ნაგომარში წმინდა მარინეს დღესასწაულზე იმართებოდა დიდი ბაზრომა “მარინობა”.
დურმიშხან ჩოლოყაშვილისეულ ხელნაწერის (1840 წელი) მიხედვით დღესასწაული და ბაზრობა დაარსა გურიის მთავარმა მამია მე-5 გურიელმა (გარდაიცვალა 1826 წელს), ხელნაწერში მარინობასთან დაკავშირებით მითითებულია შემდეგი – “ვაჭრობისა და აღებ-მიცემობის განსამხნევებლად ერთს თავის სოფელთაგანში დააწესა მან მარინობა (დღესასწაული წმინდის მარინისა) და გააჩინა იქ იარმანკა, რომელზედაც შემდგომ და შემდგომ მივიდნოდნენ ხალხნი მთელის სამთავროითგან, შეხალისებულნი სხუა-და-სხუა სანახავებითა, რომელსაცა წარმოადგენდნენ ხოლმე მოლდავითგან ანუ ვლახიითგან მოწოდებული ფიგლიარები და მეკომედიები”.
სხვადასხვა ცნობების მიხედვით შავი ზღვის შესართავიდან მდინარე სუფსაზე ნაგომრამდე შესაძლებელი იყო დიდი ნავებით (10 ტონა წყალტევადობა) ასვლა, რაც მნიშნელოვნად უწყობდა ხელს საქონლის გადაზიდვას და თავისთავად უმნიშნელოვანესი იყო ბაზრობისათვის. ასევე მდინარე სუფსაზე ხდებოდა მთიან გურიაში დამზადებული ძვირფასი ხის მერქნის დაცურება შავ ზღვამდე.
ნაგომარი – ცნობის ფურცელის ფოტოები 1905 წელი
მოამზადა კახა ჩავლეშვილმა
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
გურიის მეაბრეშუმეობის ისტორიიდან – სავაჭრო-სამრეწველო ამხანაგობა „შუამავალი“
სოფელი შემოქმედი, ექადია და ნაგომარი გასულ საუკუნეში(ფოტოამბავი)
მახარაძის ფეხბურთის გუნდი “კოლმეურნე” 1958 წელი
გურულები განსაკუთრებულად სალმიანები და ამაყები არიან-ამონარიდი დუბროვინის ნაწარმოებიდან
მჭადა-ქვისაგან ნაშენები ლიხაურის ციხე
ლელოგატანიას თამაში დვაბზუში
,,ჰუიმე, ღმერთო მომკალი, ქაიხოსრო გურიელი და მამაძაღლიო!” მყისვე იშიშვლა ხმალი და ორად გააპო რუსი” – რას იხსენებდა ექვთიმე თაყაიშვილი
1887 წლის მიწისძვრა და ლანჩხუთ-ჩოჩხათის „პრიგოვორები“