საქართველოში არსებობდა ლეგენდები, რომელთა მიხედვით ტბებში ცხოვრობდნენ – წყლის ხარები, წყლის კამეჩები, წყლის ცხენები და ა.შ. ამის გამო მწყემსებს საზაფხულო საძვრებზე გარეკილი საქონელი ტბასთან მიყავდათ, რადგანაც თუ კი ტბაში პირუტყვს ჩაუშვებდნენ და მის წყალს დაალევინებდნენ ან დაბანდნენ, საქონლის ჯოგი კარგად განაყოფიერდებოდა (მ. მაკალათია 1972) და ნამატიც დიდი იქნებოდა.
ვ. შამილაძის (1964) ცნობით არსებობდა ლეგენდა იმის თაობაზე, რომ ჭინჭაოს ტბაში ცხოვრობდა წყლის ხარი, რის გამოც ხალხს სჯეროდა, რომ ტბას გააჩნდა განაყოფიერების მაგიური ძალა. ამის გამო უშვილო აჭარელი ქალები ჩადიოდნენ ტბაში განსაწმენდად. მოსახლეობა დარწმუნებული იყო, რომ ჭინჭაოს ტბის მაგიურ ძალას შეეძლო უშვილო ოჯახის დახმარებოდა.
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
ნიგოითი (ლანჩხუთი) 1904-05 წლებში-ფოტო ამბავი
გენიალური ლანჩხუთელი მხატვარი რომელიც საკუთარმა ხალხმა მიივიწყა
ოთხი საუკუნის წინანდელი გურიის რუკა
ადოლფ კარლემანის ნახატი – “ბრძოლა გურიის საზღვარზე 1954 წლის 4 ივნისს”
კონჭკათის უძველესი ტაძარი
”კრილოვის ბრძანებით მთელი ოზურგეთის ცენტრი გადაწვეს და მოსახლეობა ააწიოკეს”
„სახლისკაცობა“ და „ხევისკაცობა“
26 მაისი გურიაში