თალიკო მამიდა გვიყვებოდა ბაღნობას, ხშირად: “მეხი დაცემია ქალიშვილობაში. დიდი გურგულა იყო, ნიკადო სხალს დიეცა აგერ ალექსისას, გააპო ამხელა ხეი შვაზე, მე ხის ძირში ვიჯექი და ადგილზე გამაბღანკალა.”
შეგვეშინდებოდა..
თალიკო მამიდა აგრძელებდა: “ჩემ ნენას და მამიდანებს თმაი გუუშლიენ და შუუცხადებივარ. მარგალიტა და ბულბულო ბიცოლამ იმარჯვეს, დამაწვინეს ძელზე თურმე და სილა დამაყარეს ზეთ, წეიღებს მიწა ტოკს და გამოანჭყერს თვალსო, დუუჩემებია გერონტი ბიძიას.”
თალიკომ საღამორიელე მართლა გამოანჭყირა თვალი და წამოდგა ზეთ, მარა ფილტვების ანთება დამართნია და გვითხრობდა რაფერ კტებოდა.
დავყლეპდით ბაღნები თვალებს, დევიზაფრებოდით.
ერთხელ ამ ამბვის მორიგ ვერსიას რომ გვიყვებოდა, ჩემმა შეშინებულმა ბიძიშვილმა, რომელსაც თალიკო მამიდა განსაკუთრებით უყვარდა და სასიკვდილოდ არ ემეტებოდა ჰკითხა
-თალიკო მამიდა, რაფერ გადარჩი?
– სა გადავრჩი?! გაიკვირვა თალიკო მამიდამ.
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
შემოქმედის მიტროპოლიტი იოსები, ეპარქიაში გაჩენილ ხანძართან დაკავშირებით, განცხადებას ავრცელებს
“საამაყო ვარსკვლავებით” არის წარმოდგენილი გურია ერთპარტიულ “პარლამენტში”
უამინდობა და უშუქობა-ოზურგეთში მოსახლეობა დახმარებას ითხოვს
“ჩემი საკედარო ქვეყანა დაინგრა, იმ წუთიდან სულ სხვანაირი, უფრო უსიყვარულო გახდა დედამიწა ჩემთვის”
“გურულ ქალებსაც გრძელი ნაწნავები აქვთ, ხოლო თავს შავი ან ფერადი ელეგანტური მაქმანიანი მანდილით იმოსავენ”
ამონარიდი ბენია ჩხიკვიშვილის ბიოგრაფიიდან
“ჩემს წერილს სხვადასხვა სააგენტოში ექნება სხვადასხვა სათაური, მაგრამ ჩემთვის სულერთია”…
ჩემი გურია, ასკანა, ოზურგეთი-ფოტო-ზურა შევარდნაძე