“ეს ჭორვილელი ხიხოც და მისი მონებიც საქართველოს მოსახლეობამ აირჩია და დაისვა თავზე ცხრა წლის წინ”

იპარპაშოს საქართველოში, როგორც უნდა

გაჩეხოს ტყეები, სადაც უნდა,

გაწყიდოს მიწები, რამდენიც უნდა,

დააჯვას და დააფსას საქართველოს მოსახლეობას, რამდენიც უნდა.

ამ სიამოვნებას მოიკლებს, გუშინდელი არარაობა?! ეს ხომ მისთვის სიკვდილია! ის კბილებით არის ჩაბღაუჭებული ამ ძალაუფლებას და სიცოცხლეს უფრო დათმობს ვიდრე ამ სადავეებს. ხომ წარმოგიდგენიათ, რა სიამოვნებით ხითხითებს და იფშვნეტს ხელებს, როცა ხედავს, რომ მას უჩოქებენ მისი სტიპენდიანტი პოეტები და მწერლები, რეჟისორები და მსახიობები, მთელი ქართველი ყოყლოჩინა ინტელიგენცია.

ჯერ კიდევ ძველმა რომაელებმა იცოდნენ, რომ ყველაზე საშიში, ყველაზე ბოროტი არის გუშინდელი მონა. სწორედ ეს არის ივანაშვილი – გუშინდელი ჭორვილელი გლახა, რომელმაც შავბნელი გზებით იშოვნა თავისი მილიარდები. ამ ბატონად გამხდარმა მონამ დაკარგვინა ყოველგვაარი სიამაყე და თავმოყვარეობა ქართველებს.

მის ხელისუფლებაზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია. ერთიმეორეზე უვიცი, ერთიმეორეზე სინდის-ნამუს გაყიდული, ერთიმეორეზე მონური სულის მქონე. როგორ წარმოვიდგენდი, რომ როდისმე ქართველი ადამიანი დიფირამბს მიუძღვნიდა ასეთ არარაობას:

„მისი გული ხომ დიდი არის, როგორც დავითის,

როგორც თამარის, ბაგრატის და ვით სხვა მეფეთა,

ეს თალაკვაძის „შედევრი“გახლავთ, აი იმ დიდი „პოეტის“, მსუქანი ქალი მინდაო, ლექსად რომ გამოთქვამდა.

აი, ეს ჭორვილელი გლახა, თურმე, თამარის და ბაგრატის ტოლია. და აი ეს ივანაშვილის უკანალიდან გამომძვრალი ჭია და მისთანები დგანან საქართველოს მთავრობის სათავეში. უარესი!!!!!!! ეს ჭორვილელი ხიხოც და მისი მონებიც საქართველოს მოსახლეობამ აირჩია და დაისვა თავზე ცხრა წლის წინ. იმ უბადრუკ დედაკაცზე, რომელსაც კარტოფილით და ხახვით უყიდეს პრეზიდენტობა, აღარაფერს ვამბობ. იმას საერთოად არაფერი გაეგება საქართველოზე!

აი, ეს ხალხი ცხრა წელია ძღება, როგორც წურბელა, ქეიფობს და ნავარდობს, იშენებს სასახლეებს. მაგრამ სწორედ ესენი იყვნენ წივილ-კივილი რომ გაჰქონდათ, სააკაშვილმა შვიდი პიჯაკი შეიძინაო. ამის მეტი ვერაფერი მონახეს და ხომ წარმოგიდგენიათ, რა ვაი-ვიშს ატეხდნენ თუნდაც 100 ლარი რომ მოენახათ, „არამიზნობრივად“ დახარჯული.

გინახავათ, გსმენით, წაგიკითხავთ სადმე რომელიმე ერი, ხალხი, ქვეყანა ასე ყოფილიყოს დამცირებული, გამასხრებული, შეურაცხყოფილი? თანაც საკუთარი ნებით! საკუთარი არჩევანით!

თუ ეს კიდევ გაგრძელდა, ჩვენ ვიქნებით მსოფლიოს ისტორიაში ყველაზე შერცხვენილი ერი! უფრო სწორად რომ ვთქვა – უკვე ვართ!”-წერს კიზირია.