იშვიათად ვყოფილვარ ასე, როცა არ ვიცი რა ვთქვა, რა ვქნა, რით ვუშველო სხვას ან საკუთარ თავს. ძალიან ძნელი აღმოჩნდა როცა ემოცია, პროტესტი, უსამართლობის, უსუსურობის განცდა სჯობნის ყველაფერს.
მზიანი დილა, დაგვიანებული გაზაფხული, საყვარელი საქმე, ბევრი საინტერესო და საჭირო საკეთებელი, უახლოესი ადამიანები რომელთაც სჭირდება ჩემი კარგად ყოფნა.. არაფერი არ მშველის, ვერაფერი მეხმარება..
რომ ვსადილობ ან თბილ საწოლში მძინავს იმისაც მეუხერხულება, მეხამუშება.
მექანიკურად ვასრულებ მოვალეობებს და ველოდები.
ღმერთო ძალა მოგვეცი, ადამიანად რომ დავრჩეთ საიმისოდ საჭირო ძალა.
ფოტო #ზაქარიაჭელიძე
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
ლიხაურში გაჩენილი ხანძარი ლოკალიზებულია
8 მარტის სუფრა შრომაში და “აჭარა ტექსტილი”- გურიაში ამ ეტაპზე, ორი კლასტერი არსებობს
“ოზურგეთში საათობით ანალიზის რიგში ქუჩაში მომლოდინე კოვიდ პაციენტები და დაცვის მრისხანება-” მე დავმართე ვითომ კოვიდი”
რა მდგომარეობაა ამ წუთებში სასწრაფო დახმარების შენობასთან-ფოტო
მამა იოსებმა ლიხაურის სკოლის ბიბლიოთეკას საჩუქრად წიგნები გადასცა
”როცა უკრაინაში მთელი ერი ირაზმება საკუთარი ქვეყნის დასაცავად,ჩვენთან უკვე ომგოვლილი გმირის საფლავს ძარცვავენ”
”ოზურგეთის მერიამ ფართი უსასყიდლოდ გადასცა, ეროვნული თუ რელიგიური შურის გამღვივებელ პუტინისტურ ორგანიზაციას”
როგორი იქნება ნოდარ დუმბაძის სახლ-მუზეუმი რეაბილიტაციის შემდეგ ( ფოტოები)