ძალიანი დღესასწაული იცოდენ – აღდგომა. იმ დღეს იყო თამაში. შეკერავდენ, სპეციალული ბულთი იყო, ძალიანი დიდი. შეიყრიდა ხალხი თავს. თამაშობდა. თამაში იყო ამფერი. იყო ცოლიანი და უცოლო კაცები. ცოლიანი ჲერ კედაროზ იყო და უცოლო – ჲერ კედაროზ. იყო დათქმული ჲერთი არდგილი, შვა ადგილი, ცენტრი და იმაჩი ეიქნევდენ ბურც. და დიებდღნებოდა, ან ცოლიანი დიებდღნებოდა, ან – უცოლო. შემდეგ გადასემდენ ერთქამეც: ცოლიანი ცოლიანს გადასემდა და უცოლო უცოლოს გადასემდა. იყო მაგარი შეტაკება ერთქამეთს შორის. რაც ქონდა ტანძე, შამუახევდენ ერთქამეც. იყო გლეჯვა, წყალი იყო იქავეს; იმაში გადააგდებდენ, რამდენს გადააგდებდენ შით, ვინ იცის! ჲერთი ხელი ტანისამოსი გაფუჭებული იყო სულ. იყო ადგილი, იქინე მიიტანდა, დააგდებდა ბურც და თუ ცოლიანი მიიტანდა იმ ადგილძე – ცოლიანი იყო გამარჯვებული და თუ უცოლო მიიტანდა – უცოლო იყო გამარჯვებული, ასე დამთავდებოდა.
.
მთქმელი – ა. ბ. მარშანიშვილი, სოფ. კოკათი. ჩაწერილი – მერი ძიძიშვილის მიერ 1961 წელს
მოამზადა კახა ჩავლეშვილმა
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
მსგავსი სტატიები:
ქალაქის ბაღი და მთავარი ქუჩა-ოზურგეთი 1905 წელს (ფოტო)
გურიის მეაბრეშუმეობის ისტორიიდან – სავაჭრო-სამრეწველო ამხანაგობა „შუამავალი“
სოფელი შემოქმედი, ექადია და ნაგომარი გასულ საუკუნეში(ფოტოამბავი)
“გურულები ნებისმიერ მეტეოროლოგიურ მოვლენაში რაღაც ნიშანს ხედავენ”
ფილიმონ ქორიძე და მისი ქორო
“გურიის ერობის მოამბე” – როდის დაიბეჭდა გაზეთის პირველი ნომერი
ასკანის ციხესიმაგრის დაცემა – როგორ წაართვა ქაიხოსრო გურიელმა ასათიანებს ასკანის ციხე
გურული ზღაპარი – ზარმაცი კაცი-კახა ჩავლეშვილი