გურული ასახსნელები (გამოცანები)

აი კაცი რა კაცია, ცხრაი კაბა ტანს აცვია?;

– სიმინდი

.

გახტა გაბელი, გაყვა საბელი;

– ნემსი და ძაფი

.

დუღს, დუღს, ხვარხვარებს, მოსწყურდება წყალს დალევს;

– ლობიო და ქოთანი

.

ერთი პატარა მანანა თავზე ცეცხლს იკიდებს;

– ჩიბუხი

.

ერთი პატარა მანანა მიცოცდება-მოცოცდება, კიბესთან მიეფარება;

– ცოცხი

.

ერთს პატარა მინდორში ჯორის თავი ჰკიდია;

– ზარა

.

ვზივარ შუაში, არ მაქვს ფასი, დამცქერია ყველა თვალში;

– ცეცხლი

.

ზაქარია კორკოტაო, სახლიდგანა მორბოდაო;

– ლოკოკინა

.

ზურგ-კეხი, მუცელ-ტაშტი, თვალ-კაჟი, ფეხ-ტაიჭი;

– კიბორჩხალი

.

ლიპარი მივა, გზას მიიჭრის;

– მარგატელი

.

მივა მოვა, კვალს არ აჩენს;

– ნავი

.

მოვიდა კურო მოზვერი, მოძღუნკა სილ მთალად სოფელი;

– ღამე და ძილი

.

ოთხი ძმა-კაცი ჯვარს ვაცვი, ვალაპარაკე სხვა ხმაი;

– ჩონგური

.

ოთხი წევს და ასი გორავს;

სხვენი (ღომის გასაფენი)

.

ოხრაგუნ, დოხრაგუნ, დომიწვი და დაწკაპუნ;

აკვანი

.

პირ-შიშველი, თავ-შიშველი, გარეშეა ვერ მიხვდები;

– მშველი

.

უმაგრატლოდ გამოჭრილი, უენდროოდ შეღებილი;

– ქათმის ბიმბილი

.

ქვეყანას გადააცვდება, ჭურის პირს არა;

– ფული

.

შიგნით ჭექა – გარეთ ელვა;

– ფიშტო

.

ტყეში წავა ჰყეფს, ჰყეფს, სახლში მოვა დაეგდება;

– ნაჯახი

.

სოფელ გოგორეთში ჩაწერილი ალექსანდრე მერკვილაძესაგან – აკაკის თვიური კრებული 1899 წელი