“აქ 4-5 საწარმო უნდა ამუშავდეს” – რას აპროტესტებენ ადგილობრივები და რის გაკეთებას გეგმავს “არერსა მეტალი” ოზურგეთში?

ვერანაირი ეკონომიური სარგებელი ვერ გადაფარავს ადამიანების ჯანმრთელობის გაუარესებას. არავინაა მრეწველობის განვითარების წინააღმდეგი, მაგრამ ეს ადგილობრივი მოსახლეობისთვის საფრთხის შემცველი არ უნდა იყოს. ასიოდე მეტრში წყალსადენია, რომელმაც ანასეულის მოსახლეობა სასმელი წყლით უნდა მოამარაგოს და მდინარე, რომელიც ზღვაში ჩაედინება, სადაც ბავშვები ბანაობენ. რატომ გვართმევენ კონსტიტუციით მონიჭებულ უფლებას ვიცხოვროთ ეკოლოგიურად სუფთა გარემოში?-ასეთია იმ ადგილობრივების მოსაზრებები და დამოკიდებულებები ოზურგეთში, ექადიის უბანში შ.პ.ს “არერსა მეტალის” მიერ მეტალურგიული ქარხნის მშენებლობის პროექტთან დაკავშირებით, რაც ბოლო თვეების განმავლონაში არა ერთი აქციის მგამართვის მთავარი მიზეზი გახდა. რამდენად საფუძვლიანია შიშები, ან მყარი არგუმენტები მოსალოდნელ საფრთხეებზე გადაცემა “მთავარ თემაში” იმ ადამიანებმა ისაუბრეს, ვინც მსგავსი ტიპის საწარმოს მშენებლობას კატეგორიულად ეწინააღმდეგებიან. თავის მხრივ, სტუდიაში დასმულ კითხვებზე პასუხები მოწვეულმა სტუმრებმა “არერსა მეტალის” აღმასრულებელი დირექტორის, შავლეგ მიგლიაურისა და პროექტის ხელმძღვანელ რევაზ რჩეულიშვილისგან მიიღეს, რომელიც სტუდიას სატელეფონო ზარით ჩაერთო.

შავლეგ მიგრიაული “არერსა მეტალის” აღმასრულებელი დირექტორი: “აქ საუბარი არის ალუმინის ჯართზე, რომელიც უკვე 20-30 წელია საქართველოდან გაედინება იაპონიაში, ნიდერლანდებში, ბელგიაში, გერმანიაში, პრიბალტიკის ქვეყნებში. რატომ უნდა სარგებლობდნენ სხვა ქვეყნები ქართული ნედლეულით, როცა შეიძლება ეს ყველაფერი ადგილზე დამუსავდეს და შესაბამისად ისარგებლოს ქართულმა ეკონომიკამ. ეს იქნება თანამედროვე ტექნიკით აღჭურვილი საწარმო…მე ვიცი, რომ ამ თემაზე ხალხი არის არა ინფორმირებული. მე მინდა ხალხი დავარწმუნო იმაში, რომ ეს ყველაფერი არის უსაფრთხო. ამას მე ზეპირად არ ვლაპარაკობ. მეც ხომ აქ უნდა ვიცხოვრო ოჯახთან ერტად? მეც ეს წყალი უნდა დავლიო, ეს ჰაერი უნდა ვისუნთქო. ჩვენ შევქმნით სამუშაო ჯგუფს, რომელშიც ჩართულები იქნებიან როგორც ჩვენი წარმომადგენლები, ასევე ნებისმიერი დაინტერესებული პირი.

ნუგზარ ასათიანი: როდესაც ივლისში გავმართეთ აქცია, მაშინ ბატონი შავლეგი აქ არ იყო, ვთხოვეთ აღმასრულებელ დირექტორს, რომ გამოსულიყო და შეგვხვედროდა, მაგრამ არ ისურვა. სანამ დაძაბულობა არ შეიქმნა, მანა არავინ ჩვენთან არ გამოსულა კომუნიკაციაზე. საზოგადოების ნდობის თემას რაც ეხება-ბატონ შავლეგოსთან შეიძლება არავის არ ჰქონდეს პრეტენზია, მაგრამ, ეს ‘არერსა მეტალი” ხომ იმ შ.პ.ს-ს წარმოადგენს, რომლევიც გასული ხუთი წლის განმავლობაში აქ წამლავდა ოზურგეთს? მანამ არ გაჩერდა ეს კუსტარული წარმოება, სანამ უკვე მთელი ოზურგეთი არ ჩაერია ამ საქმეში. ამის შიშია ახლაც, იქნებ ისევ განმეორდეს…”

შავლეგ მიგრიაული “არერსა მეტალი”: “მესმის, რაზეც ბატონი ნუგზარი საუბრობს. მაგრამ, არანაირი კუსტარული წარმოება აქ არ იქნება და ეს არც შეიძლება რომ მოხდეს. ტყვიის წარმოებას რაც შეეხება, ეს არის ის საკითხი, რაზეც საზოგადოება სწორად საუბრობს, რომ ის არის საფრთხის შემცველი, მაგრამ მე ვერ ვაგებ წარსულზე პასუხს. ჩემი ხელმძღვანელობით დღესდღეობით მიმდინარეობს რესტავრაცია შენობების, რომელიც არის კატასტროფულ მდგომარეობაში.

თუ ასეთი მრავალი მიმართულება გაქვთ, ძალიან კარგი, მივესალმებით, მაგრამ კარგი მაგალითი ჩვენ არ გვაქვს, რომ როცა ასეთი საწარმო აშენდა, ყოფილიყო ძალიან გამართული და უსაფრთხო. ძალიან ბევრი ადგილია გურიაში დაუსახლებელი და ერთ-ერთი წაქცეული რეგიონია კიდე და იქნებ გადაიტანოთ ეს საწარმო სხვა ადგილზე და გააგრძელოთ ოპერირება”

შავლეგ მიგრიაული “არერსა მეტალი”: “რაც შეეხება სამინისტროს შენიშვნებს. იქ საუბარია ტექნიკურ საკითხებზე. აი, მაგალითად წიდა, ის უნდა დასაწყობდეს და შემდეგ უნდა იქნას უტილიზირებული. არასწორი ინფორმაციი, თითქოს სამინისტრომ დაიწუნა გარემოზე ზემოქმედების დასკვნა. იქ არის რამდენიმე შენიშვნა, რომელიც არის ძირითადა ტექნიკურ საკითხებს. ვისმენ ყველაფერს, რასაც მეუბნებით, ვითვალისწინებ შენიშვნებს, მაგრამ არ შეიძლება ადამიანები შეიყვანოთ შეცდომაში, თითქოს აქ ვაპირებთ რაღაც საშინელების გაკეთებას. უნდა შედგეს ჯგუფი, დაინტერესებული ადამიანების, კომპეტენტური პირების მიერ და მოხდეს მაქსიმალური კონტროლი იმაზე, რაც უნდა გაკეთდეს”.

პროექტის ავტორი და ხელმძღვანელი, რევაზ რჩულიშვილი: “აქ ქალბატონი ამბობს, დაიწუნა სამინისტრომ “გეზეშეო”. ეს ასე არ არის. ეს არის სამუშაო პროცესი, რომელიც გეზეშეს ეტაპზე ხორციელდება და სამინისტრო შემოვიდა წინადადებებით და რეკომენდაციებით. რასაც ჩვენ გვავალდებულებს კანონი, ეს იქნება სრულად დამუშავებული და გათვალისწინებული. კი ბატონო თქვენგანაც მივიღებთ რეკომენდაციებს, მითითებებს და პირობას გაძლებთ, რომ ეს ყველაფერი იქნება გათვალისწინებული. იგივე ჩართულობასთან დაკავშირებით მზად ვართ უშუალოდ ვიყოთ ჩართულები ამ ყველაფერში”.

კახა ჩავლეშვილი, იურისტი: “იცით რა ხდება? იქ მცხოვრებ ადამიანებს, საერთოდ არ აინ ტერესებს სკოპინგი, გეზეშე, განხილვები. ისინი უბრალოდ წინააღმდეგები არიან მსგავსი ტიპის საწარმოს გახსნის. წარმოიდგინეთ ამ ტოტალური უმუშევრობის პირობებშიც კი, ხალხს არ უნდა სამუშაო ადგილი, რომელიც მსგავსი საწარმოდან შეიძლება მიიღონ. ალბათ არის რაღაც რისკის და შიშის საფუძველი. შიში მოდის რეალურად დაუცველობის შიშიდან გამომდინარე. ისედაც საფრთხის შემცველ გარემ,ოში ვცხოვრობთ და კიდევ გაურკვეველი რაღაც საფრთხე ემატება ამ ყველაფერს. მოსახლეობას აქვს არასტაბილურობის განცდა. დღეს შეიძლება ყველაფერი კარგი დაიდგას, ფილტრებიც, ტექნიკაც, მაგრამ მერე ამას არავინ არ გააკონტროლებს და ეს არის კიდევ ერთი შიშის საფუძველი. ეს საკითხი საჭიროებს სპეციალურ ცოდნას. ამით რომ საკრებულომ გაარკვიოს მისი მოსახლეობა, ეს მისი ვალდებულებაა და იქ, სადაც დგას ხალხი, უნდა იყოს მისი მაჟორიტარიც, რომელიც ჩართული უნდა იყოს ყველა პროცესში. ხალხის მოთხოვნაზე ვალდებულია მუნიციპალიტეტი გარკვეული ნაბიჯები გადადგას. საჭიროა კომპეტენტური ადამიანების დასკვნები ამ ყველაფერზე. რაც ზოგადად ამ ქვეყანაში ხდება, ეს ქაოსი და უკონტროლობა ხელს უშლის ბიზნესსაც ხო? ხალხს არა აქვს სიმშვიდის განცდა და ამიტომაც გამოდის ის ქუჩაში და იწყებს მერე გაპროტესტებას”.