გურიის მოამბე

ქართველი მისიონერების მოღვაწეობის დასასრული ჩრდილოკავკასიაში

ქართველი მისიონერების მოღვაწეობის დასასრული ჩრდილოკავკასიაში
.
კირიონ მეორეს მიხედვით ქართული სახელმწიფო „რუს“-ის (Руси) სამთავროებს ესაზღვრებოდა. იგი მიიჩნევდა ქართულ საეკლესიო მოღვაწეთა მისიონერულ საქმიანობას დიდი როლი უნდა ეთამაშა „რუს“-ის სასულიერო და კულტურულ ცხოვრებაში არამედ არამარტო ჩრდილო კავკასიაზე არამედ მთლიანად რუსეთის სასულიერო ცხოვრებაში. ჩრდილოკავკასიაში ქრისტიანობის გავარცელებლები ქართველი მისიონერების სამოქმედო არეალი დონის შესართვამდე ვრცელდებოდა.
.
რუსეთის სენატის საგარეო საქმეთა კოლეგიამ 1770 წლის 8 მარტის წერილით მიმართა სენატს, რომლითაც აცნობა რომ აუციელებელი იყო ჩრდილოკავკასიაში ქართველის მისიონერების შეცვლა რუსი სასულიერო პირებით. რის შემდეგაც ქართულმა ეკლესიამ დაასრულა თავისი მისიონერული მოღვაწეოდან ჩრდილოკავკასიაში. ამ დროისათვის კი ქრისტიანობა ჯერ კიდევ შენარჩუნებული იყო ყაბარდოში, ბალყარეთსა, ოსეთში და ა.შ., განსაკუთრებით შეინარჩუნა ქრისტიანობა ჩრდილოკავკასიის მოსახლეობის დაბალმა ფენამ, მიუვალ მთებში სადაც ჯერ კიდევ ქადაგებდნენ ქართველი მისონერები (Махти Джуртубаев).
.
– Епископ Кирион – Культурная роль Иверіи въ исторіи Руси (1910)
– Джуртубаев Махти Чиппаевич – Древние верования балкарцев и карачаевцев (1991)
– დათუნას ეკლესია (დაღესტანი) – აშენებულია ქართველი მისიონერების მიერ, დაახლოებით X საუკუნის დასასრულსა და XI საუკუნის დასაწყისში
შეიძლება იყოს Stari Most გამოსახულება
მოამზადა კახა ჩავლეშვილმა
გააზიარეთ და მოიწონეთ სტატია:
Pin Share