თუ რამე მენატრება, მენატრება წვიმის ცქერა სოფელ ზემო სურებში, ჩემი პატარა სახლის ხის აივნიდან. ივნისის დღეებს, ყველაზე მეტად ეს ოდნავი, ნოტიო სიცივე და ბაბუაჩემის ჯემპრი უხდება, ბებია რომ მომაცმევს აგრილებისას, რადგან თბილი ტანსაცმელი ოზურგეთში დამრჩა და ზეგ უნდა გამოატანონ ავტობუსს. ხუთი ზომით დიდი ტანსაცმელი და ხუთი ზომით დიდი ფიქრი, როცა 11 წლის ხარ და წვიმა უცნაურად გაშტერებს. მოდის წვიმა, მთვრალი ორკესტრივით უკრავს სახურავზე, დგება გუბეებად, ეშვება ნიაღვრებად და შენ ფიქრობ რაღაც უცნაურზე და გაუგებარზე. ასეთ ფიქრებს ვერ იმახსოვრებ. მხოლოდ მაშინ მოდის, როცა აივანზე ზიხარ და გარეთ წვიმს. მოდის და იქვე რჩება.
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
უსახლკაროდ დარჩენილი ჩხაიძეების ოჯახი
ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტში სახლი დაიწვა
13 წლის გოგოს გაუპატიურებისთვის დაკავებულს ბრალი დაუმძიმდა
რატომ შეუჩნდნენ ოზურგეთის თეატრს? – “ბავშვებო რა დაგემართათ”?
ლანჩხუთის ბავშვთა დღის ცენტრ “იავნანა”-ში, საჭადრაკო გაკვეთილების ჩატარება დაიწყო
“მშვიდნი, არამედ მყის გულმწყრალნი“- ვახუშტი ბატონიშვილი გურულების შესახებ
რატომ უნდა ვუგულშემატკივროთ დღეს ვიოლეტა მგალობლიშვილს
გურიაში დაკარგული 40 წლის მამაკაცი სენაკში შეყვარებულთან აღმონდა