”იმ ღამეს ჭყვიშთან ვერ დიოდა წყნარად რიონი, თურმე იმ ღამეს დაიბადა გალაკტიონი” – ასე ეხმაურებოდა პოეზიის მეფის გალაკტიონ ტაბიძის დაბადებას პოეტი შოთ ნიშნიანიძე.
თავად გალაკტიონმა კი საკუთარ დაბადების დღეს ასეთი ლექსი მიუძღვნა:
”დღეს ჩემი დღეა, დაბადების დღე,
მსურს ვიხალისო, მსურს მოვილხინო,
მომავალ ბედის სადღეგრძელებლად
მინდა, რომ ყანწით დავსცალო ღვინო.
მაშ მომილოცეთ, რაღას უყურებთ?
ვარდ-ყვავილებით მომირთეთ ბინა,
წუხელის მე ამ დღეზე ვფიქრობდი,
ვერ მოვისვენე, არ დამეძინა.
ერთი დღე მაინც, ერთი დღე მაინც
მწარე ოცი წლის განმავლობაში
დამითმეთ, რომ მე ვიყო მეუფე
ამ განუსაზღვრელ მარტოობაში.
არავინ მოდის?.. არავისა სურს,
რომ ვიხალისო, რომ მოვილხინო?..
ხა, ხა, ხა, ხა, ხა! დღესაც მარტო ვარ,
მაგრამ რას ვეძებ, მომეცით ღვინო!”