცემას, POLITICO-ს მისი ადვოკატებისა და თანაპარტიელების მეშვეობით წერილი გაუგზავნა, რომელშიც ის მის პატიმრობაზე, მმართველი პარტიის მხრიდან არჩევნების გაყალბებაზე, ოპონენტების დევნასა და საქართველოში არადემოკრატიულ პროცესებზე საუბრობს.
”წერილს გწერთ მე-18 პენიტენციური დაწესებულიდან, თბილისიდან, საქართველოდან – ქვეყნიდან, რომელსაც ერთ დროს, როგორც პრეზიდენტი ისე ვემსახურებოდი. საქართველოში რამდენმეწლიანი დევნის შემდეგ, ოქტომბერში დავბრუნდი და დამაკავეს იმ ბრალდებებისთვის, რომელიც მჯერა, რომ პოლიტიკურად მოტივირებულია. 50 დღის განმავლობაში ვშიმშილობდი, ვაპროტესტებდი ჩემს დაკავებას, ასევე, საქართველოს მთავრობის მცდელობებს, ძირი გამოუთხაროს დემოკრატიას.
ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში, მმართველმა პარტიამ “ქართულმა ოცნებამ” გააძლიერა კონტროლი სასამართლო სისტემასა და ბევრ სახელმწიფო და არასახელმწიფო მედიასაშუალებაზე, დაუშვა, რომ კორუფცია გაზრდილიყო, გააყალბა არჩევნები და ქვეყანას პუტინის რუსეთთან დაახლოებისკენ უბიძგა.
ჩემი პრეზიდენტობის დროს, ვიცე-პრეზიდენტი ჯო ბაიდენი საქართველოს ეწვია, რომ განემტკიცებინა აშშ-ის მხარდაჭერა, მას შემდეგ რაც, რუსეთი შემოიჭრა და ნაწილობრივ ქვეყნის ოკუპაცია მოახდინა.
“ჩვენ, შეერთებული შტატები თქვენს გვერდით ვდგავართ თქვენს გზაზე უსაფრთხო, თავისუფალ, დემოკრატიულ და კიდევ ერთხელ ერთიანი საქართველოს გზაზე”, – პირობა დადო ბაიდენმა. მან მოუწოდა ჩემს ადმინისტრაციას უზრუნველეყო “გამჭვირვალე, ანგარიშვალდებული დემოკრატია სრული ჩართულობით”.
დღეს, მე მოვუწოდებ მის ადმინისტრაციას, რომ შეასრულოს მისი როლი. რათა მხარი დაუჭიროს ჩვენს დემოკრატიას, რომელიც საფრთხეშია. ბაიდენის მიზნიდან გამომდინარე, ავტოკრატიამ დემოკრატიაზე წინ წაიწიოს, ვიმედოვნებ, რომ ის საქართველოს მთავრობას პასუხისმგებლობას დააკისრებს იმ თავისუფლების შელახვისთვის, რომლის მისაღწევადაც ჩვენ ბევრი ვიმუშავეთ.
საქართველოს პრეზიდენტი გავხდი 2004 წელს, როდესაც მშვიდობიანი “ვარდების რევოლუცია”
დემოკრატიული რეფორმების, კორუფციის აღმოფხვრისა და ევროატლანტიკურ ოჯახში ინტეგრაციისკენ მოუწოდა.
მე საქართველოს პრეზიდენტი 2004 წელს გავხდი, როცა მშვიდობიანი “ვარდების რევოლუცია” დემოკრატიული რეფორმების გატარებას, კორუფციის აღმოფხვრისა და ევროატლანტიკურ ოჯახში ინტეგრაციას მოუწოდებდა.
ბედის ირონიაა, რომ ნაწილობრივ ჩვენი დემოკრატიზაციის ძალისხმევის გამო, ჩემი პარტია 2012 წელს თავისუფალ და სამართლიან არჩევნებში დამარცხდა. ჩვენ მშვიდობიანად გადავაბარეთ ძალაუფლება კოალიციას, რომელსაც “ქართული ოცნება” ხელმძღვანელობდა და რომლის სათავეშიც ბიძინა ივანიშვილი იყო. 2021 წლის 6 იანვარს აშშ-ს კაპიტოლიუმის ბუნტის შემდეგ, სენატორმა ჯინ შაჰინმა მის გამოსვლაში ჩემი მხრიდან ძალაუფლების დათმობა გაიხსენა და განაცხადა, რომ ძალაუფლების მშვიდობიანად გადაცემა არასდროს შეიძლება იყოს დაუფასებელი.
მე საქართველოს პრეზიდენტი 2004 წელს გავხდი, როცა მშვიდობიანმა ვარდების რევოლუციამ მოითხოვა დემოკრატიული რეფორმები, კორუფციის აღმოფხვრა და ევროატლანტიკურ ოჯახში ინტეგრაცია.
დემოკრატიული პროცესების გზით ძალაუფლებაში მოსვლის შემდეგ, ივანიშვილის მთავრობა მალე იქცა ანტიდემოკრატიულად. დღეს, საქართველოს სახელმწიფო ინსტიტუტები, მათ შორის, სასამართლო, სამართალდამცავი და სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურები, მმართველ პარტიასთან დაახლოებულ მცირე კლანის ინტერესებს ემსახურებიან. ბოლო ადგილობრივი არჩევნების დროს, ევროპის უსაფრთოებისა და თანამშრომლობის ორგანიზაციამ შეშფოთება გამოთქვა ამომრჩეველთა დაშინებასა და სხვა არადემოკრატიულ ტაქტიკასთან დაკავშირებით. ივლისიში კი მოძალადე და ჰომოფობიური დემონსტრანტები თბილისში თავს დაესხნენ აქტივისტებსა და ჟურნალისტებს და აიძულეს გაეუქმებინათ პრაიდის მარში, რამაც საბოლოოდ ოპერატორის გარდაცვალება გამოიწვია. აქტივისტები ჟურნალისტებისა და ლგბტ თემის მიმართ მუქარაში მონაწილეობაში ხელისუფლებას ადანაშაულებენ.
ამავდროულად, მთავრობამ დე ფაქტო შეაჩერა ყოველგვარი პრაქტიკული მცდელობა ნატოში გაწევრიანების გზაზე წინსვლისთვის. ქართველმა ხალხმა არაერთხელ აღნიშნა, რომ ნატოში გაწევრიანების მომხრეა. ამის ნაცვლად, საქართველო ეფლირტავება ირანს და რუსეთს “რეგიონული თანამშრომლობის” პლატფორმასთან, რომელიც აცოცხლებს სტრატეგიული სამხრეთ კავკასიის რეგიონიდან დასავლური გავლენის აღმოფხვრის იდეით.
ეს უნდა აშფოთებდეს ბაიდენის ადმინისტრაციას: როდესაც ის 2009 წელს გვეწვია, საქართველო საიმედო მოკავშირე იყო რთულ რეგიონში. დღეს “ქართული ოცნება” ფუთავს საქართველოს ბედს, როგორც რუსეთის დაქვემდებარების ქვეშ მყოფი სახელმწიფო.
ივანიშვილის რეჟიმმა წლების წინ დაუსწრებლად წამიყენა ბრალი ძალაუფლების გადამეტებისთვის. მჯერა, რომ ეს ბრალდებები არის უსაფუძვლო და პარტიის მიერ ოპოზიციის გაჩუმების შემაშფოთებელი მაგალითი. ამიტომაც, რამდენიმე წლის შემდეგ, შემოდგომაზე, საქართველოში დავბრუნდი. ვიცოდი, რომ ციხეში მოვხვდებოდი. იმედი მაქვს, ყურადღება მიექცევა აქ არსებულ შემაშფოთებელ მდგომარეობას, რომელიც ქუჩებში ათასობით ქართველმა გააპროტესტა, გასული თვის არჩევნების შემდეგ.
ბაიდენის ადმინისტრაციამ ხაზი გაუსვა დემოკრატიული ღირებულებების, მათ შორის კანონის უზენაესობისა და სიტყვის თავისუფლების განმტკიცებისა და დაცვის მნიშვნელობას. ახლა ქართველ ხალხს სჭირდება თავისი დემოკრატიული და პროდასავლური მისწრაფებების აქტიური მხარდაჭერა ავტორიტარიზმის საფრთხის წინააღმდეგ. უპირველეს ყოვლისა, შეერთებულმა შტატებმა ღიად უნდა დაგმოს საქართველოს ხელისუფლება მათი ძალისხმევისთვის, ძირი გამოუთხაროს დემოკრატიას.
აშშ-ის კონგრესმა ასევე უნდა განიხილოს საქართველოში ადამიანის უფლებების დამრღვევთათვის სანქციების დაწესება გლობალური მაგნიტსკის აქტის მიხედვით. სახელმწიფო მდივნის ანტონი ბლინკენის ან სხვა მაღალი რანგის ოფიციალური პირის ვიზიტი ამერიკის სოლიდარობას გამომხატველი იქნებოდა საქართველოს ხალხის მიმართ.
საბოლოოდ კი, ბაიდენის ადმინისტრაციამ უნდა გააუქმოს გადაწყვეტილება, მიიწვიოს საქართველოს მთავრობა მომავალ სამიტზე, მოწვევა, რომელიც აგზავნის არასწორ სიგნალს და რისკავს ქართული ოცნების ანტიდემოკრატიული პრაქტიკის ლეგიტმაციას.
შეერთებულ შტატებს საქართველოში არადემოკრატიული ელემენტების წინააღმდეგ სახლში და მის ფარგლებს გარეთ, დემოკრატიის მხარდაჭერის დიდი ისტორია აქვს. დღევანდელი თავისუფლების შემაშფოთებელი ეროზიისა და მზარდი რუსული გავლენის ფონზე, იმედი მაქვს – და დარწმუნებული ვარ – რომ ბაიდენის ადმინისტრაცია ცხადყოფს, სად დგას იგი.” – ნათქვამია წერილში.