გაშლილი სეფა, საქელეხე გრძელი სკამები, მძიმე და მჟავე ღვინო, ადგილობრივი უფროსობა (“ჯემალიჩ”, “ანზორიჩ” – დღემდე ასე რომ მიმართავენ ერთმანეთს, იჩ-ებით), კაცები, მარტო კაცები, და ქალაქიდან ჩამოსული რაიკომის მდივან-პრემიერ მინისტრი გაქონილი ჭიქით და ტრადიციული მოლოდინით, რომ მორიგი მსოფლიო ჩემპიონი მორიგ გამგებლად, დეპუტატად ან მცემელად გამწესდება სადმე… მალე “ზაოტობის” სეზონიც მოვა და მეტი რაღაა საჭირო სრული ბედნიერებისთვის!
იქნებ ესაა “საქართველო”, ასე იციან, ასე უნდათ და ჩვენ კი მართლაც “ვძალადობთ”?
იქნებ ესაა “საქართველო”, ასე იციან, ასე უნდათ და ჩვენ კი მართლაც “ვძალადობთ”?
წერს სოციალურ ქსელში მწერალი ლაშა ბუღაძე.
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
კორონა ვირუსი და ინფიცირებულები-რა განსხვავებაა საქართველოსა და საფრანგეთის ჯანდაცვის სისტემებს შორის
გურული ბავშვი თოვლის ბაბუას გარდაცვლილი მამის დაბრუნებას სთხოვს
რა უპასუხა გიორგი კეკელიძემ ბავშვს, რომელმაც თოვლის ბაბუას გარდაცვლილი მამის დაბრუნება სთხოვა
“გალია-კუბო” როგორც “მოწყობილი ბინა” – ჰონგ-კონგის მაცხოვრებლების დაუჯერებელი ყოფა
რატომ აღარ იგზავნება შეტყობინებები Facebook Messenger-ით
ნაცრისფერი გულმანის სახეობის პრიმატი ხეზე აძვრა და ფუღუროში მოკალათდა
“ანგარიშები უცხოურ ბანკებში, ბინა პარიზში და ქველმოქმედებაზე დახარჯული 100 000 ლარი, რა ქონებას ფლობს ანტონ ობოლაშვილი”
ოზურგეთის თეატრის რეაბილიტირებული შენობა პრემიერებით 14 მაისს გაიხსნება